خرد شدن دهک‌های پایین زیر فشار گرانی‌ها

همزمانی ماه با برکت رمضان با روزهای آغازین سال جدید باعث تکاپوی مردم برای خرید مایحتاج خود شده اما فشار تورم و گرانی کالاهای اساسی فشار شدیدی بر اقشار کم‌درآمد می‌آورد.

به گزارش سایت بازار، طبق سنت دیرینه‌ای که ما ایرانیان داریم و برای خرید مایحتاج شب عید از چند روز مانده به آغاز سال یا حتی یک ماه مانده به عید به تکاپو برای خرید بازارها را زیرورو می‌کنیم، حال از میوه و آجیل و شیرینی شب عید گرفته تا پوشاک و کیف و کفش و دیگر نیازهای عید، بهانه‌ای است که بازارها شلوغ و مردم برای تدارک نوروز خرید کنند. امسال عید نوروز با ماه رمضان تقارن یافته و آمادگی برای این ماه، کالاهای اساسی خاص خود را می‌طلبد اما مردم امسال از تورم و گرانی کالاهای شب عید و سفره افطار حتی سفره ساده آن در رنج هستند؛ کالاهایی که طی این مدت به صورت نجومی افزایش یافته‌اند.

نامش «علی بی‌طرفان» و بازنشسته است. دو فرزند بزرگ او ازدواج کرده‌اند و ۳ فرزند دانشجو در خانه دارد. او می‌گوید: ماه مبارک رمضان از ماه‌های معنوی ما ایرانیان است و طبق سنتی که داریم باید یک افطاری ساده‌ای در هر یک از شب‌های ماه مبارک رمضان داشته باشیم اما با این گرانی‌ها مگر می‌شود افطاری داد؟ سفره افطار خانواده خود را هم نمی‌توانیم تأمین کنیم.

به گفته این شهروند قمی، باید از مسئولان پرسید با این حقوق بازنشستگی یک خانواده چگونه می‌تواند از پس این گرانی برآید؟ خرما، برنج و شکر و گوشت جزو لاینفک سفره افطار است اما با این حقوق‌های ناچیز آدم حتی جلوی خانواده خود شرمنده می‌شود چه برسد که بخواهد افطاری دهد در حالی‌که افطاری جزو سنت‌های دینی و فرهنگی ما ایرانیان است.

دو ماهی است که مصرف گوشت

 از سبد غذایی ما حذف شده است

یک بانوی قمی که سرپرست خانواده ۵ نفره است نیز بیان می‌کند: با توجه به قیمت بالای گوشت قرمز که بین ۵۰۰ تا ۷۰۰هزار تومان است یکی دو ماه یا حتی بیشتر است که این کالا از سبد غذایی ما حذف شده است. افرادی که حقوق بسیار کمی دارند چگونه می‌توانند گوشت قرمز برای خانواده خود خریداری کنند؟ بسیاری از غذاها را بدون گوشت نمی‌توان پخت که باید از سفره‌ها حذف شود. در ماه مبارک رمضان یک روزه‌دار باید تغذیه مناسبی داشته باشد که با این گرانی اگر بتواند سفره افطار ساده‌ای برپا کند هنر کرده است.

وی می‌افزاید: کاش فقط گوشت قرمز بود. لبنیات انگار مانند ارز بالا می‌رود. هر روز یک قیمت دارد؛ از ماست و شیر گرفته تا پنیر. این اقلام کمترین نیاز یک روزه‌دار است. چرا نظارتی بر بازار و قیمت‌ها نمی‌شود؟ مسئولان ادعا می‌کنند کنترل بازار در دست آنها است. مرغ هم همین حکایت را دارد. قصه برنج را نگویم که حتی پاکستانی آن بین ۵۰ تا ۷۰هزار تومان متغیر است چه برسد به برنج ایرانی که توان خرید آن را نداریم.

بازار شب عید کمر ما را شکست

یک بازنشسته فرهنگی که ۱۲ سال پیش بازنشسته شده است نیز می‌گوید: امسال قیمت بسیاری از کالاهای اساسی شب عید سر به فلک کشیده است. برخی خانواده‌ها قدرت خرید کفش برای کودک خردسال خود را ندارند در حالی‌که قشنگی عید به همین کفش و لباس نو برای کودکان خلاصه می‌شود و سنت دیرینه ما نو کردن لباس برای استقبال از عید است. امیدوارم هیچ پدری در این ایام شرمنده خانواده خود نشود.

علی میرباقریان با گلایه شدید از وزیر کار و هیأت دولت می‌گوید: با عیدی ۲ میلیون و ۵۰۰هزار تومانی من و دیگر بازنشستگان چقدر از هزینه‌های نوروز مانند آجیل، شیرینی، برنج، گوشت مرغ و گوشت قرمز را پوشش می‌دهد؟ درنهایت مجبور هستیم که به حداقل‌ها اکتفا کنیم تا آبرویمان نزد فرزندان و عروس و داماد حفظ شود.