برنامه‌های دولت در حد مشق شب است
علیرضا بیگی: آسیب‌های اجتماعی با حاشیه‌نشینی تشدید خواهد شد
نماینده تبریز در مجلس می‌گوید: معتقدم صحبت‌های دولتمردان وقتی با برنامه مدونی همراه نیست یا اگر هم هست، پشتوانه مالی و منابع مالی مشخصی ندارد، بیشتر در حد مشق شب است که باید به ناچار نوشته شود، لذا آثارش را نمی‌توانید در جامعه ببینید.
«احمد علیرضابیگی» عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها مجلس یازدهم در گفت‌وگو با رویداد ۲۴ گفت: دولتمردان برای رفع تکلیف حرف می‌زنند یا از عدم آگاهی چیزی می‌گویند که البته بعید می‌دانم آگاهی وجود نداشته باشد. آنچه روشن است اینکه آسیب‌های اجتماعی در بسترهای ناامنی اقتصادی و ناترازی اقتصادی در حال شکل گرفتن است و باید دید برای رفع این ناترازی‌های اقتصادی چه کارهایی باید انجام داد.
وی افزود: در بستر ناترازی‌ها، دولت آقای رئیسی برنامه‌ای را ارائه داد و شعارهایی را مطرح کرد و این دولت به مرور شکل گرفت. در حال حاضر دولت نمی‌تواند بر این ناترازی‌ها فائق آید و آنها را برطرف کند. وقتی به عنوان مثال درباره نهضت ملی مسکن صحبت می‌شود باید با این نگاه صورت بگیرد که بنا داریم شرایط بستر آسیب‌های اجتماعی را از بین ببریم.
این نماینده مجلس اظهار داشت: حاشیه‌نشینی بالقوه جرم‌زا است. وقتی کالبدهای شهری براساس برنامه طراحی نشده و سبب شکل‌گیری اقامت‌گاه‌های غیرقانونی یا سکونت‌گاه‌های غیررسمی می‌شود، بستر جرم و آسیب‌های اجتماعی را فراهم می‌کند. برنامه‌ای هم که دولت برای از بین بردن انگیزه‌های حاشیه‌نشینی و انگیزه‌های مهاجرت ادعا کرده، بروز و ظهور خارجی ندارد و طبیعتاً ما با تشدید موضوعات آسیب‌های اجتماعی مواجه هستیم. وقتی این آسیب‌های اجتماعی در کنار نارضایتی‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی قرار می‌گیرد، نمی‌تواند پیامدهای خوبی داشته باشد.
وی ادامه داد: حاشیه‌نشینی محصول تبعیض است. وقتی فرصت‌های عادلانه برای آحاد مردم در دوردست و نزدیک فراهم نمی‌شود، شخصی که در دورست زندگی می‌کند برای دست یافتن به زندگی بهتر ناچار به مهاجرت می‌شود و مهاجرت هم، حاشیه‌نشینی را شکل می‌دهد. وقتی زندگی و فرصت‌های عادلانه را به دوردست نبرده‌ایم، طبیعتا مردم آن مناطق به خود حق می‌دهند برای بهره‌مندی از امتیازاتی که در مرکز و در کانون شهرهای بزرگ وجود دارد، راهی شهرهای بزرگ شوند چرا که فکر می‌کنند بچه‌هایشان حق زندگی بهتر دارند و باید از بهداشت، سلامتی، تحصیل و فرصت زندگی بهره‌مند شوند. وقتی این فرصت را برای مناطق دوردست ایجاد نکرده‌اند، مهاجرت اتفاق می‌افتد. مهاجرت هم پیامد بی‌عدالتی و تبعیض است. در ماجرای فولاد دیدید چقدر از ثروت کشور را به تاراج برده‌اند!
اگر همین تحقیق و تفحص در هر کدام از این صنایع مثل مس، پتروشیمی، فولاد و بانک‌های این کشور انجام شود، رقم‌ها درشت‌تر می‌شود! خب این نشان‌دهنده تبعیض و بی‌عدالتی است و طبیعتا محصول آن مهاجرت و حاشیه‌نشینی و به تبع آن آسیب‌های اجتماعی است. در عین حال ما برای جبران بی‌عدالتی و جبران تبعیض، نتوانسته‌ایم برنامه‌ای که بتواند مردم را دلگرم و امیدوار کند و توام با راهکار باشد، ارائه کنیم.
علیرضا بیگی در پایان اظهار داشت: برداشت بنده این است که صحبت‌های دولتمردان وقتی با برنامه مدونی همراه نیست یا اگر هم هست، پشتوانه مالی و منابع مالی مشخصی ندارد، بیشتر در حد مشق شب است که باید به ناچار نوشته شود. مردم هم به خوبی این مسأله را دریافته‌اند و همین بی‌اعتمادی که در بستر جامعه دیده می‌شود، منجر به این شده که وقتی دولت دو روز را به دلیل گرما تعطیل می‌کند، کسی باور نمی‌کند که این تعطیلی صرفا برای رعایت شرایط حال مردم و زندگی و سلامتی آنها بوده و هر شخصی یک تعبیری می‌کند.
دیدگاه تان را بنویسید