سایه سنگین زاگرس‌نشیان بر کابینه دولت پزشکیان
تعیین وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در پستوهای قدرت
حضور احمد میدری در اولین برنامه کارشناسی تلویزیونی مسعود پزشکیان نقش مهمی در رفع نگرانی‌های کسانی داشت که میان او و پنج کاندیدای راست‌گرای دیگر تفاوتی نمی‌دیدند. برای بسیاری از کسانی که در دوران انتخابات از پزشکیان هواداری می‌‌کردند، طبیعی بود که کسی چون میدری با آن همه سابقه و تخصص، نه تنها عهده‌دار صدارت وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی شود که سکان هدایت اقتصادی دولت پزشکیان را هم در دست بگیرد. حالا معلوم شده که از این خبرها نیست. میدری در بررسی کمیته‌ها نیز گزینه اول برای این وزارتخانه اجتماعی- اقتصادی بود اما حالا خبر می‌رسد که از غیب «کامل تقوی‌نژاد» که گزینه چهاردهم کمیته بوده، به صدر انتخاب‌ها راه
پیدا کرده است.
محمد نوذری در رویداد 24 نوشت: خبرهای تاییدنشده حکایت از ردصلاحیت میدری از سوی مراجع اطلاعاتی دارد. نزدیکان میدری البته این مسأله را رد می‌کنند و آن را شایعه‌ای برای کنار زدن او از فهرست نامزدهای این وزارتخانه می‌دانند. با این حال یک چهره سیاسی که از پیچ‌وخم‌های سیاست ایران به خوبی آگاه است به رویداد ۲۴ گفته حتی اگر خبر ردصلاحیت او به لحاظ امنیتی درست باشد، مسأله‌ای قابل حل است زیرا وی در دولت روحانی دارای مسئولیت‌های مختلفی بوده است. میدری در دوره روحانی هم از این مشکلات داشت و با پیگیری‌های لازم موضوع حل شد و او در مقام معاون رفاهی وزارت کار به مدت 8 سال فعالیت کرد.
رئیس سابق امور مالیاتی؛ وزیر پیشنهادی کار
حدس‌ها درباره کنار گذاشتن میدری زمانی بیشتر قدرت می‌گیرد که گزینه تازه را برانداز می‌کنیم. کامل تقوی‌نژاد که گفته می‌شود با لابی سیاستمداران زاگرس‌نشین از قعر جدول به صدر جدول نامزدهای وزارتخانه رفاه راه یافته در کارنامه خود ریاست سازمان امور مالیاتی را دارد.
«تقوی‌نژاد» زاده لنده از توابع استان کهگیلویه و بویراحمد، بخشی از شبکه قدرتمند حامی‌پرور زاگرس‌نشینان است. بعد از حوادث ۸۸ و سیطره احمدی‌نژاد بر سیاست ایران، فعالیت سیاسی احزاب سرکوب شد و به جای احزاب سیاسی، انواع شبکه‌های حامی‌پرور در ایران سربرآوردند. حامی‌پروری شکلی از سیاست‌ورزی است که در آن یک سیاستمدار در ازای حمایت سیاسی پیروانش، هنگام رسیدن به قدرت از آنها حمایت اقتصادی می‌کند. در واقع، سیاستمدار حامی‌پرور پاداش حمایت سیاسی را با منابع عمومی اقتصادی کشور می‌دهد. یکی از اشکال معمول این پاداش، استخدام در ادارات دولتی، اخذ وام کم‌بهره دولتی و برنده‌شدن در مزایده‌ها و مناقصه‌های دولتی یا حتی گرفتن پروژه بدون طی تشریفات قانونی است.
بهترین محل رشد نظام‌های حامی‌پرور هم نظام‌هایی هستند که به لحاظ سیاسی انتخاباتی هستند اما نه نظام حزبی مشخصی دارند و نه نظام قضایی قدرتمند و سخت‌گیر. تثبیت نظام‌های حامی‌پروری منجر به شکل‌گیری انواع حلقه‌ها در نهادهای بوروکراتیک می‌شود. به اداره‌ای می‌روید می‌بینید همه از یک شهر یا روستا هستند. این، نمونه ساده‌ای از حامی‌پروری است.
قدرت زیاد زاگرس‌نشینان در سپهر سیاسی ایران
شبکه زاگرس‌نشینان یکی از قوی‌ترین شبکه‌های حامی‌پروری در ایران است. این شبکه متکی بر رابطه نمایندگان و سیاستمداران سنتی در استان‌های غربی کشور (از آذربایجانات تا خوزستان) بنا شده است. در قدرت این شبکه همین بس که حتی شورای نگهبان هم یارای ایستادن در برابر این شبکه را ندارد. نامزدهایی که قبلا با هویت سیاسی اصلاح‌طلب ردصلاحیت می‌شدند حالا در سایه قدرت این شبکه به راحتی تایید صلاحیت می‌شوند حتی اگر اعتبارنامه‌شان در مجلس رد شده باشد.
این شبکه تاکنون توانسته سازمان برنامه و بودجه را از آن خود کند و برآمدن و ظهور تقوی‌نژاد نشان می‌دهد هدف بعدی این شبکه کجاست.
