شاغلان بخش عمومی دو برابر کارکنان بخش خصوصی درآمد دارند
قانونگذاران در عرش و کارگران ساده بر فرش
نتایج بررسی‌های وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نشان می‌دهد که متوسط درآمد سالانه یک خانوار شهری با ۲۴.۴درصد افزایش از ۴۳ میلیون و ۵۰۰هزار تومان در سال ۱۳۹۷ به ۵۴میلیون و ۱۰۰هزار تومان در سال ۱۳۹۸ رسیده است که نسبت به سال‌های گذشته، رشد بیشتری داشته و نشان از جهش تورم در کشور دارد.
طبق این گزارش، یکی از اساسی‌ترین مطالعات آماری که به منظور تحقق اهداف مختلف اقتصادی و اجتماعی، در اغلب کشورهای جهان صورت می‌گیرد، بررسی هزینه و درآمد خانوار است که از طریق آن می‌توان به چگونگی هزینه‌ها و درآمدهای خانوار و روند تغییرات آنها و آمار و اطلاعات دیگر پی برد.
در طرح هزینه و درآمد خانوار که توسط مرکز آمار ایران برای مناطق شهری و روستایی به اجرا درمی‌آید، درآمد معادل مجموع درآمد پولی و غیرپولی در نظر گرفته می‌شود که اجزای مختلفی را دربرمی‌گیرد و الزاما به معنای میزان دریافتی نقدی خانوار طی یک سال نیست.
درآمد خانوار اعم از پولی و غیرپولی از سه بخش درآمد حاصل از مشاغل مزد و حقوق‌بگیری (عمومی، تعاونی و خصوصی)، مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و درآمدهای متفرقه شامل حقوق بازنشستگی، اجاره‌بهای مسکن شخصی و سایر منابع نظیر درآمد حاصل از حساب‌های پس‌انداز سپرده و سود سهام، کمک هزینه تحصیلی، درآمد حاصل از اجاره منزل، باغ، زمین و کمک‌های دریافتی از سازمان‌های اجتماعی تشکیل شده است.
بر اساس گزارش مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، متوسط درآمد سالانه یک خانوار شهری با ۲۴.۴درصد افزایش از ۴۳۵میلیون ریال در سال ۱۳۹۷ به ۵۴۱میلیون ریال در سال ۱۳۹۸ رسیده است. بیشترین میزان درصد تغییر نسبت به سال گذشته طی سال‌های۱۳۹۲تا ۱۳۹۸ مربوط به افزایش درآمد در سال ۱۳۹۸ نسبت به سال ۱۳۹۷ بوده است. در این فاصله متوسط درآمد سالانه یک خانوار شهری ۱۷.۶درصد افزایش داشته است.
رشد 30درصدی حقوق قانونگذاران و مقامات عالی‌رتبه
این گزارش نشان می‌دهد طی سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۸ بیشترین درآمد سالانه یک خانوار شهری به خانوارهایی اختصاص دارد که شغل سرپرست خانوار در گروه شغلی «قانونگذاران، مدیران و مقامات عالی‌رتبه» قرار دارد. متوسط رشد سالانه درآمد این گروه در سال ۱۳۹۸ نسبت به سال ۱۳۹۲ معادل ۱۸.۶درصد بوده است. بیشترین افزایش درآمد این گروه از خانوارها در سال ۱۳۹۷ اتفاق افتاده و با ۲۹.۷درصد تغییر مربوط به افزایش درآمد در سال ۱۳۹۷ نسبت به سال ۱۳۹۶ بوده است.
متوسط درآمد سالانه شاغلان مزد و حقوق‌بگیر بخش عمومی به 396میلیون ریال در سال 98 رسیده است. در مقابل درآمد سالانه شاغلان مزد و حقوق‌بگیر بخش خصوصی به 185میلیون ریال در سال 98 رسیده است
کمترین درآمد سالانه یک خانوار شهری نیز به خانوارهایی اختصاص دارد که شغل سرپرست خانوار در گروه شغلی «کارگران ساده» قرار دارد. متوسط رشد سالانه درآمد این گروه در سال ۱۳۹۸ نسبت به سال ۱۳۹۲ معادل ۱۶.۸درصد بوده است. بیشترین افزایش درآمد در این گروه از خانوارها نیز مربوط به افزایش درآمد در سال ۱۳۹۸ بوده و درصد تغییر در سال ۱۳۹۸ نسبت به سال ۱۳۹۲ حدود ۳۰.۲درصد بوده است.
