رئیس اتحادیه صنف کفاشان دست‌دوز تهران گفت: فراوانی نیروی کار افغانستانی در بازار کار ایران سبب می‌شود فرصت‌های اشتغال از ایرانی‌ها گرفته و بحران بیکاری کشور را فرابگیرد.

رسول شجری در گفت‌وگو با ایلنا توضیح داد: اشتغال افغانستانی‌ها در صنف‌های گوناگون امروز دیگر تبدیل به یک معضل اجتماعی در ایران شده است. این افراد در همه اصناف حضور پیدا کرده‌اند و دغدغه‌ای که به وجود آمده این است که فراوانی نیروی کار افغانستانی در بازار کار ایران سبب شود فرصت‌های اشتغال از ایرانی‌ها گرفته شود و بحران بیکاری کشور را فرابگیرد. وی افزود: البته حضور آنها در همه اصناف به یک اندازه نیست. به طور مثال در صنف‌های مرتبط با پوشاک، به قدری حضور افغانستانی‌ها پرشمار است که رئیس اتحادیه به تکاپو افتاده با اتخاذ راهکارهایی شرایط خروج آنها را از صنف فراهم آورد تا به‌تدریج به کشور خود بازگردند اما در صنف کفاشان حضور حداقلی دارند.

شجری تصریح کرد: برای حل این معضل و خروج افغانستانی‌ها از چرخه تولید کشور باید وزارت کار با اتحادیه‌ها هماهنگی بیشتری داشته باشد.

وی یادآور شد: تجربه نشان داده که کارگران افغانستانی شاغل در واحدهای تولیدی ایران افراد بسیار متعهد به کار هستند و نمی‌توان همه آنها را منشا ایجاد ناامنی در جامعه دانست اما تعداد افغانستانی‌های ساکن و شاغل در ایران به اندازه‌ای زیاد شده که منافع ملی ایرانی‌ها به خطر افتاده است.

رئیس اتحادیه صنف کفاشان دست‌دوز تهران در پاسخ به اینکه برای کارفرمای ایرانی استخدام نیروی افغانستانی متعهدی که دستمزد کمتری می‌گیرد و الزام به بیمه شدن او هم نیست صرفه اقتصادی بیشتری دارد، اظهار کرد: مساله تقابل منافع ملی و منافع فردی است. نمی‌‌توان منافع ملی را فدای منافع فردی کرد. در مورد بیمه هم باید بگویم در برخی موارد با توافق کارگر افغانستانی و کارفرما امکان اینکه کارگر در پوشش بیمه قرار بگیرد، وجود دارد.

وی در پاسخ به اینکه آیا افغانستانی‌ها می‌توانند مجوز راه‌اندازی یک کسب‌وکار در ایران را داشته باشند، گفت: وزارت کار تنها در موارد محدودی به اتباع افغانستانی مجوز راه‌اندازی واحدهای تولیدی را می‌دهد اما در آن صورت هم تنها در محدوده شرایط وزارت کار می‌توانند فعالیت داشته باشند.

 

کپی شد