بیست و یکم مرداد ماه، رئیس جمهور منتخب در نامه‌ای اسامی ۱۹ وزیر پیشنهادی را برای اخذ رای اعتماد نمایندگان به مجلس ارائه کرد.

به گزارش ایلنا، کارگران و بازنشستگان به همراه خانواده و افراد تحت تکفل‌شان، بیش از ۶۵درصد جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند. بخشی از این جمعیت انبوه در انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری به نفع مسعود پزشکیان به میدان آمدند و توانستند ورق را به نفع رئیس جمهور منتخب برگردانند. اما آیا پزشکیان و مشاوران او، در انتخاب کابینه به مصالح و منافع جمعی کارگران توجه داشته‌اند و آیا حق مشارکت طبقه کارگر ادا شده است؟

«احسان سهرابی» فعال کارگری در پاسخ به این سوالات می‌گوید: متاسفانه تجربه نشان داده شعارهای قبل از انتخابات با واقعیت‌های بعد از انتخابات، از زمین تا آسمان تفاوت دارد. کارگران در این سال‌ها دچار یاس و ناامیدی شده‌اند چون در این سال‌ها جریانات مختلف را تجربه کرده‌اند و در نتیجه تجربیاتی که به دست آورده‌اند، بی‌اعتماد و ناامید شده‌اند، ناامید از قوانین و بخشنامه‌های غیرحمایتی و آرای صادره دیوان عدالت اداری، از لوایح پیشنهادی ضدکارگری دولت، از قوانین پارامتریک و افزایش سن بازنشستگی در مجلس و از پابرجا ماندن دادنامه ۱۷۹ هیات عمومی دیوان عدالت و حمایت از تصمیمات غیرقانونی دستمزد در  شورای عالی کار و همچنین وضعیت بلاتکلیف کارگران پیمانکاری و معطل در مجمع تشخیص مصلحت.

وی با بیان اینکه «غده سرطانی تبعیض بالاخره باید خشکانده شود» خطاب به رئیس‌جمهور جدید می‌گوید: ما کارگران نگرانیم چون معتقدیم برخی از وزرای پیشنهادی نمی‌دانند فقر چیست!

سهرابی ادامه می‌دهد: وزیران باید بدانند شرمنده خانواده بودن یعنی چه و چه طعمی دارد. فروختن کلیه و قسمتی از مغز استخوان را باید هضم کنند. گزارشات ترک تحصیل و مهاجرت نخبگان و ورزشکاران را ببینند. سیاه‌پوش شدن هر روز ۵ خانواده کارگری به خاطر فوت نان‌آور در اثر حادثه ناشی از کار را درک کنند، صدای گریه مردی اخراجی و بغض‌های در گلو شکسته کارگران را بشنوند و فریاد کولبران کردستان و سوخت‌بران سیستان و بلوچستان را بشنوند.

این فعال کارگری می‌افزاید: برخی از این وزرای پیشنهادی، نگاه‌های دست‌راستی و لیبرالی دارند و شعار اصلی‌شان، «اصلاح و انضباط» است؛ اصلاح و انضباطی که قرار است دوباره بر سر کارگران و فرودستان کشور آوار شود و منفعت‌طلبان و دلالان را به قدرت و ثروت بیشتر برساند.

سهرابی خطاب به پزشکیان می‌گوید: لطفاً ذوب در جریان‌های غالب زر و زور نشوید. کارگران وزرایی می‌خواهند که بفهمند روز گرم و زیر اشعه فرابنفش صرفاً برای کارمندان نیست که به خوبی بداند گرمای بالای ۵۰ درجه سانتیگراد در صنعت و پالایشگاه یعنی چه و به خوبی درک کند در تعطیلی اجباری صنعت به خاطر کنترل حامل‌های انرژی بازهم از جیب کارگران خرج می‌شود تا مرخصی استحقاقی منفی در کارنامه آخر سال‌شان درج و محاسبه شود.

او تاکید می‌کند: آقای رئیس‌جمهور! اگر با فرمان اتاق بازرگانی و احزاب غیرتخصصی وزیر پیشنهاد دهید و کابینه بچینید، نتیجه و حاصلی جز ناامیدی بیشتر و بی‌اعتمادی کارگران به شما و کابینه شما نخواهد داشت.

این فعال کارگری در پایان تصریح می‌کند: کارگران سهم نمی‌خواهند و فقط عدالت می‌خواهند و به دنبال حق و حقوق‌شان هستند. ما در سرزمینی زندگی می‌کنیم که ثروتمند است و حق ما کارگران شاغل یا بازنشسته وضعیت موجود نیست.