وزارت بهداشت عزمی ندارد و سازمان برنامه، مانع است

بحران در وضعیت شغلی و معیشتی پرستاران به‌حدی رسیده که انتظار می‌رفت وزارت بهداشت و سازمان برنامه و بودجه، در سال جدید فکری به حال این قشر کنند. با این حال، دبیرکل خانه پرستار با ابراز ناامیدی، معتقد است سازمان برنامه، مانع تحقق مطالبات جامعه پرستاری است.

«محمد شریفی‌مقدم» در پاسخ به این سوال که چرا در بودجه سال آینده به‌صورت شفاف اشاره‌ای به چالش‌های جامعه پرستاری نشده، به «اکونگار» می‌گوید: هنوز کلیات بودجه سال آینده به مجلس ارائه نشده و نمی‌دانیم که برای ساماندهی وضعیت پرستاران، چه بودجه‌ای را مدنظر قرار داده‌‌اند. شیوه بودجه‌نویسی با سال‌های گذشته متفاوت شده است. تا اینجا می‌دانیم که بودجه نظام سلامت افزایش داشته ولی اینکه به چه حوزه‌هایی تخصیص داده شده را نمی‌دانیم.

وی ادامه می‌دهد: روز دوشنبه در مجلس مهمان کمیته پرستاری بودیم. این نشست با حضور معاونت پرستاری وزارت بهداشت، معاونت توسعه، مسئولان نظام پرستاری، مسئولان خانه پرستار، نماینده سازمان امور اداری و استخدامی، نماینده سازمان برنامه‌بودجه و تعدادی از اعضای کمیسیون بهداشت برگزار شد.

او می‌افزاید: در دیدار با وزیر بهداشت که به‌تازگی روی کار آمده، مطالبات و دغدغه‌های جامعه پرستاری را ارائه کردیم. دوستان و همکاران ما در وزارتخانه مواضع ما را پذیرفتند زیرا مطالبه صنفی ما همواره اجرای درست قانون است. تجمع‌های اعتراضی و مطالبه‌گری‌های پرستاران ادامه خواهد داشت تا روند ساماندهی به وضعیت پرستارها سرعت بگیرد. سازمان برنامه و بودجه و وزارت بهداشت هم باید به تعهدات و تکالیف خود عمل کنند.

شریفی‌مقدم در مورد اقدامات صورت گرفته اضافه می‌کند: وزارت بهداشت در چند مورد مانند «افزایش میزان تعرفه اضافه‌کاری» و «موضوعات استخدامی» اقداماتی انجام داده ولی بعد از فضایی که در کمیته پرستاری مشاهده کردم، به‌نظر وزارت بهداشت عزم و اراده جدی برای انجام تکلیف‌های خود ندارد. این عدم تحرک وزارتخانه به این دلیل است که سازمان برنامه، گام جدی و تعیین‌کننده در این حوزه برنداشته است.

این فعال صنفی با انتقاد از بی‌توجهی به مطالبات پرستارها ادامه می‌دهد: با توجه به وضعیت شغلی و اعتراضات جامعه پرستاری کشور، نمایندگان مجلس تلاش داشتند تا روز پرستار که 17 آبان است کاری انجام شود ولی این سازمان برنامه است که همکاری لازم را انجام نمی‌دهد. با همه این شرایط، امیدی وجود ندارد که تا روز پرستار اتفاق خوبی رخ دهد چون تا امروز هیچ اقدام عملی که جامعه پرستاری آن را لمس کند، رخ نداده است.