دفاع تمام قد ابوترابی از طرح جنجالی خود در گفت‌وگو با «توسعه ایرانی»:
امکان تجدیدنظر مجلس درباره تغییر ساعت وجود ندارد
حسام‌الدین اسلاملو
روزگاری در ایران آزموده را آزمودن خطا بود، اما آن روزگار دیری است سپری شده. حالا دیگر گویی حافظه کوتاه‌مدت تاریخی برای مسئولان از میان رفته تا مجلس و دولت یکدست اصولگرا باز یک تجربه‌ی شکست خورده در زمان دولت اصولگرای احمدی‌نژاد را دوباره تکرار کنند و چه‌بسا ناچار باشند سال دیگر مانند او از موضوع عقب بنشینند.
«مجلس اجرای عملی قانون تثبیت ساعت مصوب رسمی کشور را به گردن دولت می‌اندازد و احتمالا در دولت هم هیچ کس آن را گردن نخواهد گرفت.»
«این دست قوانین علاوه بر رنج و محنت و هزینه‌های جسمی و روحی مردم، هزینه‌های هنگفتی بر اقتصاد ایران تحمیل خواهد کرد.»
«مجلس انقلابی با تصویب یک قانون اشتباه تغییر ساعت تابستانی و زمستانی را کنسل کرد و به جای آن مردم را عقب و جلو می‌کشد! ساعت شش صبح چه کسی به بانک میرود؟!» «تا کی این مردم باید تاوان آزمون و خطای عده‌ای را بدهند؟!» «ساعت اداری از اول تیرماه شده ۶ صبح!! انگار کله‌پزی است!»
«دولت رئیسی همان دولت احمدی‌نژاد است هم در کارگزاران و هم در بی‌تدبیری!»
این‌ها نمونه‌هایی از واکنش کاربران فضای مجازی نسبت به شرایط پیش‌آمده در روزهای ظهور عوارض تثبیت ساعت رسمی کشور است تا ثابت شود با فرا رسیدن فصل گرما خیلی زود ذوق ناشی از شادی روزهای نخست سال برای جلو نرفتن ساعت رسمی کشور در دل تصویب‌کنندگان طرح خشکید. پیامدهای بد ماجرا نیز از پس آن خوشحالی اولیه رفته رفته خود را نشان می‌دهد و این درحالی‌ست که هنوز در نقطه آغاز فصل گرما هستیم و به قول جنوبی‌ها چله‌ی تیر و خرماپزان نیامده و هنوز از میان میوه‌ها توتی رسیده!
طرح تغییر نیافتن ساعت رسمی سال و عقب و جلو نبردن عقربه‌ها در هر شش ماه چقدر کارشناسی شده بود؟ آیا موضوعاتی مثل ترافیک، مصرف انرژی و... در این طرح مجلس انقلابی دیده شده بود؟
در اصلاح تصمیم درنگ نکنید
عباس عبدی هم در همین باره نوشت: صداوسیما که تبدیل به روابط عمومی دولت رئیسی و مجلس شده حدود دو ماه پیش برای عدم تغییر ساعت معرکه گرفته بود، اما به‌زودی دریافتند که مرتکب چه خطایی شده و چگونه زندگی مردم را مختل کرده‌اند!
این فعال سیاسی در ادامه تصریح می‌کند: تصمیم‌های سیاسی را در هیچ سطحی حیثیتی نکنید. اگر گزارش‌های کارشناسی دلالت بر نادرستی و خسارت ناشی از عدم تغییر ساعت دارد، بپذیرید و برای اصلاح تصمیم درنگ نکنید. اگر بنا بر ارزیابی قابل اعتماد، تصمیم درستی بوده آن را منتشر و جامعه را متقاعد کنید. مرغ سیاست‌گذار عاقل یک پا ندارد.
«مشت نمونه خروار» عنوان یادداشت عبدی است که با اشاره به لغو قانون تغییر ساعت از سوی مجلس انقلابی، نشان می‌دهد که در سیاستگذاری کشور رویکرد سیستمی وجود ندارد و متوجه تبعات منفی اقدامات خود نیستند. مسأله اصلی کشور نبود این رویکرد در همه حوزه‌های سیاستگذاری است.
نواقص قانون مدنظر گرفته شود
در همین باره غلامرضا شریعتی، نماینده مجلس، درباره علت تغییر ساعات ادارات از ۶ صبح به «انتخاب»گفت: واقعیت این است که تغییر ساعات کار که چندین سال در کشور ما هم اجرا می‌شد در بسیاری از کشور‌های دیگر نیز آزمایش شده است و آن‌ها هم سالیان سال این تغییر ساعت را اجرا می‌کردند. زمانی‌که تغییر ساعت انجام شد موافقان و مخالفان جدی داشت، موافقان این طرح معتقد بودند که صرفه‌جویی انرژی دلیل اصلی این اتفاق است؛ مخالفین نیز انتقاداتی از جهات کاری داشتند که منجر به دردسر برای کارمندان می‌شود. در کل مجلس نیز با اخذ نظر دولت و در مشورت با کمیسیون اجتماعی در جلسات کارشناسی مختلف به این نتیجه رسیده است. امسال نیز سال اول اجرای این قانون است و حتما نواقص و معایبی دارد که باید برطرف شود.
