تحلیلگر مسائل سیاست خارجی گفت: قدرت دیپلماتیک ایران در صحنه بین‌المللی برای اعمال فشار علیه تل‌آویو بسیار محدود است و نمی‌توان دل به آن بست.

مهدی مطهرنیا در گفت‌وگو با ایلنا، در پاسخ به این سوال که بعد از ترور اسماعیل هنیه، پزشکیان به چه شکل می‌تواند تعادل میان دیپلماسی و میدان را حفظ کند، گفت: دولت پزشکیان دولت برخاسته از بافت موقعیتی متزلزل در حوزه سیاست، اقتصاد و وجود بحران‌های گوناگون در لایه‌های مختلف اجتماعی-  فرهنگی و حتی امنیتی است. باید گفت این بافت متن لغزنده، کار را بر پزشکیان بسیار سخت می‌کند. از طرفی دیگر، پزشکیان متعهد شده است تا اجراکننده سیاست‌های کلان مصوب رهبری و ادامه‌دهنده راه جمهوری اسلامی ایران در سیاست داخلی و سیاست خارجی باشد. چرا که او نه در مقام یک منتقد حاکمیت، مانند احمدی‌نژاد یا حتی حسن روحانی، بلکه در مقام تحکیم‌کننده پایه‌های وضع موجود با حل مسائل سیاسی- اقتصادی و فرهنگی وارد عرصه انتخابات شد و در انتخابات توانست اکثریت آرا را کسب کند. در‌حالی‌که تعداد رأی‌دهندگان نیز به حدود ۴۹درصد محدود می‌شد. در چنین وضعیتی هر دولتی بخواهد تعادل و تحرک جدیدی داشته باشد، باید در سیاست‌های موجود تجدیدنظر و سیاست‌های جدیدی را 

ایجاد کند.

وی افزود: احتمالا گفته می‌شود سیاست‌های کلان در جمهوری اسلامی اجرایی نشده است. اجرای آنها می‌تواند زمینه بهتر شدن اوضاع را فراهم کند. اما چالش بعدی این است که اجرای این سیاست‌ها با چه عاملیت‌ها، چه سیستم و در چه ریختاری می‌خواهد صورت بگیرد. ریختار جامعه ملی ما تقابلی است. کاندیدای مطرح انتخابات گذشته به عنوان رقیب پزشکیان، اکنون نه دولت سایه، که دولت رقیب تشکیل داده‌اند و در مقام اپوزیسیون او با زیرپرسش بردن هر حرکتی با توجه به قدرت اندوخته شده خود عمل می‌کنند. لذا آن‌گونه که به طور مثال مشاور وی بیان می‌کند که دولت وفاق ملی ایجاد شود، امر بسیار ایده‌آلیستی است.

این تحلیل‌گر مسائل بین‌الملل تصریح کرد: پس در یکسو سیاست‌های موجود در عرصه داخلی و بین‌المللی توسط ایران با باگ‌هایی روبه‌رو است که تجدیدنظر در آنها توسط پزشکیان امکان‌پذیر نیست. از طرفی در اجرا نیز او با عاملیت‌های موجود در ریختار و نمی‌تواند سیستم متناسبی با این ریختار را به پیش ببرد. پس سومین چالش او در کنار عاملیت‌ها و ریختار، ساختار ناموزون و نامتناسبی‌ است که هم‌اکنون دیده می‌شود. چه باید انجام شود؟ آنچه که مسأله است اینکه او باید در مرحله نخست جلوی فساد، اتلاف منابع و مدیریت توان ملی برای حل مسائل را بگیرد. لذا مسأله‌شناسی، اولویت‌بخشی و اولویت‌دهی به مسائل براساس رویکردهای علمی، نه ایدئولوژیک باید در دستور کار قرار گیرد و زمانی که این مسأله‌شناسی انجام شد، تیم‌های بسیار متخصص علمی و در عین‌حال شجاع در بیان نظریات، به خروجی‌هایی دست یابند که در اجرا با حمایت ساختارهای قدرت فراقوه‌ای مجریه بتوانند آن نظریات را پیاده‌سازی کنند. هریک از این اقدامات به تنهایی کار بسیار سخت و طاقت‌فرسایی را به دنبال دارد. طبیعتا همان‌گونه که گفتم کار برای پزشکیان بسیار بسیار سخت است.  

این تحلیل‌گر حوزه سیاسیت خارجی گفت: اگر دستگاه دیپلماسی ایران قوی باشد، می‌تواند با کشورهای همسایه ارتباط برقرار کند و در نظام بین‌الملل از ژئوپولتیک و ژئواستراتژیک ایران استفاده کند. اما این اقدام به طور طبیعی انجام نمی‌شود. پس قدرت دیپلماتیک ایران در صحنه بین‌المللی در جهت اعمال فشار علیه تل‌آویو بسیار محدود است و نمی‌توان دل به آن بست.

وی ادامه داد: از طرفی دیگر اگر ایران پاسخی دندان‌شکن به اسرائیل، پس از ماجراهای گوناگون در ترور دانشمندان هسته‌ای، بردن اسناد فوق‌سری از کشور، ترور شهید فخری‌زاده و ترور یکی از مهمترین مهمانان مراسم تحلیف ریاست جمهوری در ایران ندهد، ریزش اقتدارش در جنگ بسیار بسیار ضربه‌پذیر خواهد شد. طبیعتا اسرائیل در پی ایجاد سناریویی بعد از سناریوهای گذشته است که از آن به عنوان مکمل سناریویی تحت عنوان آغوش مرگ یاد می‌کنم. یعنی ایران را از همه‌طرف و از همه لایه‌ها تحت‌فشار بگذارند تا از درون فروپاشد.