آغاز تابستان گرم جنوب با راه‌اندازی کارزار ۱۴-۱۴ نیروهای پروژه‌ای و پیمانکاری
کارگران صنعت نفت و گاز، تبعیض را نفس می‌کشند
رضا اسدآبادی
با فرارسیدن فصل تابستان، دور جدیدی از اعتراضات نیروهای پروژه‌ای و پروژه مستمر جنوب کشور در حوزه نفت و گاز آغاز شده که تغییر زمان‌های کار و حذف پیمانکاران، اصلی‌ترین مطالبه مطرح شده در این اعتراضات است.
همچنین کارزار جدید اعتراضی این کارگران با شعار «سفره همه کارگران یکی است» و با نام « ۱۴-۱۴» (شبیه کارزار ۱۰-۲۰ در سال ۱۴۰۱) از ۳۱ خرداد ۱۴۰۳ میان کارگران پروژه‌ای در پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها و دیگر مراکز نفت و گاز شروع شده است و این کارگران با تحویل ابزار خود، به خانه رفتند. اهداف اعلامی کارزار ۱۴-۱۴، حذف پیمانکاران از عرصه‌های نفت و گاز و نیروگاهی، اجرای طرح ۱۴ روز کار و ۱۴ روز مرخصی و افزایش دستمزدهاست.
طبق گفته فعالان کارگری، تاکنون سه هزار نیروی پروژه‌ای، قراردادی، ارکان ثالث و.. به این کارزار پیوستند تا هم وضعیت دریافتی خود را اصلاح کنند و هم وضعیت مرخصی‌ها و امنیت شغلی و تبدیل وضعیت خود را با حذف پیمانکاران بهبود ببخشند.
در این میان، البته مخالفان این حرکت کارگری هم بیکار ننشسته‌اند. همزمان با انتشار خبر کارزار اعتراضی کارگران پروژه‌ای «علیرضا میرغفاری» عضو شورای عالی کار و از اعضای هیات مدیره کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگری در صفحه مجازی خود، از ارسال پیامک‌های تهدیدآمیز در حمایت از پیمانکاران به کارگران معترض فعال خبر داد.
تاکنون سه هزار نیروی پروژه‌ای، قراردادی، ارکان ثالث و.. به این کارزار پیوستند تا هم وضعیت دریافتی خود را اصلاح کنند و هم وضعیت مرخصی‌ها و امنیت شغلی و تبدیل وضعیت خود را با حذف پیمانکاران بهبود ببخشند
کارگران ارکان ثالث در راس مطالبه‌گران
«حشمت‌الله سلیمانی» عضو هیات مدیره انجمن صنفی پالایشگاه‌های پارس جنوبی با اشاره به شروع این کارزار اظهار کرد: واقعیت این است که نیروهای دارای پیمانکار که کار پروژه‌ای مستمر دارند، عمده معترضان به وضع موجود را تشکیل می‌دهند. پیمانکاران این نیروهای مستمر معمولا هر چند سال یک بار تغییر می‌کنند و با تغییر پیمانکار، این کارگران به نقطه صفر حقوقی بازمی‌گردند.
وی افزود: بحث کارزار اخیر موسوم به 14-14، بیشتر مشمول این کارگران و همچنین نیروهای ارکان ثالث می‌شود و به نوعی، ارکان ثالثی‌ها در راس مطالبه‌گران محسوب می‌شوند. البته تعدادی از نیروهای خدماتی در رستوران‌ها، فضاهای جانبی، تدارکات و... نیز وجود دارند که بخش قابل توجهی از آنان مشمول این کارزار نمی‌شوند چون نمی‌دانیم نیروهای خدماتی پیمانکار پروژه‌ای دارند یا وضعیت آنها متفاوت است.
