استاد حوزه ژئوپلیتیک پاسخ داد:
اروپا به نقطه بی‌بازگشت در روابط با ایران رسیده است؟
«ریشه مواضع تند فعلی اروپا علیه ایران را باید در اعتراضات اخیر در کشورمان، تحلیل اروپا از عدم اراده جدی ایران جهت حصول توافق اتمی با غرب، و در نهایت، حساسیت اروپا در مورد معادله جنگ اوکراین و طرح ادعا‌های مختلف در مورد دخالت و کنشگری فعال ایران در قالب آن جستجو کرد. تهران باید با تمرکز بر این موارد، روند و موج ایجاد شده علیه خود را معکوس کند و روند دیپلماتیک با اتحادیه اروپایی و کشور‌های مهم آن را از تنش‌زایی فزاینده به سمت آرامش و ثبات سوق دهد.»
«عبدالرضا فرجی راد»، استاد حوزه ژئوپلیتیک، سفیر سابق ایران در شماری از کشور‌های اروپایی، و کارشناس حوزه سیاست خارجی، با بیان این مطلب در گفتگو با فرارو؛ به این سوال اساسی پاسخ گفته آیا اروپا روابط خود با ایران را به نقطه بی بازگشت رسانده و هدایت می‌کند؟
استاد حوزه ژئوپلیتیک و کارشناس سیاست خارجی در پاسخ به این سوال گفت: «جهت پاسخ به این پرسش ابتدا باید به عوامل اصلی تندروی‌های اخیر اروپا علیه ایران توجه کنیم تا بفهمیم آیا اروپا اساسا بنا دارد خود را در موقعیتی بی بازگشت در قالب روابط با تهران قرار دهد یا خیر. به نظر من می‌توان به سه عامل جهت توضیح تندروی‌های اخیر اروپا در رابطه با ایران اشاره کرد».
وی گفت: «اول، اوضاع داخلی ایران است که در خارج از کشورمان نیز انعکاس‌های گسترده‌ای پیدا کرده و طبیعتا روی افکار عمومی به ویژه افکار عمومی کشور‌های غربی اثرگذاری زیادی داشته و دولت‌های غربی نیز احساس کرده اند که باید در قبال تحولات ایران، عکس العمل‌های مقتضی را از خود نشان دهند. این مساله به ویژه با توجه به انتشار گسترده اخبار ایران در عرصه بین المللی از منظر حقوق بشری، ابعاد و جلوه‌های جدی را به خود می‌گیرد. اروپایی‌ها سال هاست که خود را قطبِ حقوق بشر جهانی می‌دانند و در این چارچوب، نمی‌توانند موقعیت و فرصت جاری در رابطه با مسائل ایران را از دست بدهند. از این منظر، شاهدیم که طیفی از رهبران شناخته شده اروپایی نظیر صدراعظم آلمان، وزیر خارجه این کشور و همچنین مقام‌های فرانسوی و انگلیسی در این رابلطه موضع گیری کرده اند».
وی افزود: «نکته دوم که به مثابه محرکِ تندروی‌های اخیر اروپا علیه ایران باید مورد توجه باشد، تاخیر در احیای توافق برجام است. من احساس می‌کنم که اروپایی‌ها زودتر از آمریکایی ها، از دستیابی به یک توافق اتمی با تهران قطع امید کرده اند. هنوز آمریکایی‌ها مایل به حصول توافق با ایران علی رغم واقف بودن به این مساله که دستیابی به توافق با این کشور سخت‌تر شده (به ویژه با توجه به قدرت گیری جمهوریخواهان آمریکایی در قالب مجلس نمایندگان)، هستند. با این همه، آن‌ها هنوز به مشتاق توافق هستند، زیرا از یک طرف نگران غنی سازی بیشترِ ایران هستند و از سوی دیگر با توجه به در پیش بودن فاصله کم تا انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا (که البته با در نظر گرفتن رقابت‌های درون حزبی و دیگر رویه‌های مرتبط، این فاصله زمانی کمتر هم می‌شود)، دولت بایدن و دموکرات‌ها مایل هستند که توافق با ایران را به مثابه یک دستاورد برای خود معرفی کنند».
این کارشناس سیاست خارجی گفت: «حال آن‌ها قرار نیست که اینطور بگویند که ما با ایران به توافق رسیدیم و این خوب است. بلکه آن‌ها به طور ویژه به این مساله اشاره می‌کنند که ما از طریق توافق با ایران، جلویِ اتمی شدن ایران و آنچه دستیابی این کشور به سلاح‌های اتمی عنوان می‌شود را گرفتیم. از این رو، آمریکایی‌ها هنوز مایل به توافق با ایران هستند، اما اروپایی‌ها از این مساله بُریده اند. وقتی به مواضع رهبران و سیاستمداران ارشد اروپایی می‌نگریم متوجه می‌شویم که آن‌ها نقطه تاکیدشان را بر این مساله قرار داده اند که ایران بنا ندارد توافقی را امضا کند».
