براساس آخرین آمارها، بیش از نیمی از کارگران متخصص و باسابقه صنعت نفت به خصوص در منطقه پارس جنوبی که کانون اصلی پروژه‌های نفت و گاز کشور است، شرکتی و ارکان ثالث هستند.

به گزارش ایلنا، این کارگران که تعداد آنها فقط در عسلویه و کنگان هزاران نفر است و برخی از آنها سال‌ها سابقه کار تخصصی و فنی دارند، از امنیت شغلی برخوردار نیستند و کمتر از نصف کارکنان رسمی حقوق و مزایا دارند. همه امید این نیروها به تبدیل وضعیت از طریق حذف پیمانکاران یا تصویب طرح ساماندهی استخدام کارکنان دولت است اما در بحبوحه تعلل مجلس برای بررسی این طرح، خبر برگزاری آزمون جذب توسط وزارت نفت و اظهارات معاون این وزارتخانه، موجب انتقاد این نیروها شده است.

«علیزاده» یکی از کارکنان شرکتی پارس جنوبی که با وجود داشتن مدرک کارشناسی و تخصص، سال‌ها در این منطقه به عنوان کارگر پیمانکاری با کمترین حقوق و مزایا کار کرده، در ارتباط با آزمون جذب وزارت نفت و آوردن نیروهایی از بیرون و رسمی کردن آنها می‌گوید: سوال این است که چرا از نیروهای باسابقه و متخصص بدنه نفت که سال‌ها به عنوان ارکان ثالث، شرکتی و قراردادی کار کرده‌اند، جذب نمی‌کنند و برای گرفتن نیروهای رسمی، آزمون برگزار می‌کنند؟ مگر در شرکت‌های زیرمجموعه وزارت نفت، نیروی متخصص و باسابقه کم داریم؟! او ادامه می دهد: اگر ظرفیت برای رسمی کردن دارند، چرا ما باید پیمانکاری باشیم؟ هزاران کارگر که سابقه و تخصص دارند، شرکتی باقی می‌مانند و از بیرون نیروی تازه فارغ‌التحصیل را که تجربه‌ای ندارد، می‌آورند و یک‌شبه رسمی می‌کنند. این عدالت است؟

اما اظهارات معاون وزیر نفت که باعث انتقاد این کارکنان شده، چیست؟ هجدهم آذرماه «مهدی علی مددی» در گردهمایی هم‌اندیشی مدیران ارشد صنعت نفت با بیان اینکه با روی کارآمدن دولت سیزدهم با انبوهی از مطالبات کارکنان در صنعت نفت روبه‌رو بودیم، گفت: با حمایت وزیر نفت و رویکرد انسان‌مدارانه وی و تأکید دولت سیزدهم بر مردمی بودن، به فکر حذف صورت مساله مسائل و مشکلات کارکنان صنعت نفت نبودیم بلکه به‌دنبال حل آنها بودیم. معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی وزیر نفت در مورد کارگران پیمانکاری به «اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل در شرکت‌های مختلف» اشاره کرد و اجرای این طرح را به معنای «ساماندهی نیروها» دانست. این در حالی‌ست که به گفته کارگران شرکتی نفت، مفهوم ساماندهی واقعی، حذف شرکت‌های پیمانکاری و رسمی شدن تمام نیروهایی‌ست که به کار و تخصص آنها در مجموعه نفت و گاز کشور نیاز است. علی‌مددی در ادامه از مسائل و مشکلات کارگران پیمانکاری که بیشترین بار صنعت نفت بر دوش آنهاست، عبور و به موضوع فراخوان برای جذب نیروهای رسمی ورود کرد: «تا سال ۱۴۰۸ حدود ۱۷هزار نیروی صنعت نفت بازنشسته می‌شوند بنابراین از هم‌اکنون به فکر جذب نیروهای متخصص در این زمینه هستیم. با اقدام‌های انجام شده تقاضای جذب ۵ هزار و ۸۵ نفر را ارائه کردیم که سازمان اداری و استخدامی با جذب ۳ هزار و ۳۰۰ نفر موافقت کرده که تا پایان این ماه برنامه برگزاری آزمون استخدامی را با هماهنگی سازمان سنجش خواهیم داشت».

علیزاده در ارتباط با این اظهارات می‌گوید: حالا که هزاران کارگر شرکتی و پیمانکاری صنعت نفت در انتظار تصویب طرح ساماندهی در مجلس و رسمی شدن هستند، وزارت نفت به فکر افتاده آزمون برگزار کند و گروهی را از بیرون به داخل مجموعه بیاورد. این نگرانی وجود دارد که در بحبوحه بررسی این طرح، می‌خواهند احتمالا خودی‌ها را بیاورند و چارت‌های خالی را با آنها پر کنند. فردا که طرح تصویب شد و قرار شد قراردادی‌ها پیمانی و رسمی شوند، خواهند گفت ببخشید دیگر جای خالی نداریم.

به گفته وی، اگر تا قبل از این طرح ساماندهی با جزئیات کامل به تصویب می‌رسید و نهادها و ارگان‌ها ازجمله وزارت نفت به جذب نیروهای خود مجبور می‌شدند، دیگر وزارت نفت چارت خالی برای رسمی کردن نیروها از بیرون نداشت و حقوق کارگرانی که سال‌ها در این مجموعه زحمت کشیده‌اند هم تضییع نمی‌شد.

علیزاده از کارگرانی می‌گوید که بعد از سال‌ها کار سخت در عسلویه و خارک و بندر امام، چون امیدی به بهبود وضعیت شغلی خود ندارند، مهاجرت می‌کنند، از مدیران کم‌تجربه‌ای که قدیمی‌ها را از ارتقای شغلی ناامید می‌کنند و از سیستمی که برای تخصص و سابقه کار ارزش چندانی قایل نیست.

او اضافه می‌کند: طوری برخورد می‌کنند گویا تمام آرزو و آمال کارگران شرکتی نفت که هر سال با یک شرکت سودجوی جدید سروکله می‌زنند و کلی مشکلات دارند، فقط اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل است و اگر این طرح در شرکتی اجرا شود که البته هنوز بسیاری از شرکت‌ها به اجرای آن رضایت نداده‌اند، دیگر رسالت مدیران نفت به پایان رسیده و دیگر نباید کاری برای بهبود وضعیت کارگران ارکان ثالث صورت دهند.

این کارگر اضافه می‌کند: سال‌ها در گرمای جانفرسای جنوب کار می‌کنی به امید روزی که رسمی شوی و زندگی بهتری داشته باشی اما بعد از سال‌ها انتظار و به جان خریدن رنج و تبعیض، ناگهان متوجه می‌شوی یک آزمون برگزار کرده‌اند و نیروهای تازه از بیرون آورده‌اند و رسمی کرده‌اند.