سهم 28درصدی درآمد مقامات کشور از منابع متفرقه
براساس این گزارش، سهم منابع درآمدی در گروه شغلی «قانونگذاران، مقامات عالی‌رتبه و مدیران» ۲۲.۶درصد از مشاغل حقوق‌بگیری عمومی، ۲۱.۷درصد از مشاغل حقوق‌بگیری خصوصی، ۰.۱درصد از مشاغل آزاد کشاورزی، ۲۷.۵درصد از مشاغل آزاد غیرکشاورزی و ۲۸.۱درصد از منابع متفرقه است بنابراین کسب درآمد از منابع متفرقه، اصلی‌ترین منابع درآمدی این گروه از خانوارها به شمار می‌رود.
در نقطه مقابل، سهم منابع درآمدی در گروه شغلی «کارگران ساده» ۶.۱درصد از مشاغل حقوق‌بگیری عمومی، ۵۲.۲درصد از مشاغل حقوق‌بگیری خصوصی، ۰.۶۸درصد از مشاغل آزاد کشاورزی، ۹.۳درصد از مشاغل آزاد غیرکشاورزی و ۳۱.۹درصد از منابع متفرقه است که نشان می‌دهد اصلی‌ترین منابع درآمدی این گروه از خانوارها، کسب درآمد از مشاغل حقوق‌بگیری خصوصی است.
طی سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۸ بیشترین درآمد سالانه یک خانوار شهری به خانوارهایی اختصاص دارد که شغل سرپرست خانوار در گروه شغلی «قانونگذاران، مدیران و مقامات عالی‌رتبه» قرار دارد
سهم منابع درآمدی در گروه شغلی «کارمندان امور اداری و دفتری» نیز نشان می‌دهد که ۳۹.۹درصد از مشاغل حقوق‌بگیری عمومی، ۲۹.۶درصد از مشاغل حقوق‌بگیری خصوصی، ۰.۱درصد از مشاغل آزاد کشاورزی، ۱.۴درصد از مشاغل آزاد غیرکشاورزی و ۲۸.۹درصد از منابع متفرقه است و اصلی‌ترین منابع درآمدی در این گروه کسب درآمد از مشاغل حقوق‌بگیری خصوصی است.
در گروه «تکنیسین‌ها و دستیاران» نیز سهم منابع درآمدی ۲۱.۵درصد از مشاغل حقوق‌بگیری عمومی، ۲۶.۲درصد از مشاغل حقوق‌بگیری خصوصی، ۱.۵درصد از مشاغل آزاد کشاورزی، ۲۳.۱درصد از مشاغل آزاد غیرکشاورزی و ۲۷.۷درصد از منابع متفرقه است که نشان می‌دهد کسب درآمد از منابع متفرقه، اصلی‌ترین منابع درآمدی این گروه از خانوارها بوده است.
افزایش 27درصدی درآمد خانوارهای روستایی در سال گذشته
طبق این گزارش، متوسط درآمد سالانه یک خانوار روستایی با 27.4درصد افزایش از 233 میلیون ریال در سال 97 به 297 میلیون ریال در سال 98 رسیده است که بیشترین میزان درصد تغییر نسبت به سال قبل طی سال‌های 92 تا 98 مربوط به افزایش درآمد در سال 98 نسبت به سال 97 است. طی سال‌های مزبور متوسط درآمد سالانه یک خانوار روستایی 16.1درصد افزایش یافته است.
طی سال‌های 92 الی 98 بیشترین درآمد سالانه یک خانوار روستایی به خانوارهایی اختصاص دارد که شغل سرپرست خانوار در گروه شغلی «قانون‌گذار، مقامات عالی‌رتبه و مدیران» یا متخصصان (علمی و فنی) قرار دارد. کمترین درآمد سالانه یک خانوار روستایی نیز به خانواده‌هایی اختصاص دارد که شغل سرپرست خانوار در گروه شغلی «کارگران ساده» قرار دارد و بیشترین افزایش درآمد در این گروه از خانوارها مربوط به افزایش درآمد در سال 98 نسبت به 97 (26.8درصد) بوده است.
در بخش پایانی این گزارش آمده است: متوسط درآمد سالانه شاغلان مزد و حقوق‌بگیر بخش عمومی از مشاغل مزد و حقوق‌بگیری عمومی با 35.6درصد افزایش از 292میلیون ریال در سال 97 به 396میلیون ریال در سال 98 رسیده است. از طرفی متوسط درآمد سالانه شاغلان مزد و حقوق‌بگیر بخش خصوصی از مشاغل مزد و حقوق‌بگیری خصوصی با 36درصد افزایش از 136میلیون ریال در سال 97 به 185میلیون ریال در سال 98 رسیده است.
دیدگاه تان را بنویسید