«احیای واحدهای تولیدی» و «رفع مشکلات کسب و کارها» ازجمله دستاوردهای ادعایی دولت است که مقامات دولتی مدام از آن یاد می‌کند.

در همین زمینه، تیر ماه سال جاری رئیس جمهور گفت: «احیای ۱۸هزار فرصت شغلی با احیای ۵ هزار واحد تولیدی راکد گامی مهم در کاستن از بیکاری و احیای امید در جامعه است». او تاکید کرد: «دولت مصمم به احیای همه واحد‌های تولیدی است که در دهه گذشته به تعطیلی کشیده شده‌اند».

«محمد عطاردیان» نایب رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارفرمایی کشور در این رابطه به ایلنا می‌گوید: اورژانس کسب و کار و سامانه‌هایی که دولت برای احیای واحدهای تولیدی در نظر گرفته تا امروز نتیجه چندان ملموسی نداشته و مشکلات واحدها برطرف نشده است.

او در پاسخ به این سوال که در سال چه تعداد از واحدهای تولیدی از روی اجبار دست به تعدیل نیرو می‌زنند، می‌گوید: واحدهای تولیدی و حتی خدماتی کشور در معرض خطر تعدیل نیرو قرار دارند و این مشکل برای همه واحدها تقریبا وجود دارد.

به گفته عطاردیان، مشکلات تولید و کسب و کارها باید ابتدا در فضای کلان اقتصاد حل شود و سپس اراده‌ای قوی برای برطرف کردن معضلات وجود داشته باشد.

این فعال صنفی کارفرمایی تاکید می‌کند: تاثیر راهکارهایی مانند اورژانس کسب و کار، بیشتر سرگرم کردن کارفرمایان است تا حل واقعی مشکلات. ما به عنوان نماینده قانونی کارفرمایان تا به حال نشنیده‌ایم که مشکلات کارفرمایان به شیوه واقعی و ملموس حل شده باشد. مشکل بسیاری از واحدها، کمبود نقدینگی است، آیا دولت پولی دارد به بنگاه‌ها بدهد؟

او اضافه می‌کند: اقتصاد ما بیمار است و باید ابتدا بیماری این اقتصاد درمان شود. اقتصاد بیمار که نمی‌تواند بنگاه‌های سرپا و شکوفا داشته باشد یا واحدهای راکد را احیا کند. ایجاد اشتغال و راه‌اندازی کسب و کارها به درمان بیماری‌های اقتصاد بستگی دارد.

عطاردیان در ادامه به آمارهای اشتغالزایی دولت اشاره می‌کند و می‌گوید: این آمارها تقریبا صوری‌ست. از یک‌سو می‌گویند این تعداد اشتغال جدید ایجاد کرده‌ایم اما از سوی دیگر، تعداد زیادی کارگر بیکار می‌شوند! به این آمارها چندان اعتمادی نیست.

 

کپی شد