موضع دیروز قالیباف در مجلس، پاسخی است بر اینکه فسادها چگونه سربه‌مهر می‌مانند؟
شفافیت؛مغلوب همیشگی آبرو و مصلحت!
محبوبه ولی
فاطمی امین دو روز پیش بالاخره از دولت رفت. بسیاری معتقدند مجلس به رفتن او رأی داد تا بتواند اتهام «وکیل‌الدوله» بودن را از پیشانی خود پاک کند؛ سرش را بالا بگیرد و به ملت بگوید گرچه در حاکمیت یکدست بودیم اما «به خاطر شما» چشم در چشم رئیس‌جمهور شدیم و وزیرش را انداختیم!
گرچه این نگاه بدبینانه است، اما با عملکردی که دولت رئیسی داشته، مجلسی‌ها بارها آماج انتقادها بوده‌اند که به وزرای او رأی اعتماد فله‌ای داده‌اند و بدین ترتیب در بی‌کفایتی دولت او سهم بزرگی دارند. حالا مجلس با این استیضاح، کوشیده جَنَمی نشان داده و وجهه خود را ترمیم کند. ماجرای 75 شاسی‌بلند اما این کوشش و ماحصلش را تحت‌الشعاع خود قرار داده است.
وقتی مجلس یازدهم شروع به کار کرد، یکی از حواشی و جنجال‌هایی که در همان آغاز فعالیتش به راه افتاد بر سر تحویل «دنا پلاس» قسطی به نمایندگان بود؛ حالا اما در آخرین سال از عمرش، دعوا بر سر فیدلیتی و دیگنیتی است؛ گویی که حواشی بهارستانی نیز همگام و هماهنگ با تورم حرکت کرده و از دناپلاس به شاسی‌بلندهای میلیاردی رسیده‌اند!
رسوایی بزرگی است که 75 نماینده مجلس انقلابی شاسی‌بلند یا وعده شاسی‌بلند گرفته باشند که وزیر را استیضاح نکنند. از همان ابتدا سخن از آبرو به میان آمد. سپهر خلجی، رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت همان ابتدا در توئیتی نوشت که این دروغ‌پردازی‌ها بازی با آبروی مجلس است.
کسی مرد میدان نبود
برخی نمایندگان پا فراتر نهاده و آن را بازی با آبروی نظام خواندند. علیرضا سلیمی، عضو هیأت رئیسه مجلس هم گفت که مجلس یازدهم یکی از سلامت‌ترین مجلس‌هاست و به قولی این وصله‌ها به آن نمی‌چسبد. این گفته وی البته در حالی است که از همان ابتدای شروع به کار این مجلس، ماجرای فشار نمایندگان به وزرا و استانداران در دولت برای انتصابات به قدری بود که کار به مقام رهبری هم کشید و ایشان به نمایندگان توصیه کردند که در انتصابات مداخله نکنند.
فرآیند پر فراز و نشیب استیضاح فاطمی امین و امضاهایی که گذاشته می‌شد و پس گرفته می‌شد، ادعای 75 شاسی‌بلند را تقویت می‌کرد. از سوی دیگر نه‌تنها احمد علیرضابیگی که این ادعا را مطرح کرده بود، بلکه نمایندگان دیگر نیز از لابی‌گری‌های دولت و وزارت صمت برای ممانعت از استیضاح روایت‌هایی داشتند؛ همچون لطف‌الله سیاه‌کلی که گفت نماینده لابی‌گر دولت به سراغ او هم رفته و نمی‌دانسته که او خود مدیر استیضاح است.
روح‌الله حضرت‌پور، نماینده ارومیه هم نوشت وزیر صمت مرد باشد و روز استیضاح هر رانت و درخواستی از جانب نمایندگان مطرح شده را علنا اعلام کند!
فاطمی امین به بهارستان رفت، اما در حالی که دولت و وزارت صمت مدعی فشارها و درخواست‌های نمایندگان به ویژه در مورد انتصابات بود، «آبروداری» کرد و خواسته حضرت‌پور را اجابت نکرد.
پرونده 75 شاسی‌بلند هم بعد از دست و پا زدن میان تایید و تکذیب‌ها به اینجا رسید که خبرگزاری فارس طی گزارشی تایید کرد که بیرون از مجلس تفاهمی در این خصوص با یک شرکت خودروساز شکل گرفته اما چون تاریخ تفاهم مشخص نیست، نمی‌توان آن را سندی بر ادعای رشوه علیرضابیگی دانست.
قالیباف دیروز در صحن علنی هشدار داد: «با هر متخلفی که بخواهد آبروی مجلس را ببرد و با تهمت این بحث را پیگیری کند، برخورد و به این موضوع رسیدگی می‌کنم.» این واکنش تهدیدآمیز حاکی از این بود که پرونده 75 شاسی بلند هم به جرگه رازهای سر به مهر خواهد پیوست
حمله گازانبری به شفافیت!
