به جای کنترل تورم، چوب لای چرخ دستمزد می‌گذارند

توقع بازنشستگان از مذاکرات مزدی امسال چیست؛ تعیین مستمری بازنشستگان به مصوبات شورایعالی کار وابسته است؛ چه نتیجه‌ای باید از این شورا بیرون بیاید که برای بازنشستگان کارگری «مطلوب» و «قابل قبول» باشد؟

در مورد دستمزد، تمام بیمه‌شدگان و گروه‌های تحت‌شمول- کارگران، بازنشستگان و تشکل‌های صنفی آن‌ها- کاملاً تابع قانون هستند؛ ما تابع هر آنچه هستیم که قانون در مورد مزد پیش‌بینی کرده؛ از این بیشتر چیزی نمی‌خواهیم اما خط قرمز ما هم همان قانون است. نباید کسی فراتر از قانون یا پایین‌تر از پیش‌بینی قانون در مورد مزد اظهارنظر کند. ببینید اگر مشکلاتی در اقتصاد مملکت وجود دارد که حتماً وجود دارد، این مشکلات تقصیر کارگران نیست؛ کارگران نقشی در بروز و تشدید این مشکلات ندارند؛ این مشکلات برآمده از ناتوانی و بی‌برنامگی مدیران و مسئولان است. کارگران همیشه در حیطه‌ مسئولیت خودشان به خوبی انجام وظیفه کرده‌اند و تنها گروهی هستند که همه‌ فعالیت‌های آن‌ها سودآور است و در عین حال قانع هم هستند؛ کاملاً تابع قانون‌اند، هرچه قانون بگوید، همان باید اجرا شود و قانون ما دقیقاً مشخص کرده که مزد باید براساس تورم اعلامی مراکز رسمی و معتبر (بانک مرکزی و مرکز آمار) و همچنین براساس میزان هزینه‌های زندگی تعیین شود.

 نماینده مجلسی که نمی‌داند مردم شهرش با چه معضلاتی روزگار می‌گذرانند، جای تاسف دارد که اظهارنظر می‌کند افزایش مزد باید ۲۰ درصد باشد. این نماینده یک ماه خودش را جای کارگر یا بازنشسته‌ای بگذارد که ۵ میلیون و ۵۰۰ می‌گیرد و با حداقل امور خود را می‌گذراند. شغل دوم هم ندارد

اگر دولت و وزرا و تصمیم‌سازان بتوانند تورم را روی 10 درصد بیاورند و روی همین نرخ نگه دارند، افزایش حقوق را هم 10 درصد بدهند؛ هیچکس اعتراضی ندارد؛ اما چون نمی‌توانند تورم را کنترل کنند، باید براساس تورم مزد را افزایش دهند. ما بازنشستگان حمایت قاطع خود را از نمایندگان کارگری شورایعالی کار که قرار است برای دستمزد چانه‌زنی کنند، اعلام می‌کنیم و همه‌جانبه پشت آن‌ها ایستاده‌ایم تا بتوانند در جایگاهی که دارند براساس قانون، نظریات خود را به کرسی بنشانند.

قبل از آغاز مذاکرات مزدی، برخی مدیران دولتی از پدیده‌ «تورم‌زا بودن دستمزد» انتقاد کردند؛ حتی رئیس سابق بانک مرکزی ادعا کرد مزد سال جاری بیش از حد زیاد شده و  برای ۱۴۰۲ از این خبرها نیست؛ این رویکردها را چطور تحلیل می‌کنید؟

اینکه می‌گویند مزد تورم‌زاست، کاملاً اشتباه است؛ تجربه‌ کشورهای پیشرفته نشان داده که اگر قدرت خرید اکثریت جامعه یعنی مزد و حقوق ‌بگیران را بالا ببرند، می‌توانند به اهداف خود در زمینه‌ تولید ملی برسند. اگر قدرت خرید اکثریت جامعه همپای تورم افزایش پیدا نکند، چرخ اقتصاد مملکت کند می‌شود؛ چرا؟ چون تولیدات کشور ما تماماً مصرف‌کننده‌ داخلی دارند، مصرف‌کننده‌ این تولیدات خارجی‌ها نیستند؛ اگر مصرف‌کننده‌ آن‌ها خارجی بود، می‌گفتیم خب صادرات هست و نیاز به مصرف داخلی نداریم. اما در این شرایط، اگر قدرت خرید کارگران شاغل و بازنشسته بالا نرود، مشکلات اقتصادی ما تداوم خواهد داشت؛ این رکودی که از میانه‌ دهه‌ 90 شمسی تشدید شده، محصول همین ناتوانی خرید کارگران است. بنابراین نگویند مزد تورم‌زاست بلکه بگویند افزایش مزد، رونق به وجود می‌آورد.

