سازمان تأمین‌اجتماعی در گزارشی اعلام کرد: این سازمان در سال گذشته در ۴۵هزار و ۹۰۴ مورد حادثه ناشی از کار، ضمن ارائه خدمات درمانی و بازتوانی برای بیمه‌شدگان حادثه‌دیده، تعهدات قانونی کوتاه‌مدت و بلندمدت را حسب شرایط و الزامات قانونی در مورد حادثه‌دیدگان انجام داد.

به گزارش «توسعه ایرانی»، این آمارها تنها مربوط به مواردی از حوادث ناشی از کار است که برای برقراری حمایت‌های بیمه‌ای و درمانی به تأمین‌اجتماعی ارجاع شده و آمار واقعی تعداد حوادث ناشی از کار که به دلایل مختلف بخشی از آنها هرگز از سوی کارگر یا کارفرما گزارش نمی‌شوند، بیشتر از این آمار است.

با در نظر گرفتن آمار ۱۳ میلیون و ۷۰۰هزار نفری بیمه‌شدگان مشمول حمایت‌های قانونی تأمین اجتماعی در حوادث ناشی از کار، ضریب شیوع حادثه ناشی از کار در سال ۱۴۰۰ در میان این افراد ۳.۳ در هزار نفر بوده که به این معناست که به‌طور متوسط به ازای هر هزار نفر از بیمه‌شدگان احتمال وقوع حادثه برای ۳/۳ نفر در سال وجود دارد. علت بروز ۸۱درصد از این حوادث، بی‌احتیاطی گزارش شده و ۹۶درصد از حادثه‌دیدگان مرد و ۵۴درصد آنان مجرد بوده‌اند. بیشترین فراوانی نوع حادثه نیز مربوط به «ضرب‌خوردگی، سقوط کردن و لغزیدن و بریدگی و قطع اعضا» به ترتیب با ۲۵، ۱۶ و ۱۰درصد بوده است.

بیشترین حادثه شغلی مربوط به گروه سنی ۳۰ تا ۳۴ سال

در سال ۱۴۰۰ و براساس آمارهای تأمین‌اجتماعی، بیشترین حادثه شغلی مربوط به گروه سنی ۳۰ تا ۳۴ و ۳۵ تا ۳۹ سال  به ترتیب با ۲۳ و ۲۰درصد و بیشترین اعضای حادثه‌دیده نیز «دست چپ و پا» به ترتیب با ۴۲ و ۲۵درصد بوده است. آمارها همچنین حاکی از آن است که ۸۸درصد از حوادث ناشی از کار منجر به بهبودی کامل فرد حادثه‌دیده شده و تنها یک درصد از حوادث ناشی از کار منجر به فوت حادثه‌دیده شده است.

مابقی حوادث نیز منجر به ازکارافتادگی کلی یا جزئی شده است. براساس آمارهای ملی، حوادث ناشی از کار علاوه بر آنکه تبعات اجتماعی و اقتصادی دامنه‌داری دارند سازمان‌های بیمه‌گر اجتماعی و درمانی را نیز به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهند و با توجه به اینکه بی‌احتیاطی مهم‌ترین دلیل بروز حوادث ناشی از کار است، به نظر می‌رسد که آموزش کارگران و ارتقای فرهنگ ایمنی شغلی باید بیش از گذشته مورد توجه قرار گیرد.