براساس گزارش رویداد۲۴، «صفدر حسینی» وزیر پیشین کار در دولت اصلاحات، از مهمترین حامیان تقوی‌نژاد برای رسیدن به این پست است. شنیده‌ها حاکی از این است که تقوی‌نژاد با حمایت صفدر حسینی، غلامرضا تاجگردون، علی طیب‌نیا، حمید پورمحمدی و قائم‌پناه به عنوان گزینه پیشنهادی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی معرفی خواهد شد.
بررسی سابقه صفدر حسینی می‌تواند در فهم شکل‌گیری شبکه‌های حامی‌پرور در ایران بسیار کمک‌کننده باشد. او با فعالیت سیاسی در جبهه مشارکت، شروع کرد و پس از رسیدن به وزارت کار، حتی در سال آخر دولت دوم محمد خاتمی به وزارت اقتصاد رسید. بعد از پایان دوران خاتمی و به‌خصوص با قدرت گرفتن احمدی‌نژاد وی با هویتی مستقل در سال ۹۲ ریاست صندوق توسعه ملی را برعهده گرفت و در سال ۹۵ با افشای رسوایی فیش‌های نجومی بلاجبار از این مقام استعفا داد. حضور حسینی به همین مقدار محدود نماند و دخترش فاطمه حسینی بدون هیچ سابقه سیاسی و اجرایی وارد فهرست اصلاح‌طلبان برای مجلس دهم شد.
فاطمه حسینی همان واضع کلمه «سفره انقلاب» است. وی در جریان نطق پیش از دستوری که در دفاع از پدرش ایراد کرد، مدعی شد که او و خانواده‌اش به صورتی منصفانه از مواهب مترتبه بر مسئولیت و سفره انقلاب بهره‌مند نشده‌اند و همین باعث شد رسانه‌های مختلف از تعبیر سهم این خانواده از «سفره انقلاب» به کرات به صورت طنز یا کنایه‌آمیز استفاده کردند.
ظن لابیگری در تعیین یکی از مهمترین وزارتخانه‌های کشور
نگاهی به کارنامه تقوی‌نژاد ظن لابیگری را بیشتر تقویت می‌کند. عمده فعالیت او در حوزه سازمان برنامه و بودجه، وزارت اقتصاد و شرکت‌های بیمه‌ای و صنعتی بوده است. او مسیر پیشرفت خود را در سازمان برنامه و بودجه و از سمت مدیرکل برنامه‌ریزی و امور اقتصادی استانداری‌های کهگیلویه و بویراحمد و چهارمحال و بختیاری شروع کرد و معاون این سازمان در استان خوزستان و بعد رئیس این سازمان در استان گیلان شد. بعدها مدیرعامل بانک سپه و مشاور دو شرکت بیمه‌ای شد. ضمن اینکه سابقه معاونت وزارت اقتصاد و دارایی و همچنین وزارت بهداشت را هم در کارنامه دارد.
نزدیک‌ترین سمت او به وزارت رفاه، معاونت وزیر تعاون، قبل از ادغام آن در وزارت کار و تشکیل وزارت رفاه بوده است. در حالی‌که کسانی همچون احمد میدری، حجت میرزایی، محمد کبیری، محسنی بندپی و مصطفی سالاری که سابقه معاونت وزارت رفاه را دارند از فهرست نامزدهای این وزارتخانه کنار گذاشته شده‌اند، برکشیده‌شدن تقوی‌نژاد این ظن را تقویت می‌کند که لابی قدرتمندی از وی حمایت می‌کند.
فرصت اندک پزشکیان برای امیدآفرینی
پزشکیان با رایی شکننده و امیدی شکننده‌تر بر کرسی ریاست‌جمهوری تکیه زده و فرصت وی برای ترمیم این امید و حل مشکلات کشور و تغییر وضعیت موجود بسیار اندک است. برخی معتقدند در تحلیل وضعیت موجود، شبکه حامی‌پرور زاگرس‌نشین بخشی از مشکل است نه راه‌حل. دل دادن و همراهی کردن با این شبکه و سایر شبکه‌های قوم‌گرا که صرفا درصدد نشاندن اعضای شبکه خود بر مصادر قدرت است توانایی دولت در حل مشکلات را بسیار کم می‌کند و چه بسا بر مشکلات اضافه کند.
پزشکیان در قامت نماینده پنج دوره تبریز طبیعتا رابطه بسیار نزدیکی با شبکه زاگرس‌نشینان دارد. این رابطه زمانی که او نماینده مجلس بود تا حدی طبیعی بود اما اکنون او بر کرسی ریاست‌جمهوری تکیه زده و نمی‌تواند محلی و استانی فکر کند. او اکنون نماینده یک ملت و مامور به حل مشکلات در سطح ملی است. تاریخ معمولا قضاوت بی‌تعارف و بی‌رحمانه‌ای درباره افراد سیاسی دارد. افکار عمومی هم به واسطه تجربیات چهار دهه حکمرانی پس از انقلاب، بسیار کارآزموده شده، بنابراین رئیس‌جمهور باید بداند فرصت بسیار بسیار اندکی برای رفیق‌بازی و آزمون و خطا دارد.
دیدگاه تان را بنویسید