اگر دولت و وزرا و تصمیم‌سازان بتوانند تورم را روی 10 درصد بیاورند و در همین نرخ نگه دارند، افزایش حقوق را هم 10 درصد درنظربگیرند؛ هیچکس اعتراضی ندارد؛ اما چون نمی‌توانند تورم را کنترل کنند، باید براساس تورم مزد را افزایش دهند

برخی نمایندگان مجلس نیز در مورد مزد و افزایش آن اظهارنظر می‌کنند؛ در روزهای گذشته، یک نماینده مجلس مدعی شد افزایش حقوق کارگران باید مطابق کارمندان و ۲۰ درصد باشد؛ ورود نمایندگان به بحث دستمزد را چطور می‌بینید؟

 انتظار ما از نمایندگان مجلس این است که دولت را به اجرای قانون ملزم کنند و به کارگران ضربه نزنند؛ من به عنوان نماینده بازنشستگان تهرانی، روی صحبتم با ۳۲ نماینده تهران است؛ این‌ها نماینده کارگران و بازنشستگان نیستند؛ تعدادی فقط به دنبال پیگیری منافع حزبی و جناحی خود هستند؛ نماینده مجلس که باید عمق مشکلات را بررسی کند و پیگیر باشد تا ببیند مشکلات مردم، مشکلات کارگران و بیمه‌شدگان چیست، چوب لای چرخ دستمزد می‌گذارد! آن بازنشسته‌ای که ۵ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان حقوق می‌گیرد، چطور باید در تهران زندگی کند؛ همین یک سوال را نمایندگان مجلس پاسخ بگویند، ما تمام حرف‌های دیگرشان را قبول می‌کنیم!

نماینده مجلسی که نمی‌داند مردم شهرش با چه معضلاتی روزگار می‌گذرانند، جای تاسف دارد که اظهارنظر می‌کند افزایش مزد باید ۲۰ درصد باشد. این نماینده بیاید یک ماه خودش را بگذارد جای این کارگر، این بازنشسته‌ای که با حداقل امور خود را می‌گذراند. بازنشسته ۵ میلیون و ۵۰۰ می‌گیرد، شغل دوم هم ندارد، دو تا داماد و یک عروس دارد؛ اینها با نوه‌ها می‌خواهند یک شب جمعه بیایند خانه پدربزرگ، چه باید بکند؟ جای شرمساری‌ست که نماینده مجلس اینها را نداند و برای دستمزد اظهارنظر کند. از سوی دیگر، همانطور که گفتم مصرف‌کننده‌ همه تولیدات ما، داخلی هستند، به جای اینکه حامی افزایش دستمزد باشند، سنگ‌اندازی می کنند. این ۵ میلیون تومان افزایش نیابد، دیگر حتی محصولات خوراکی هم مشتری نخواهد داشت، چرخ اقتصاد نخواهد چرخید!

تاثیر افزایش نرخ ارز بر زندگی مزدبگیران به خصوص کارگران بازنشسته را چطور ارزیابی می‌کنید؛ افزایش بی‌امان نرخ دلار، سفره‌ها را چقدر تحلیل برده است؟

یکی از مشکلات امروز، بالا رفتن نرخ ارز است؛ قیمت ارز روی همه ابعاد زندگی کارگران تاثیر می‌گذارد، از غذایی که می‌خورند تا لباسی که می‌پوشند و خودرویی که سوار می‌شوند. یعنی همه چیز به نرخ دلار وابسته است، به خصوص در کلانشهرها مثل تهران. خیلی‌ها از این بالا رفتن دلار استفاده می‌کنند، هم دلالان و هم کارفرمایان که قیمت همه محصولات را به تبع دلار بالا می‌برند، اما کارگران این وسط ضرر می‌کنند. متاسفانه نه مجلس توان جلوگیری از بالا رفتن قیمت ارز را دارد، نه دولت قدرت مدیریت دارد. همین موجب شده که مردم در زندگی با سختی‌های متعدد مواجه شوند، چالش‌هایی که قابل حل نیست؛ خانواده‌ها بسیاری از خواسته‌های فرزندان خود را نمی‌توانند برآورده کنند و لاجرم شرمنده آن‌ها هستند. مجلس باید جلو این شرایط را بگیرد اما متاسفانه افسار قیمت دلار به دست دلالان داده‌ شده و این نوسانات، طبقات فرودست را از پا درآورده است.