روایت کارگران فولاد زرند از دلایل برگزاری تجمعات اعتراضی
سه شیفت کار هم کفاف تامین زندگی را نمیدهد
در روزهای ابتدای مهر ماه، تعدادی از کارگران شرکت «فولاد زرند ایرانیان» در اعتراض به عدم اجرای صحیح طرح طبقهبندی و فاصله مزدی خود با سایر کارخانههای مشابه فولادی در استان کرمان تجمعاتی را در محوطه این مجموعه برگزار کردند.
به گزارش ایلنا، مجموعه فولاد زرند ایرانیان (زیسکو) یکی از مجموعههای موفق فولادی استان کرمان است که با حجم بالایی از پرسنل مشغول به فعالیت است اما دلیل این اعتراضات سه روزه کارگری که به ادعای کارگران این مجموعه، بیپاسخ ماند، چیست؟
آقای «ح» از کارگران این مجموعه در توضیحاتی اظهار کرد: عمده دلیل اعتراض کارگران مجموعه پایین بودن مزد است. مسأله به نحوی پیچیده است که حقوق برخی کارگرانی که سه شیفت کار میکنند به ۲۰ میلیون تومان هم نمیرسد. برای مثال من پس از ۵ سال سابقه در ماه گذشته با سه شیفت کار کامل ۱۹ میلیون و ۹۰۰هزار تومان دریافتی داشتم. کارگری با سه فرزند هم داریم که سه شیفت کار میکند و ۲۱ میلیون و ۵۰۰هزار تومان دریافت میکند!
وی درباره اضافهکاری در این شرکت گفت: شرکت در شرایط فعلی به دلیل مشکلات مالی توان جذب نیرو ندارد و به همین دلیل کار سهشیفته به عرف کارگاه بدل شده است. حتی بحث چهار شیفته کردن کارگاه یعنی ۱۸ ساعت کار نیز توسط برخی مطرح شده که فشار زیادی را به کارگران میآورد.
این کارگر فعال در مجموعه فولاد زرند اضافه کرد: امید بسیاری از پرسنل به کارتهای رفاهی و پاداش بود اما این مبالغ کمکی و رفاهی نیز با تاخیر و خارج از موقع واریز میشود. ما سال گذشته و در اسفند ماه اعتراض کردیم و پس از آن کارتهای رفاهی و پاداشها واریز شد. مدیران میگویند تولیدی صورت نگرفته و در نتیجه نمیتوانیم پاداشی بدهیم.
وی با اشاره به اینکه ریشه مشکلات شرکت در سطح مدیریتی است، اظهار کرد: از یک سال و نیم پیش که مدیرعامل شرکت عوض شد، مشکلات آغاز شد. مدیریت قبلی به حوزه فولاد مسلط و کاملاً پیگیر تولید و شرایط کارگران بود. او درخواستهای بهحقی که از سوی پرسنل مطرح میشد را یادداشت و همان فردا صبح، معاونان خود را بابت آن نکات بازخواست میکرد اما مدیریت جدید، شرایط را تغییر داد. ما امروز حتی در حوزه دسترسی به لباس، کفش و دستکش مخصوص کار هم
مشکل داریم.
افت تولید در شرکت
آقای «ح» در ادامه میگوید: در یک سال و نیم اخیر ما افت تولید داشتیم، ضمن اینکه آلودگی سایتهای تولیدی نیز بسیار بالاست. قبلا تا ارتفاع ۴۸ متری تاسیسات تولید هم بالا میرفتیم و کار میکردیم اما الان آلایندگی بالاست و همان طبقات پایین هم آلایندهها، کارگران را آزار میدهد و سختی کار را شدیدتر میکند. وی با بیان فاصله مزدی بالای این مجموعه طی دو سال اخیر با سایر مجموعهها و شرکتهای فولادی استان کرمان گفت: الان در مجموعه فولاد بردسیر کارگران بالای ۳۵ میلیون تومان دریافتی دارند. در مجموعه فولاد سیرجان نیز کارگران تا ۴۰ میلیون تومان نیز پس از اجرای طرح طبقهبندی مشاغل دریافت کردند.
