نایب رئیس کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار کشور معتقد است که دولت فعلی در تعامل با کارگران و تشکل‌های کارگری، همان مسیر دولت‌های قبلی را می‌رود و سه‌جانبه‌گرایی در این دولت هم محلی از اعراب ندارد.

علی خدایی در گفت‌وگو با ایلنا تصریح کرد: فعالان کارگری بعد از اتفاقاتی که برای رئیس‌جمهور فقید افتاد، پیگیری مطالبات صنفی را موقتاً متوقف کردند تا تکلیف عمومی کشور مشخص شود و ببینیم با چه افرادی طرف مذاکره هستیم، منتها بعد از تغییراتی که در وزارت کار رخ داد، انتظاراتی داشتیم که متاسفانه این انتظارات تا امروز برآورده نشده است.

وی ادامه داد: کندی وزارت کار برای تعیین تکلیف نهادهای مختلف زیرمجموعه و عدم پایبندی به سه‌جانبه‌گرایی و مشارکت اجتماعی، ناراحت‌کننده و بحث‌‌انگیز است. براساس متن صریح قانون کار، دولت موظف است حداقل ماهی یک بار نشست‌های شورای عالی کار را برگزار کند و جلسات شورا به صورت مرتب برگزار شود تا باب مذاکره اجتماعی گشوده شود.

او با بیان اینکه از زمان انتخاب میدری به عنوان وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، حتی یک نشست سه‌جانبه برگزار نشده، افزود: دو ماه می‌گذرد و به‌رغم اینکه نمایندگان دولت، نمایندگان کارگران و کارفرمایان شورای عالی کار معرفی شده‌اند، وزیر حتی یک دیدار با اعضای شورای عالی کار نداشته است. این تعللی که در جریان است به این معناست که متاسفانه این دولت هم به همان مسیر گذشتگان می‌رود. به گفته این فعال کارگری، این رفتار قطعاً مورد اعتراض تشکل‌های کارگری واقع خواهد شد و فعالان کارگری به تعلل و اهمال وزیر کار و مدیران زیرمجموعه اعتراض خواهند کرد.

خدایی اضافه کرد: امیدواریم میدری با توجه به انتظاراتی که از وی می‌رود، به گونه دیگری عمل کند. در دوره وزیر قبلی، نارضایتی‌های بسیار وجود داشت، آشفتگی بر عرصه روابط کار کشور حاکم بود و کارگران به درستی به عملکرد وزارتخانه و مشخصاً حوزه معاونت روابط کار معترض بودند. انتظار داشتیم اولین حوزه‌ای که وزیر کار جدید در آن دست به اصلاحات می‌زند، روابط کار و ساختار شورای عالی کار باشد اما متاسفانه در مدت دو ماه و نیم، تغییری ندیدیم.

به گفته وی، هم معاونت اسبق روابط کار کماکان به کار خود ادامه می‌دهد، هم بی‌توجهی به خواسته‌های کارگران تداوم دارد و هم عدم برگزاری جلسات شورای عالی کار، به‌رغم حاد شدن مشکلات معیشتی کارگران آزاردهنده است.

عضو پیشین شورای عالی کار در تحلیل وضعیت میعشتی کارگران کشور گفت: در ماه‌های اخیر وضع معاش کارگران به سمت بحران بیشتر پیش رفته و این بحران به مرحله‌ای بغرنج رسیده است. حتی اگر متر و معیار را زمان آغاز به کار دولت چهاردهم قرار دهیم، می‌بینیم در این دوره وضعیت معیشتی کارگران باز هم به سیر نزولی خود ادامه داده و در همین دو سه ماه اخیر، وضع معاش بدتر از قبل شده است.

خدایی تاکید کرد: در چنین شرایطی، انتظار داریم هرچه زودتر نشست‌های شورای عالی کار برگزار شده، باب مذاکرات باز شود و بتوانیم روی مشکلات موجود تمرکز بکنیم چون هیچ راه دیگری نداریم.

«وزیر کار جدید بیشتر روی مسائل خرد رفاهی تمرکز کرده است». خدایی با بیان این مطلب تصریح کرد: تلاش وزیر کار برای حمایت از کارگران معدنجو مورد تقدیر است. وی در حال کمک به خانواده کارگران متوفی و مصدوم معدن طبس است که اقدام مثبتی‌ست اما اینکه وزیر این دست کارها را به زیردستان محول نمی‌کند و تمام وقت خود را برای مسائل خُرد رفاهی می‌گذارد، جای انتقاد دارد. مسائل کارگران باید در سطح کلان و در عرصه روابط کار با به رسمیت‌ شناختن حق چانه‌زنی و مشارکت اجتماعی حل و فصل شود.

او با هشدار نسبت به بحرانی‌تر شدن معیشت کارگران در ماه‌های باقیمانده از سال جاری و همین طور سال آینده گفت: ظاهراً وزیر کار نسبت به این مسأله بی‌اعتناست. در اظهارات وی بارها بر لزوم افزایش دستمزد کارگران معدن تاکید شده در حالی‌که تنها مرجع تصمیم‌گیری در مورد دستمزد کارگران، شورای عالی کار است که اراده‌ای برای برگزاری نشست‌های آن نیست. باید پرسید آیا وزیر، راه دیگری برای افزایش سطح دستمزدها سراغ دارند؟ آیا نهاد دیگری غیر از شورای عالی کار برای تصمیم‌سازی در مورد دستمزد وجود دارد؟ وزیر با چه کسانی جلسه برگزار می‌کند و راجع به این دست مسائل به بحث می‌نشیند؟!

خدایی ادامه داد: وزیر کار و مدیران این وزارتخانه باید بدانند سکوت جامعه کارگری به معنای رضایت نیست. کارگران به دلیل مناعت طبع و درک عمیق از شرایط کشور، به دولت جدید زمان دادند تا ببینند چه چیزی از آستین این دولت بیرون می‌آید و اولویت‌های اجرایی‌شان چیست اما حالا که انتظارات برآورده نشده و زمان به اندازه کافی سپری شده، دیگر وقت اعتراض است. میدری به اندازه کافی زمان داشته که وعده‌های خود را عملی کند و الان زمان مطالبه‌گری ما فرارسیده است.

این فعال کارگری در پایان گفت: امیدواریم وی موجب نشود مذاکرات مزدی با ادبیات تند آغاز شود. تعلل و بی‌توجهی موجب می‌شود گفت‌وگوهای اجتماعی با ادبیات تند آغاز شود. این تجربه را قبلاً هم داشته‌ایم. معمولاً وقتی دولت به مطالبات کارگران بی‌توجهی می‌کند، فعالان کارگری مجبور می‌شوند از ادبیات دیگری استفاده کنند تا دولت را پای میز مذاکره بکشانند و در این حالت، مذاکرات اساساً با چالش آغاز می‌شود. توقع داریم میدری به وظایف قانونی خود عمل کند چون نمی‌خواهیم این تجربه دوباره امسال تکرار شود.