مرگ سریالی کارگران معدن در سایه معضلی لاینحل؛
واگذاری معادن به سرمایهدارانی که دست در جیب نمیکنند!

فعال کارگری و دبیر اسبق انجمن صنفی کارگران معدن چادرملوی یزد گفت: تا یک حادثه مرگبار رخ میدهد، وزیر و وکیل برای بازدید به منطقه میروند و کلیگویی میکنند؛ وعده و شعار میدهند اما ذرهای ایمنی معادن بهبود نمییابد؛ همچنان معادن را به سرمایهدارانِ بیصلاحیت میسپارند تا سودجویی کنند.
«بهرام حسنینژاد» در ارتباط با تکرار حوادث مرگبار معادن و تشدید آنها در ماههای اخیر به ایلنا گفت: ریشه اصلی این حوادث متاسفانه در سیاستهای دولت است. سیاستها عموماً ضد کارگریست و با نگاه لیبرالی با هدف ارزانسازی دنبال میشود.
او ادامه میدهد: اگر جز این بود، این میزان حوادث کار و زخمی و فوتی نداشتیم. ایمنی جزو اولویتهای اصلی نیست و به همین دلیل به حاشیه رانده میشود.
به گفته وی، عدم هزینهکرد برای تجهیزات ایمنی و واگذاری معادن به سرمایهدارانی که کوچکترین توجهی به وضع کارگران ندارند، دلیل بروز این حوادث مرگبار است.
حسنینژاد با بیان اینکه «ظاهراً هیچ تغییری به وجود نمیآید»، تصریح کرد: مسلماً اوضاع قابل تغییر است ولی ابتدا اولویتها باید تغییر کند. سیاست غالب، ارزانسازی نیروی کار و رها کردن طبقه کارگر به حال خود است؛ تا این سیاست پابرجاست، ما هر روز و هر هفته شاهد بروز حوادث مرگبار خواهیم بود.
این فعال کارگری با بیان اینکه «وزیر و وکیل بازدید کند و برگردد، چاره کار نیست» ادامه داد: تا یک حادثه مرگبار رخ میدهد، وزیر و وکیل برای بازدید به منطقه میروند و کلیگویی میکنند؛ وعده و شعار میدهند اما ذرهای ایمنی معادن بهبود نمییابد؛ همچنان معادن را به سرمایهدارانِ بیصلاحیت میسپارند تا سودجویی کنند.
او با تاکید بر اینکه با بازدید و سرکشی چیزی عوض نمیشود؛ گفت: راه حل، اجرای سیاستهای اصولی و درست منطبق با اصول ایمنی و قوانین سازمان جهانی کار است. اما مشکل اینجاست که این اقدامات هزینه دارد و حاضر نیستند هزینه کنند. سالهاست ارزان سازی در دستور کار قرار گرفته؛ بازرسی و تامین تهیزات هزینه دارد و نه سرمایهداران و نه دولت برای این منظور دست در جیب نمیکنند.
حسنینژاد راهحل را در قدرتمند شدن کارگران دانست و گفت: کارگران باید تشکلهای مستقل خود را ایجاد کنند و توانمند شوند؛ اینکه در مسیر تشکلیابی مانع ایجاد میکنند و گیر امنیتی میدهند، فقط مشکلات و کاستیها را تشدید میکند؛ تا کارگران قدرتمند نباشند و تشکلهای قدرتمند صنفی نداشته باشیم، اوضاع اصلاح نمیشود و سرمایهداران دست از سودجویی و دولت دست از حمایت از آنها برنمیدارند.
به گزارش ایلنا، عصر هجدهم فروردین، هفت کارگر معدن مهماندویه دامغان بر اثر گازگرفتگی جان خود را از دست دادند؛ یک روز قبل از آن نیز یک کارگر معدن باریت مهاباد بر اثر ریزش آوار جان خود را از دست داد.
قرار بود بعد از حادثه معدنجوی طبس در شب اول مهر ۱۴۰۳ که منجر به مرگ ۵۳ کارگر شد، وضعیت ایمنی معادن بهبود یابد اما اصلاحات وعده داده شده عملی نشد؛ همچنان معادن قربانی میگیرند.
مرگ 3 کارگر معدن طی 24 ساعت
حدود ساعت ۵ صبح دیروز، به دنبال ریزش معدن در بجستان خراسان رضوی، مردی ۴۶ ساله از نیروهای ایمنسازی معدن جان باخت و ۲ کارگر دیگر نیز که در این حادثه آسیب دیدند به بیمارستان آیتالله مدنی بجستان منتقل شدند.
براساس گفتههای مسئولان فرمانداری، مصدومان پس از انتقال به بیمارستان تحت درمان هستند و مصدومیت جدی ندارند.
دیروز همچنین یک کارگر معدن زغال سنگ پرورده طبس از فوت یکی از همکاران خود خبر داد و گفت: یکی از کارگران که به واسطه شرکت پیمانکاری «الماس مته» به کار استخراج زغال سنگ در منطقه معدنی پرورده طبس اشتغال داشت، شب گذشته (سه شنبه ۱۹ فروردین ماه) در محل استراحتگاه کارگری دچار مرگ ناگهانی شد و قبل از انتقال به مراکز درمانی جان خود را از دست داد.
به گفته وی؛ هویت این کارگر، مختار گیلکی، اهل روستای فارسیان واقع در استان گلستان، گزارش شده است.
ازسوی دیگر، یک منبع خبری از مرگ معدنکار البرز شرقی در حدود 50 سالگی بر اثر مشکل ریوی خبر داد.
این کارگر با نام «علیرضا بخشعلی» در بخش پیشروی (سینه چال) معدن کار میکرده، جایی که گاز چاشنی دینامیت روی ریه تاثیر منفی میگذارد. به گفته همکارانش به دلیل بیش از ۲۰ سال کار در این بخش، مشکل تنفسی پیدا کرده بود و از ۴۰ سالگی قادر به نفس کشیدن نبود.
این کارگر مدتی در بیمارستان مسیح دانشوری تهران بستری بود و در نهایت به دلیل از بین رفتن ریه، جان خود را از دست داد. کارگر مرحوم دارای دو فرزند و مدتی بود که در کشاکش بازنشستگی پیش از موعد با تامین اجتماعی بود.
دیدگاه تان را بنویسید