جنگ چهار به یک بر سر نفتکش اسرائیلی

محبوبه ولی

جنگ نفتکش‌ها میان ایران و اسرائیل به هیچ وجه تازگی ندارد. این بار اما یک آرایش جنگی تازه شکل گرفته است؛ به نحوی که آمریکا، انگلیس و رومانی هم به اسرائیل پیوسته‌اند. دعوا نیز بر سر نفتکش شرکت یک میلیاردر اسرائیلی است که پنجشنبه گذشته هدف حمله پهپادی قرار گرفته است.

اگر گزارش العالم مبنی بر مسئولیت نیروهای مقاومت را بپذیریم باید گفت که تغییری در موضع آمریکا، انگلیس و اسرائیل برای متهم کردن ایران رخ نخواهد داد، چراکه اساسا این کشورها و متحدانشان تمام اقدامات گروه‌های مقاومت را از چشم ایران می‌بینند

در ابتدا گفته شد که نفتکش متعلق به دولت اسرائیل است. کمی بعدتر مشخص شد که صاحب نفتکش یک ژاپنی است اما نفتکش تحت مدیریت یک شرکت اسرائیلی به نام زودیاک و به مالکیت ایان عوفر، بازرگان اسرائیلی است.

گذشته از این جزئیات بر سر مالکیت یا مدیریت این نفتکش، همینکه نام اسرائیل آمد، کافی بود تا پای ایران به آن باز شود.

نفتکش مذکور با نام مرسر استریت، در نزدیکی سواحل عمان مورد حمله قرار گرفت. شرکت زودیاک که در واقع باید یکی از مدعیان اصلی این نفتکش باشد، اعلام کرد که به نظر می‌رسد حمله به این کشتی کار دزدان دریایی باشد.

وزارت دفاع انگلیس اما با استناد به یک واحد نیروی دریایی بریتانیا این احتمال را رد کرد. این واحد نیروی دریایی که مسئولیت هماهنگی با کشتیرانی تجاری را دارد، تصریح کرد که به نمی‌رسد آنچه در نزدیکی جزیره مصیره عمان اتفاق افتاده، دزدی دریایی بوده باشد.

با این گزارش کارشناسی، این سوال ایجاد شد که اگر حمله به این نفتکش اسرائیلی کار دزدان دریایی نیست، پس چه کسی مسئول آن است. از اینجا بود که پای ایران به ماجرا باز شد.

اسرائیل، انگلیس، آمریکا و رومانی در یک خط

سه روز بعد از وقوع این حمله، اسرائیل اعلام کرد که کار، کار ایران است و «انتقام سخت» در راه است. نفتالی بنت، نخست وزیر جدید اسرائیل به صراحت اظهار کرد که «بدون شک» ایران مسئول هدف قرار گرفتن کشتی نفتی اسرائیل در دریای عمان است و اسرائیل به روش خود پیامش را به تهران خواهد رساند.

یائیر لاپید، وزیر امور خارجۀ اسرائیل هم تهدید کرد که پرونده حمله به نفتکش اسرائیلی را به سازمان ملل متحد ارجاع خواهد داد.

موضوع از جایی بغرنج‌تر شد که دو خدمه کشتی یاد شده نیز در حمله به آن کشته شدند. یکی از آنها بریتانیایی و دیگری رومانیایی بوده است. همین کافی بود تا هشدار و تهدیدهای انگلیس نیز به خط و نشان‌های اسرائیل پیوست شود.

دومینیک راب، وزیر خارجه انگلیس بیانیه‌ای صادر کرد و در آن گفت که بررسی‌های این کشور نشان می‌دهد که ایران در روز 29 ژوئیه به احتمال زیاد با یک یا چند پهپاد به نفتکش مرسر استریت در آب‌های بین‌المللی در نزدیکی عمان حمله کرده است.

او همچنین ضمن آنکه حمله به این نفتکش را «عمدی، هدفمند و در تناقض آشکار با قوانین بین‌المللی» توصیف کرد، گفت که بریتانیا در حال همکاری با شرکای بین‌المللی خود برای نشان دادن «واکنشی هماهنگ به این حمله غیرقابل قبول» است. در همین ارتباط وزارت خارجه انگلیس روز گذشته سفیر ایران را احضار کرد.