مجلس انقلابی طرح داد یا لجبازی کرد؟!
سعید باستانی، نماینده مجلس دهم نیز در گفتگو با «انتخاب» اظهار داشت: شما منطقی در کار‌های دولت می‌بینید که دنبال منطق در این کار باشید؟ معمولا یک روال کلی کشوری برای سیر انرژی مخصوصا برای کشور‌هایی مثل ما که محدوده زمانی شان روزهای بلند تری را تجربه می‌کند، تغییر ساعت‌ها یک بحث علمی دارد که با جلو یا عقب بردن ساعت بتوانند از زمان روشنایی و سیر انرژی استفاده کنند. شاید یک لجبازی صورت گرفته است و امسال این کار را انجام نداده اند و چند مشکل به وجود آمد. اولا تغییر ساعت‌های دیجیتالی را درست هماهنگ نکرده بودند و برخی سیستم‌ها هنوز مشکل ساعت دارند و شما وقتی آن را به صورت دستی تنظیم کنید باز هم مشکل حل نمی‌شود.
وی افزود: شما حساب کنید الان قرار است یک سری بانک‌ها از یک ساعت مشخص شروع کنند، یک سری ادارات از ساعت دیگری شروع کنند و ناهماهنگی می‌شود.
دفاع تمام قد نماینده طراح از طرح جنجالی
نماینده نجف‌آباد در مجلس کسی است که نخستین بار طرح تثبیت ساعت رسمی کشور را داد. ابوالفضل ابوترابی، در گفت‌وگو با خبرنگار «توسعه ایرانی» به شدت از این طرح دفاع می‌کند و می‌گوید: بهترین مطالعات در این باره را در دنیا دانشگاه شیکاگو انجام داده است. این دانشگاه در 11 سال مطالعاتش به این جمع‌بندی رسید که این تغییر ساعت رسمی در مصرف انرژی خیلی تاثیری ندارد و فیزیولوژی بدن را هم به هم می‌ریزد و حالا مشکلات روحی و روانی خاص خودش را دارد.
ابوالفضل ابوترابی که نخستین بار طرح تثبیت ساعت رسمی کشور را داد؛ در گفت‌وگو با «توسعه ایرانی» با ریختن آب پاکی روی دست منتقدان تثبیت ساعت رسمی کشور، اصرار دارد که امکان تجدیدنظر مجلس در باره تغییر ساعت وجود ندارد
وی ادامه می‌دهد: ماه اول هر شش ماه یکباری که ساعت تغییر می‌کند بی‌نظمی عجیبی در زندگی مردم به وجود می‌آید. در بقیه جهان ما هیچ مطالعات مستندی نداریم. 70 درصد جمعیت دنیا الان دیگر ساعت‌ها را تغییر نمی‌دهند. این موضوع جهانی است. در روزی که ما در مجلس داشتیم بحث می‌کردیم که ساعت تغییر نکند و قانون وضع می‌کردیم، به طور اتفاقی همان روز هم پارلمان امریکا همین را مصوب کرد.
ابوترابی با اشاره به مطالعات در همین باره در دو دولت قبل تاکید می‌کند: مطالعات دولت در زمان احمدی‌نژاد با مطالعات دولت روحانی در همین مقوله مغایر و متفاوت بود. جالب اینکه هر دو پژوهش مربوط به مرکز پژوهش‌های وزارت نیرو در دو دولت دو نتیجه متضاد بوده! در حقوق می‌گوییم وقتی تعارض از یک منبعی به وجود بیاید دیگر قابل استناد نیست. در حوزه علم نیز همین طور است. روایت متضاد در محکمه‌ها هم قابل استناد نیست.
او فرض را بر این می‌گیرد که مطالعات دولت روحانی درست باشد و ادامه می‌دهد: فرض بگیریم تغییر ساعت در کاهش مصرف انرژی تاثیر دارد. ما در ایران ساعت را جلو و عقب می‌بریم و زندگی کل مردم را در کل سال تحت‌الشعاع قرار می‌دهیم فقط به خاطر سه ماه تابستان و دولت و کارمندانش؟ خب دولت ساعت کار کارمندانش را در فصل گرما عقب و جلو ببرد.
وی تاکید می‌کند: اگر ساعت جلو رفته بود از نظر شرایط روشنایی کوچه و شرایط همان شرایط ساعت هفت جدید بود. شش الان همان هفت جدید است. فرقی ندارد. بیشتر بعد روانی دارد این موضوع که چرا دارند ساعت شش می‌روند سر کار؟ بجز کارمندان بقیه مردم همه راضی‌اند. چون دیگر مثل قبل دوگانگی ساعت جدید و قدیم پیش نمی‌آید. از نظر رفت و آمد صبح زود و ترافیک، قانون این اجازه را داده که دولت دستش باز باشد و فراخوان بدهد. دولت بحث را و مباحث دیگر نیروهایش را لحاظ کند و ساعت کاری را تغییر بدهد. چرا ساعت رسمی تغییر کند؟
ابوترابی در پایان اصرار دارد که امکان تجدیدنظر مجلس در این باره وجود ندارد و آب پاکی را روی دست منتقدان تثبیت ساعت رسمی کشور می‌ریزد.
دیدگاه تان را بنویسید