یک فعال صنفی بازنشستگان می‌گوید: وضعیتی پیش آورده‌اند که هر میزان افزایش دستمزد هم اعمال شود باز پاسخگوی گرانی‌ها نیست. هزینه‌های زندگی سوار هستند و ما پیاده و به گرد پای‌شان هم نمی‌رسیم.

به گزارش ایلنا، محمدرضا قربانی «گرانی دلار» را یکی از مهم‌ترین عوامل در سقوط سنگین معیشت بازنشستگان و مزدبگیران با درآمد ثابت می‌داند و اضافه می‌کند: در ایران، افزایش قیمت دلار که ظاهراً نقطه توقفی هم ندارد، هم برنده دارد و هم بازنده. برنده‌ها قدرتمندان‌اند و بازنده‌ها ما مزدبگیران. وی گفت: اولین برنده گرانی دلار، دولت است که این میان، سود کلان می‌برد و کسری سنگین بودجه خود را با سقوط معیشت مردم جبران می‌کند. بابت هر چیزی که صادر کنند، چه از مجاری قانونی و چه با دور زدن تحریم‌ها، ارز خارجی می‌گیرند و وقتی دلار گران می‌شود، ریال بیشتری حاصل دولت می‌شود. دولت سود می‌برد و چه بسا خودش به این گرانی‌ها دامن بزند. برنده بعدی، خصولتی‌های رانتی هستند مانند پتروشیمی‌ها، کارخانه‌های مس و فولاد و معادن بزرگ که مسیرهای صادراتی‌شان باز است و گران شدن دلار به نفع آنها و صادرات‌شان است.

او ادامه داد: اختلاس‌کنندگان و کسانی که بدون ضابطه از بانک‌ها وام می‌گیرند، برندگان بعدی گرانی دلار هستند. ما مزدبگیران برای ۳۰ میلیون وام باید ماه‌ها انتظار بکشیم و هفت‌خوان رستم را پشت سر بگذاریم اما آنها بدون ضامن و سپرده، وام چندین میلیاردی می‌گیرد. با این پول طلا و دلار می‌خرد و چند ماه بعد، در این اقتصاد متلاطم ثروت نجومی به دست می‌آورند. این ثروت از مال مردم به دست آمده اما به جیب رانت‌خواران می‌رود. این گروه، خودشان معادلات اقتصاد را جابجا می‌کنند و به گرانی طلا و دلار دامن می‌زنند چون سود انبوه می‌برند. این فعال صنفی بازنشستگان با بیان اینکه «بازنده گرانی دلار، همه مزدبگیران از کارگران شاغل و بازنشسته تا معلمان و پرستاران و کارمندان دولت هستند» اضافه می‌کند: کمر مزدبگیران زیر بار گرانی دلار خم شده. لایه‌های بالاتر مزدبگیران که متعلق به طبقه متوسط هستند، به زیر خط فقر سقوط می‌کنند و لایه‌های فرودست‌تر، به فلاکت مطلق می‌افتند. قربانی می‌گوید: زندگی کارگران حاشیه‌نشین و کم‌درآمد و بازنشستگان با حقوق حداقلی را باید دید تا دریافت گرانی دلار چه بلایی بر سر مزدبگیران می‌آورد. در همین حاشیه‌های تهران مثل عبدل‌آباد، کارگرانی را می‌شناسیم که به خاطر افزایش هزینه‌های زندگی، مجبور به ترک تحصیل فرزندان‌شان شده‌‌اند. فرزندان این کارگران به جای درس خواندن، در خیابان دست‌فروشی می‌کنند. او با بیان اینکه «دست‌فروشی فرزندان طبقه کارگر در جنوب‌شهر بیداد می‌کند» گرانی‌ها را موجب طبقاتی شدن شدید آموزش دانست و گفت: وقتی می‌گویند گرانی دلار تاثیری ندارد باید تابلویی از سقوط سنگین زندگی خانواده‌های فرودست در ماه‌های اخیر پیش چشمان‌شان ترسیم کرد تا حقیقت تلخ را دریابند.

به گفته این فعال صنفی، محرومیت از درمان، یکی دیگر از نتایج گرانی سنگین و آزادسازی نرخ داروهاست. او تصریح می‌کند: کارگران و بازنشستگان به خوددرمانی یا امتناع از مراجعه به پزشک و بیمارستان روی آورده‌اند. از ناچاری با بیماری می‌سازند و راه به جایی ندارند. درمان که باید برای همه مردم رایگان باشد، بیش از هر زمان دیگری پولی شده است.

قربانی در ادامه گفت: در این اوضاع افزایش 100درصدی مزد هم جوابگو نیست. در 10 ماه سال جاری، قدرت خرید دستمزد نصف شده و با این اوصاف، درصدهای افزایش مزد معنایی ندارد.

او در پایان گفت: وقتی تورم ماه به ماه و هفته به هفته زیاد می‌شود، باید مکانیسم افزایش مزد تغییر کند. ترمیم مزد در هر ماه یا هر فصل، اگر اتفاق نیفتد، درصدهای ناچیز افزایش مزد، قدرت معاش مزدبگیران شاغل و بازنشسته را بهبود نمی‌بخشد.

 

کپی شد