پس از انگلیس، رومانی هم مدعی شد که ایران در حمله به نفتکش اسرائیلی دست داشته است. در پی آن وزارت خارجه این کشور سفیر ایران در بخارست را احضار کرد و خواستار توضیح تهران در این ارتباط شد.

خدمه‌ای که آمریکایی باشد و در این حمله کشته شده باشد، وجود ندارد اما آمریکا به عنوان پشتیبان اصلی اسرائیل در منطقه و حافظ منافع آن، به جمع اسرائیل و انگلیس و رومانی پیوست؛ آن هم نه پیوستنی که ختم به یک همداستانی ساده شود، بلکه توام با تهدید ایران بود.

آمریکا به عنوان پشتیبان اصلی اسرائیل در منطقه و حافظ منافع آن، به جمع اسرائیل و انگلیس و رومانی پیوست. وزیر خارجه آمریکا دو روز پیش نه تنها ایران را متهم به حمله به نفتکش اسرائیلی کرد، بلکه قول داد که «پاسخ مناسبی» در راه است

آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا دو روز پیش نه تنها ایران را متهم به حمله به نفتکش اسرائیلی کرد، بلکه قول داد که «پاسخ مناسبی» در راه است. او به صراحت گفت که «با بررسی اطلاعات موجود، اطمینان داریم که ایران این حمله را انجام داده است.»

تکذیب و اعتراض تهران

حال ایران تحت فشار این چهار کشور و البته تهدیدها به پاسخ تلافی‌جویانه است. واکنش ایران اما تا اینجای کار، تکذیب بوده است. سعید خطیب‌زاده، سخنگوی وزارت خارجه دیروز ضمن اینکه واکنش آن چهار کشور را مایه تاسف خواند و گفت: «این بیانیه‌های هماهنگ شده به خودی خود حاوی فرازهایی متناقض است، بگونه‌ای که ابتدا بدون ارائه هرگونه سند و مدرک به جمهوری اسلامی ایران اتهام می‌زند و متعاقبا از «احتمال» آن سخن می‌گوید!»

او به خرابکاری‌های اسرائیل علیه کشتی‌های ایرانی اشاره کرد و افزود: «جای تاسف است در حالیکه این کشورها نسبت به تعرض و خرابکاری‌های تروریستی در قبال کشتی‌های تجاری ایران در دریای سرخ و آب‌های بین‌المللی سکوت حمایت‌آمیزی داشته‌اند، در یک سوگیری آشکار سیاسی اتهامات واهی را متوجه جمهوری اسلامی ایران‌ می‌کنند،  در صورتیکه چنانچه این کشورها سندی برای اثبات ادعاهای واهی خود دارند می‌بایست ارائه کنند.»

علاوه بر آن وزارت خارجه دیروز در نبود سفیر انگلیس در ایران، کاردار این کشور را احضار و مراتب اعتراض خود را به اتهام‌زنی‌ها بدون ارائه سند و مدرک اعلام کرد.

مقاومت برای آمریکا یعنی ایران

شبکه تلویزیونی العالم در همان ابتدا ادعا کرد که حمله مذکور کار گروه‌های مقاومت بوده و در واکنش به حمله اخیر اسرائیل به فرودگاه ضبعه منطقه قصیر سوریه صورت گرفته است.

صحت هیچ یک از این ادعاها تاکنون ثابت نشده است. نه آن چهار کشوری که ایران را متهم کرده‌اند، اسناد و شواهدی دال بر اتهام ایران ارائه کرده‌اند و نه نیروهای مقاومت مسئولیت این حمله را پذیرفته‌اند. اما اگر گزارش العالم مبنی بر مسئولیت نیروهای مقاومت را بپذیریم باید گفت که تغییری در موضع آمریکا، انگلیس و اسرائیل برای متهم کردن ایران رخ نخواهد داد چراکه اساسا این کشورها و متحدانشان تمام اقدامات گروه‌های مقاومت را از چشم ایران می‌بینند.

جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا که هفته گذشته در دیدار با مصطفی الکاظمی برگه یادداشت خود را به شکلی تعمدی رو به دوربین‌ها گرفت تا پیامی باشد برای تهران، موید همین ادعاست. بایدن در آن برگه بر توقف اقدامات نیروهای مقاومت با تاکید بر اینکه آنها تحت حمایت ایران هستند، اشاره کرده بود و حال با چنین وقایعی، تهران را تحت فشارهایی بیش از پیش قرار خواهد داد.