سلیمانی تاکید کرد: نیروهایی که در چارت سازمانی مستمرکاران گاز هستند، نزدیک یک دهه است که در بخش تعمیرات، ایمنی، هدایت و سایر خدمات کار می‌کنند و به نوعی خط مقدم تولید هستند. این نفرات بخشی از اعضای کارزار 14-14 محسوب می‌شوند. سایر نیروهایی هم که مشمول کارزار می‌شوند، هنوز در حال بحث و مذاکره هستند که آیا مشمول این کارزار باید بشوند یا خیر؟
حذف پیمانکاران؛
اصلی‌ترین مطالبه است
این فعال کارگری تصریح کرد: حذف پیمانکاران مطابق قانون، اصلی‌ترین مطالبه ماست. اعتقاد داریم که در تولید پایدار و بهره‌وری در محصولات نفتی و گازی کشور نقش اصلی را داریم و با این وجود فاصله بسیار قابل ملاحظه‌ای با نیروهای رسمی و همچنین یک زندگی شرافتمندانه کارگری داریم. چرا باید تا این میزان از امتیازات نفرات رسمی مثل همین 14 روز کار مستمر در ماه محروم باشیم؟
دو نفر که کار مشابه و یکسان انجام می‌دهند، باید از یک نوع حقوق بهره‌مند باشند. اگر قانون شامل همه نیروها نشود، سنگ روی سنگ بند نخواهد شد و آن قانون در اجرا دچار مشکل می‌شود
سلیمانی اظهار کرد: مباحثی مثل رفاهیات، هزینه بالای ایاب و ذهاب و حذف پیمانکاران از فعالیت‌ها اهمیت ویژه‌تری برای ما دارد. امید داریم با وصول به این مطالبات که همگی مشمول حال نفرات رسمی است، کارگران دیگر نیز به حداقل‌های لازم برای ادامه تولید برسند.
وی اظهار کرد: نوعی تبعیض در اینجا صورت گرفته؛ یعنی نفرات اصلی تولید و تعمیر که حضورشان برای تولید حیاتی است و مهارت و تجربه بالا و فشار کار قابل ملاحظه دارند، از همه امکانات نیروهای رسمی محروم هستند.
سلیمانی در پاسخ به این سوال که موضوع اصلاح قانون کار و تلاش مجلس قبل برای حفظ پیمانکاران نیروی انسانی در جنوب کشور به کجا رسیده، جواب داد: علاوه بر حقوق و مزایای نیروهای رسمی، بحث تبدیل وضعیت را هم مطرح کردیم یعنی به طور جد بر این باور هستیم که بحث تبدیل وضعیت‌ها که مجلس قول آن را داده بود و مقابله با پیمانکاران باید به سرانجام برسد. اعتقاد داریم که قانون حذف پیمانکار، در همان ابتدا که به مجلس آمد، برای نیروهای مستمر پیمانکاری و ارکان ثالث نباید تبعیض‌گونه اعمال شود.
رخنه تبعیض در تمام شئون صنعت نفت و گاز
این فعال کارگری ادامه داد: ما شاهد نوعی تبعیض بسیار خاص هم میان نیروهای شاهد و ایثارگر و خانواده‌های ایشان با سایر نیروها در این حوزه هستیم. قطعا برای کسانی که خود یا خانواده درجه یکم آنها هزینه‌ای از بابت دفاع از امنیت کشور داده‌اند، امتیازاتی باید درنظر گرفت اما این امتیاز را می‌توان بر حقوق افزون‌تر کرد، نه اینکه تنها این نیروها حق رسمی شدن و نداشتن سایه سنگین پیمانکار را داشته باشند. این درحالی است که قانون مربوطه قرار بود برای عموم مردم در مجلس تصویب شود و اکنون در مجمع تشخیص مصلحت گرفتار مانده است.
وی افزود: سخن ما این است که دو نفر که کار مشابه و یکسان انجام می‌دهند، باید از یک نوع حقوق بهره‌مند باشند. اگر قانون شامل همه نیروها نشود، سنگ روی سنگ بند نخواهد شد و آن قانون در اجرا دچار مشکل می‌شود. قرار بود با حذف پیمانکار، نیروهای مستمر به «قرارداد معین» تبدیل وضعیت بشوند اما پس از سه دوره که در مجلس این قانون بالاخره تصویب شد، کار همچنان در تشخیص مصلحت نظام معطل است و تصمیمی برای آن گرفته نمی‌شود. سوال ما این است که اگر مسأله و منافعی در عدم لغو این وضعیت وجود دارد، چرا مسئولان به صراحت مشکل خود را مطرح نمی‌کنند؟
سلیمانی در پایان گفت: در جهت رفع تبعیض و عدالت، ما به دنبال حذف امتیاز دیگران نیستیم بلکه به دنبال رسیدن همه به حقوق خود هستیم. بسیاری از نیروهای فعلی ما در ارکان ثالث وضعیتی بدتر از شرایط قبل از کارزار 20-10 را دارند و این وضعیت امکان تداوم در مجموعه‌های نفتی و گازی جنوب را ندارد.
دیدگاه تان را بنویسید