سرگردانی کارگر شهرداری امیدیه برای بازگشت به کار

پس از گذشت حدود ۵ ماه از تعدیل یکی از کارگران باسابقه شهرداری امیدیه در استان خوزستان، هنوز این کارگر برای بازگشت به کار و دریافت مطالبات معوقه خود بلاتکلیف است.

به گزارش ایلنا، «روح‌الله تقوی‌نژاد» از کارگران واحد فضای سبز شهرداری امیدیه در استان خوزستان بود که پس از ۷ سال کار، اردیبهشت امسال از سوی شهرداری و به دلیل تخریب یکی از نمادهای شهر بیکار شد. این کارگر در پیگیری مطالبات خود به اداره کار شکایت می‌کند و به‌رغم گرفتن چندین بار رای بازگشت به کار، قادر به بازگشت نمی‌شود و در نهایت پرونده برای رسیدگی به مراجع قضایی ارسال می‌شود. تقوی‌نژاد در توضیح این ماجرا گفت: از سال ۹۶ تا دی ماه سال ۱۴۰۱ کارگر فضای سبز شهرداری امیدیه بودم که به خاطر عملکرد خوبم، مسئول واحد آرامستان‌های شهر امیدیه شدم و شروع به زیباسازی و جدول‌کشی آرامستان‌ها و گلزار شهدا کردم. اردیبهشت ماه امسال و با دستور مسئول فنی و مسئول واحد ترابری شهرداری اقدام به تخریب یکی از نمادهای گلزار شهدا کردیم که این موضوع در نهایت باعث اخراجم شد. این کارگر با بیان اینکه این اقدام او که با مسئولیت کامل مسئول فنی و واحد ترابری شهرداری بود با واکنش شهردار مواجه شد، اظهار داشت: با وجود اینکه همه مسئولان شهری و نهادهای دولتی امیدیه از عملکرد من در آرامستان و گلزار شهدا رضایت داشتند، با شنیدن توضیحات من بارها دستور بازگشت به کار من صادر شد اما شهردار موافقت نکرد. در نتیجه با پیگیری شکایت من در اداره کار، هیات تشخیص این اداره، کارفرما را مکلف به بازگشت به کار با عنوان شغلی درج شده در حکم کارگزینی کرد اما از آن روز کارفرما ضمن تمکین نکردن از رای هیات تشخیص، با حضور من در مجموعه شهرداری مخالفت می‌کند و با روش‌های مختلف سعی دارد مرا مقصر جلوه دهد. او با اشاره به اینکه هدف کارفرما از وارد کردن فشارهای روحی و روانی به من، استعفای اجباری‌ام است، گفت: این اتفاق در حالی افتاده که در طول سالیان گذشته تحت مسئولیت یک شرکت پیمانکاری مشغول کار بودم و همزمان با اخراجم، پیمانکار تغییر کرد ولی پیمانکار جدید نیز با بازگشت به کار من مشکلی ندارد. این کارگر اظهار داشت: بهانه شهردار برای اخراجم‌ عدم هماهنگی برای تخریب این نماد بود در حالی‌که من با همکاری و دستور مستقیم دو نفر دیگر (مسئول فنی و مسئول واحد ترابری شهردار) اقدام به این کار کردم. آنها در ابتدا قول داده بودند از من حمایت کنند اما نه تنها حمایت نکردند بلکه با احکام بازگشت به کار من موافقت نمی‌کنند.