یک تحلیل‌گر سیاست خارجی گفت: نوع استدلال‌ها و نگاه ایران و آمریکا به موضوعات برجام با یکدیگر متفاوت است و با این حال ما نه تنها گفت‌وگوی مستقیم نداریم بلکه مذاکرات هم از طریق ترجمه انجام می‌گیرد، یعنی عملا یک گفت‌و‌گوی غیرمستقیم مضاعف در حال وقوع است و این مساله حتما می‌تواند در انتقال ناقص مفاهیم تاثیرگذار باشد.

دیاکو حسینی در گفت‌وگو با ایلنا، افزود: در ارزیابی روند پیشرفت مذاکرات وین در دور هفتم و در پاسخ به این پرسش که آیا با توجه به اختلاف‌نظری که در خصوص متن پیشنهادی ایران وجود دارد، می‌توان به ادامه مذاکرات و حصول توافق امیدوار بود، گفت: مطالبات ایران در دولت آقای رئیسی و تیم جدید هرچند در چارچوب برجام اما مطالباتی سختگیرانه است. البته ایران به طور طبیعی حق چنین مطالباتی را داشت اما برخی از مطالبات ایران دستکم در ابتدا از چارچوب برجام خارج بود. من هنوز نمی‌دانم درخواست‌های ایران تا چه میزان به طور جدی در گفت‌وگوها مطرح شده ولی قطعا ایران هم در مذاکرات با موضعی حداکثری وارد شد. در نهایت به نظر می‌آید دو طرف بسیار از هم فاصله دارند و خیلی بعید است که شرایطی به وجود بیاید که در کوتاه‌مدت امکان دستیابی به توافق وجود داشته باشد چرا که اساسا فلسفه ورود دو کشور به مذاکرات با یکدیگر متفاوت است و این، کار را بسیار سخت خواهد کرد.

به گفته وی، انگیزه‌های سیاسی دیگری که در روابط چین و روسیه با آمریکا و نقش متفاوت اروپا که در این بین وجود دارد می‌تواند در این حوزه موثر باشد. هرچند برای همه کشورهای ۱+۴ احیای برجام اهمیت دارد ولی هر کشوری منافع کاملا متفاوتی را در این مسیر دنبال می‌کند و بنابراین نباید به این سادگی گمان کرد که آن‌ها هم به اندازه ایران و آمریکا به دنبال احیای برجام و رفع تحریم‌ها هستند.

حسینی در پاسخ به این پرسش که با توجه به فاصله هر دو کشور ایران و آمریکا از شرایط سال ۲۰۱۵ به این معنا که تحریم‌ها و فناوری هسته‌ای ایران به مراتب با سال امضای برجام متفاوت است، اساسا گذشت زمان بیشتر به ضرر کدامیک از طرفین و به نفع دیگری است، گفت: اساسا گذر زمان در توافقی که عملا ارزش خود را برای طرفین آن از دست داده به نفع هیچ یک از طرف‌ها نیست؛ در طرف آمریکا، ایران پیشرفت‌های هسته‌ای خود را ادامه خواهد داد و زمان گریز هسته‌ای را که در برجام پیش‌بینی شده بود، کاهش می‌دهد و برای ایران هم خوب نیست چرا که ممکن است اساسا اگر هم برجام احیا شود به علت تکرار شرایطی که در زمان ترامپ رخ داد، عمر کوتاهی داشته باشد.

وی ادامه داد: برای دو طرف هیچ جایگزین معقول و منطقی برای رسیدن به اهداف تعیین شده خود وجود ندارد. بنابراین در این وضعیت، زمان برای طرفین محدود است و اگر در مدت کوتاهی به توافق نرسند، تداوم عدم فهم مشترک می‌تواند در آینده هم زمان را برای طرفین تنگ‌تر کند و با تغییر فضای سیاسی در آمریکا، عملا رسیدن به توافق دشوارتر می‌شود.