این کارگر مجموعه تصریح کرد: ماهیت این شرکت خصولتی و نیمهدولتی است و دولت و بخش خصوصی میتوانند شرایط آن را تغییر دهند و در این باره مسئولیت هم دارند. در چنین شرایطی یکی از مدیران رده بالای مجموعه کرمان زرند ایرانیان هم برخورد مناسبی با مطالبات کارگران نداشت. او اضافه کرد: کارگران شرکت واقعاً با این مبالغ نمیتوانند زندگی کنند. تا سه سال پیش با یک حقوق دو ماه زندگی میکردیم اما امروزه حقوقمان به نصفه ماه نرسیده، تمام میشود. بسیاری از کارگرانی که برای سادهترین چیزها قسط نزدیک به ماهی ۱۰ میلیون تومان دارند، با سیلی صورت خود را سرخ نگه میدارند. ما در عرف کارگاهی خود مبلغی به نام حق سفر داشتیم که همواره در ماه دوم سال داده میشد اما اکنون در مهر ماه و در پاییز پرداخت شد. مبلغی نیز به عنوان تقسیم سود مجمع سالیانه شرکت هم داشتیم که اکنون به ۳ قسط تقسیمش کردند. این سود هم پرداخت نشده و مدیران میگویند که پولی برای دادن سود ندارند.
مشکلات مدیریتی و مالی شرکت
آقای «س» از فعالان کارگری شرکت نیز میگوید: مجموعه فولاد زرند با بیش از ۳ هزار نفر نیروی کارگر هنوز طرح طبقهبندی مشاغل در درون کارگاه ندارد. برای مثال ما از سالهای گذشته که تامین اجتماعی بر عناوین شغلی صحیح تاکید کرد، بیمه خود را با عناوین صحیح رد میکنیم اما هنوز جوشکار درجه یک شرکتمان، لباس مخصوص جوشکاری ندارد و ردیف حقوقی او نیز به اندازه یک جوشکار نیست. وقتی میگوییم چرا لباس مخصوص برای یک عنوان شغلی (مثل جوشکار) داده نمیشود، پاسخ میدهند که «شرح شغل» وی هنوز نیامده است!
وی با اشاره به مشکلات اخیر شرکت از نظر مالی، افزود: یکی از مشکلاتی که باعث شده مجموعه دچار افت تولید و کاهش درآمد شود، بحث عدم اختصاص ماده اولیه لازم است و در انبارهای ما مواد اولیهای مثل کک و بنتونید ناکافی است. در واحدهای دولتی انبارهای مواد اولیه کامل است ولی در این شرکت نیمهخصوصی، با وجود اینکه دولت هنوز سهم دارد، ماده اولیه به ویژه در حوزه سوختی (کک و زغالسنگ) تامین نمیشود.
این فعال کارگری اضافه کرد: کورههای شرکت فولاد ما به نحوی توسط چینیها ساخته شده که زغال درجه یک خارجی و کک خاص وارداتی در آن مصرف شود و چون مواد سوختی (کک) درجه چندم ناخالص برای سوخت استفاده میشود، هم ماشینآلات و کوره آسیب دیده و هم سطح آلایندگی محیط برای کارگران بسیار بالا رفته و در عین حال تولید افت کرده است.
آقای «س» تصریح کرد: به نظر میرسد که مالکیت شرکت در حوزه خصوصی و دولتی ۵۰-۵۰ است و مجموعه زیسکو مابقی امتیاز بهرهبرداری کار شرکت را از دولت اجاره کرده است. در چنین شرایطی است که ما با وجود اعتراض نتوانستیم توجه مسئولان را به مطالبات خود جلب کنیم. این درحالی است که فعالیت فولاد ازجمله تولیدات پرسود کشور است اما کار به نحوی است که ما به مرور باید برای پرکردن کسری خود و کارخانه چهار شیفته کار کنیم. کار چهار شیفته در کارگاه ما به این نحو است که ۳ شیفت متوالی کار میکنیم و یک شیفت میانی استراحت داریم که قاعدتا این میزان کار بسیار سنگین است و قرار هم نیست حقوق متناسب با آن پرداخته شود.
دیدگاه تان را بنویسید