موضع دیروز قالیباف نسبت به این پرونده اما تا حد زیادی تکلیف را روشن کرد. دیروز در جریان جلسه علنی مجلس، مالک شریعتی نیاسر طی تذکری گفت که در استیضاح فاطمی‌امین حاشیه‌ای پیش آمد که مجلس و دولت هم به آن ورود کردند اما خوب بررسی نشد و خواهش می‌کنم گزارش جزئیات دهید تا مجلس و نمایندگان متهم نشوند.
واکنش قالیباف به این اظهارات از نوع گازانبری بود. او ضمن آنکه تاکید کرد بر اساس بند 11 ماده 22 آیین‌نامه داخلی مجلس، مکلف به صیانت از مجلس است، هشدار داد: «با هر متخلفی که بخواهد آبروی مجلس را ببرد و با تهمت این بحث را پیگیری کند، برخورد می‌کنم و به این موضوع رسیدگی می‌کنم.»
این واکنش تهدیدآمیز حاکی از این بود که کمافی‌السابق در جدالی میان شفافیت و حقیقت با آبرو و مصلحت، این مصلحت‌اندیشی‌های گروهی است که بر حقیقت پیروز می‌شود و بدین ترتیب پرونده ادعاهای مطرح شده در استیضاح فاطمی امین نیز به جرگه پرونده‌های مشابهی خواهد پیوست که مکتوم و سر به مهر می‌مانند تا گرد زمان نیز روی آنها بنشیند و به کل
فراموش شوند.
این مقاومت در برابر شفافیت در حالی است که مجلس انقلابی مانور زیادی روی «شفافیت» می‌دهد. اما در همین یک فقره استیضاح فاطمی امین، تنها چیزی که شفاف و روشن است، این است که او دیگر وزیر نیست. در مقابل لیست بلندی از ابهامات شکل گرفته است که بلاتکلیف خواهند ماند؛ از ادعاهای دولت درباره نمایندگانی که سهم می‌خواهند تا ادعاها درباره بده بستان‌های آلوده میان صمت و مجلس!
به نظر می‌رسد حاکمیت یکدست، آن اندازه که شعار شفافیت را می‌دهد، حاضر نیست برای آن هزینه دهد و این گونه است که اثر فساد در تمام دستگاه‌ها و حوزه‌ها از دارو تا خودرو پیداست اما مفسدها، پشت سیاست آبروداری پنهان می‌شوند!
این ادعاها در نزاع دستگاه‌ها و نهادها بر سر ثروت و قدرت، میان بازیگران رد و بدل می‌شوند، می‌آیند و می‌روند تا قدرت را توزیع و تقسیم کنند؛ زخم می‌زنند به روح جامعه آسیب‌دیده امروز و در نهایت به بهانه حفظ آبرو، برخورد چکشی و تهدیدآمیز با مطالبه شفافیت درباره آنها صورت می‌گیرد.
شفافیت؛ شعارِ بی‌هزینه
در حاکمیت یکدست، تهدید علیه شفافیت و حقیقت، منحصر به دولت و مجلس نیست؛ بهشت نیز مانند بهارستان و پاستور به شدت در مقابل شفافیت مقاومت می‌کند.
انتشار لیست حقوق و دستمزد کارکنان شهرداری روی سامانه شفافیت، جزو الزامات قانونی است، زاکانی اما با این استدلال که انتشار این لیست، حس تبعیض میان کارکنان ایجاد می‌کند، زیر بار آن نمی‌رود.
همزمان هر از چند گاهی یک فیش حقوقی غیرمتعارف از شهرداری و شورای شهر به بیرون درز می‌کند؛ از 22 میلیون حقوق دختر عضو شورا تا فیش 46 میلیونی و 50 میلیونی رئیس حراست شورا و یکی از معاونان شورای شهر.
درباره سفرهای خارجی نیز منتقدان می‌گویند که سامانه‌های مربوطه به روز نمی‌شوند. دیروز همین ماجرا جلسه شورای شهر را ملتهب کرد. زاکانی اما در پاسخ به مطالبه شفافیت و انتقادها، گفت: «سر به سر ما نگذارید!»
به نظر می‌رسد حاکمیت یکدست، آن اندازه که شعار شفافیت را می‌دهد، حاضر نیست برای آن هزینه دهد؛ به ویژه که آبرویش را به نبود شفافیت گره زده و این گونه است که اثر فساد در تمام دستگاه‌ها و حوزه‌ها از دارو تا خودرو پیداست اما مفسدها، پشت سیاست آبروداری پنهان می‌شوند!
دیدگاه تان را بنویسید