در سال تحصیلی 1401 - 1402 بیشترین نرخ ترک تحصیل مجموعا در دوره متوسطه اول رخ داده که در این میان بیشترین رقم ثبت شده متعلق به نرخ ترک تحصیل پسران در دوره متوسطه اول به میزان 6.54درصد است. بررسی‌ها نشان از چند عامل مهم در این رکوردزنی داشته است.

به گزارش اکوایران، مرکز آمار ایران اخیرا گزارشی منتشر کرده که حاوی آخرین اطلاعات فصلی و سالانه شاخص‌های جمعیت، آموزش، سلامت و... از سال 1395 تا فصل بهار 1402 است.

طبق این گزارش نرخ ترک تحصیل در دوره ابتدایی در سال تحصیلی 1396-1395، عدد 0.99 بوده که بعد از پنج سال در سال تحصیلی 1402- 1401 به عدد 1.2درصد رسیده و روند افزایشی را نشان می‌دهد. این نرخ در متوسطه اول نیز 4.11درصد بوده که به مرور به 5.47درصد رسیده و سیری صعودی را ثبت کرده است. در دوره ابتدایی و متوسطه اول، بیشترین نرخ ترک تحصیل در دوره مورد بررسی یعنی سال تحصیلی 1401 - 1402 بود. در متوسطه دوم اما نرخ ترک تحصیل از 4.53درصد به 4.04درصد رسیده است.

به باور برخی تحلیلگران اقتصاد آموزش، مهمترین دلیل افزایش نرخ ترک تحصیل در سال‌های اخیر به بیماری کووید 19 برمی‌گردد. به اعتقاد این عده پس از همه‌گیری بیماری کرونا و مجازی شدن آموزش، بسیاری از خانوارها توان تهیه تجهیزات مورد نیاز برای آموزش مجازی را نداشته و به ناچار برخی دانش‌آموزان از تحصیل بازماندند. علت دیگری که برخی تحلیلگران برای افزایش نرخ ترک تحصیل بیان می‌کنند، ورود دانش‌آموزان به بازار کار است. 

با مجازی شدن مدارس در دوران کرونا برخی دانش‌آموزان به بازار کار وارد شدند که با آغاز مدارس مجدد به آموزش برنگشته‌اند و همچنان در بازار کار باقی مانده‌اند. در کنار مجازی شدن آموزش و ناتوانی دهک‌های پایین جامعه در تهیه تجهیزات آموزشی باید این نکته را هم در نظر داشته باشیم که وارد شدن دانش‌آموز به بازار کار می‌تواند کمک خرجی برای خانوار باشد و همین دلیلی برای عدم بازگشت او به آموزش است.

تورم 52درصدی آموزش در بهار 1402

برخی تحلیلگران اذعان دارند که رشد قیمت خوراکی، هزینه‌های خانوارهای کم‌درآمد را به شدت بالا برده که ممکن است دلیلی برای حذف آموزش از سبد مصرفی برخی خانوارهای دهک پایین جامعه باشد. همچنین آمارها نشان می‌دهد که در بهار 1402 قیمت خدمات مربوط به آموزش نسبت به بهار 1401 بیش از 52درصد افزایش یافته لذا افزایش هزینه‌های زندگی و تورم باعث شده خانوارهای دهک‌های پایین جامعه، آموزش را از اولویت خود خارج کرده و سعی در تامین نیازهای ضروری‌تر مانند تامین خوراک کنند.