وی در ادامه گفت: «در عین حال، سومین محرک در مورد مواضع تندِ اخیر اروپا در رابطه با ایران، ادعا‌های مختلفی است که آن‌ها در مورد همکاری‌های نظامی ایران با روسیه در چاارچوب جنگ اوکراین مطرح می‌کنند. اروپایی‌ها که در مورد مساله اوکراین به شدت حساس هستند، کنشگری‌های تهران در قالب معادله جنگ مذکور را ضرری بزرگ برای خود می‌پندارند. آن‌ها هزینه‌های زیادی را در قالب جنگ اوکراین پرداخت کرده اند و این حس را داشتند که پوتین را به نقطه‌ای از ضعف رسانده اند.»
فرجی راد ادامه داد: «با این حال، آنچه اروپا، ورود ایران در قالب معادله جنگ اوکراین می‌خواند، عملا بسیاری از معادلات را تغییر داده و به طور خاص پهپاد‌های ایرانی توانسته اند بر روند جنگ مذکور اثرگذاری داشته باشند. از این رو، اروپا با مواضع اخیر خود علیه ایران سعی دارد به هر نحو ممکن، روند همکاری‌های تهران با مسکو را متوقف کند. سه عامل ذکر شده به نظر من به بهترین وجه ممکن دلایل و محرک‌های مواضع تند اخیر اروپا علیه ایران را توضیح می‌دهند».
اگر ما هر چه زودتر به توافق اتمی با غرب برسیم، در مورد معادله جنگ اوکراین رویکردی میانجی‌گرانه در پیش گیریم، و نوعی تفاهم و مصالحه داخلی را ایجاد کنیم، کاملا محتمل است که روند سیاست‌های ضدایرانی اروپا تضعیف شود و جدید و سازنده‌تر را در قالب روابط و مناسبات تهران-بروکسل شاهد باشیم
وی در پاسخ به این سوال که آیا امکان ایجاد تغییر در سیاست‌های جاری اروپا در قبال ایران و حرکت به سمت تنش‌زدایی وجود دارد یا خیر؟ گفت: «به نظر من در این رابطه راه حل‌هایی وجود دارد. همانطور که سه عاملِ پیش گفته، اروپا را تحریک به اتخاذ مواضعِ تند تهاجمی علیه ایران کرده، ما نیز باید به آن‌ها توجه کنیم و با کار کردن روی ابعاد مختلفشان، زمینه را جهت بهبود روابط با اروپا و ایجاد توقف و عقب نشینی در رویه‌ها و سیاست‌های ضدایرانی کشور‌های مهم آن علیه ایران فراهم کنیم».
وی گفت: «در این راستا، ما در ابتدا باید همانطور که اندیشمندان و تحلیلگران دلسوز می‌گویند، فضایی جدید از تفاهم و مصالحه را در داخل کشورمان ایجاد کنیم که بالاخره بدنه معترض در ایران، تا حدی احساس رضایت کنند و نوعی اطمینان‌سازی ایجاد شود. حال تحقق این مساله می‌تواند از طُرق مختلف پیگیری شود که در بحث کنونی نمی‌گنجد. فشار افکار عمومی غربی روی دولت‌های اروپایی باید کاهش یابد. بدون تردید اگر این فشار‌ها ادامه یابند و ما شاهد برگزاری تظاهرات در کشور‌های مختلف علیه ایران باشیم، طبیعی است که افکار عمومی دولت‌های اروپایی نیز اجازه اتخاذ مواضع سازنده در قالب روابط اروپا با ایران را نمی‌دهند».
فرجی راد تصریح کرد: «دوم اینکه ما بایستی سریعا به توافق برجام برگردیم. توافق چه در قالب برجام یا هر چیز دیگر. من هنوز بر این باورم که آمریکایی‌ها به دنبال توافق با ایران هستند و اگر مذاکرات به صورت مستقیم انجام شود، احتمال اینکه وضعیت بهتر شود و منافع بیشتری نصیب ایران شود، افزایش پیدا می‌کند. حصول توافق می‌تواند تا حد زیادی اوضاع داخلی ما را نیز آرام‌تر کند، زیرا مردم روحیه بهتری را کسب خواهند کرد و به طور خاص وضعیت معیشتی بهبود می‌یابد. البته تاکید می‌کنم این دستورکار‌ها بایستی با سرعت دنبال شوند و ما نباید درگیر مسائل جزئی و کوچک شویم و دستیابی به یک توافق اتمی را صرفا به خاطر آن‌ها معطل نگه داریم. ای کاش توافق اتمی با غرب زودتر محقق می‌شد، زیرا به زعم من بخشی از مسائل جاری در کشورمان ریشه در عدم دستیابی به موقع به یک توافق اتمی با غرب داشته است. اگر یکچنین مساله‌ای محقق می‌شد، به احتمال فراوان ما با چالش‌هایی نظیر آنچه اکنون با آن‌ها رو به رو هستیم را نیز شاهد نبودیم».
به گفته وی«اگر ما بتوانیم هر چه زودتر به توافق اتمی با غرب برسیم، در مورد معادله جنگ اوکراین رویکردی میانجی‌گرانه معطوف به پایان درگیری‌ها را در پیش گیریم، و نوعی تفاهم و مصالحه داخلی را ایجاد نماییم، کاملا محتمل است که روند سیاست‌های ضدایرانی اروپا تضعیف شود و بار دیگر فضایی جدید و سازنده‌تر را در قالب روابط و مناسبات تهران-بروکسل شاهد باشیم.»
دیدگاه تان را بنویسید