بیکاری هزاران کارگر شاغل در تالارها به دلیل ادامه محدودیت‌های اجتماعی
تسهیلات دولتی به گرد پای زیان‌های ناشی ازکرونا هم نمی‌رسد
پیام عابدی
تعطیلی مستمر تالارها در تهران و تعطیلی‌های مقطعی و دائمی آنها در سایر استان‌‌ها، بیکاری تعداد زیادی از شاغلان را به همراه داشته است چرا که هزاران واحد صنفی فعال در این حوزه، برای هزاران نفر به صورت مستقیم و غیرمستقیم شغل ایجاد کرده‌اند.
طبق گزارش‌ها، تاثیر کرونا بر بازار کار، بیشترین سهم را در بخش خدمات به جای گذاشته است. با توجه به اینکه در بهار سال جاری نسبت به بهار سال گذشته، شاهد کاهش ۳.۷درصدی نرخ مشارکت اقتصادی کل کشور و کاهش ۲.۹درصدی نسبت اشتغال در مقایسه با فصل مشابه در سال قبل بودیم، حدود دو میلیون نفر از بازار کار خارج شده‌اند که برابر بررسی‌های وزارت رفاه بیش از یک میلیون و ۲۰هزار نفر آنها را زنان و ۹۷۰هزار نفر را مردان تشکیل می‌دهند. همچنین برابر بررسی‌های موسسه عالی پژوهش‌های تامین اجتماعی، حجم ساعت کار انجام شده در طول یک هفته توسط جمعیت شاغل در بهار ۹۹ نسبت به بهار ۹۸، بیش از ۱۹۵ میلیون نفرساعت کاهش یافته و از یک میلیارد و ۱۲۱میلیون نفرساعت به ۹۲۶ میلیون نفرساعت رسیده است.
حمایت تسهیلاتی دولت از آسیب‌دیدگان
با توجه به اینکه میزان کاهش مشارکت اقتصادی، افزایش نرخ بیکاری و کاهش ساعت کار در دوران پیش از حضور کرونا، در کشور بی‌سابقه یا حداقل بسیار کم‌سابقه است، یکی از راه‌های حمایت از مشاغل از دست رفته، حمایت پایدار از کسب و کارهایی است که به ویژه از برقراری محدودیت‌های اجتماعی آسیب دیده‌اند. دولت منابعی را برای این کار در نظر گرفت و براساس اعلام بانک مرکزی، ۸۰درصد واحدهای متقاضی تسهیلات، تعیین تکلیف شده‌اند. بر این اساس از مجموع ۵۳۴هزار و ۲۹۸ واحد معرفی شده به بانک‌های عامل، ۲۷۸هزار و ۲۴۵ واحد مبلغ 5600 میلیارد تومان تسهیلات دریافت کرده‌اند و ۱۶۶هزار و ۸۳۹ واحد به دلایلی که اعلام نشده، از دریافت تسهیلات انصراف دادهاند.
اگر هر تالار به طور متوسط ۱۰ کارگر داشته باشد و از بابت هر یک از آنها ۱۶ میلیون تومان تسهیلات دریافت کند، کل تسهیلات به ۱۶۰ میلیون تومان می‌رسد که این در برابر زیان حداقل یک تا ۲ میلیارد تومانی، مبلغی محسوب نمی‌شود
با این همه یکی از کسب و کارهایی که بیشترین ضربه را از محدودیت‌های اجتماعی ناشی از کرونا متحمل شده و هزاران بیکار را به ادارات کار و تامین اجتماعی معرفی کرده، از دریافت این تسهیلات محروم مانده است. نام این کسب و کار حتی در میان رسته‌هایی که باید از تسهیلات در نظر گرفته شده برای آسیب‌دیدگان بهره‌مند شوند هم دیده نمی‌شود؛ آن هم به یک دلیل مشخص. به گفته «خسرو ابراهیمی‌نیا» رئیس اتحادیه تالارهای پذیرایی تهران، تالارها به دلیل تعطیلی از اسفند ماه و خسارت میلیاردی، توان پرداخت اقساط این تسهیلات را نداشتند.
بیکاری ۱۰ هزار کارگر تالارهای تهران
رئیس اتحادیه تالارهای پذیرایی تهران گفت: تعداد تالارهایی که از فضای اجاره‌ای استفاده می‌کنند، کم نیستند. تقریبا همه آنها به صورت کامل ورشکسته شده‌اند و توان پرداخت دستمزد و هزینه‌های بیمه پرسنل خود را ندارند، ضمن اینکه میزان این تسهیلات نسبت به بدهی میلیاردی صاحبان این صنف، عددی محسوب نمی‌شود. اگر هر تالار به طور متوسط ۱۰ کارگر داشته باشد و از بابت هر یک از آنها ۱۶ میلیون تومان تسهیلات دریافت کنیم، کل تسهیلات به ۱۶۰ میلیون تومان می‌رسد که این در برابر حداقل یک تا ۲ میلیارد تومان زیانی که متحمل شدیم، مبلغی محسوب نمی‌شود.
ابراهیمی‌نیا با اشاره به گلایه تالارداران از ۹ ماه تعطیلی محل کسب و کارشان، ادامه داد: این تعطیلی طولانی موجب شده میلیاردها تومان معوقات کارگری و بانکی بر دست تالارها بماند و هزاران شاغل این صنف در صف دریافت بیمه بیکاری قرار گیرند. همین حالا در تهران نزدیک به هزار واحد صنفی تعطیل شده‌اند که هر واحد ۱۰ تا ۱۲ کارگر داشت، یعنی رقمی نزدیک به ۱۰هزار کارگر تنها در تهران شغل خود را از دست دادهاند. باید راهی اندیشید که این کارگران به سر کار برگردند و فعالیت تالارها با رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی و اعمال تمام دستورالعمل‌های بهداشتی از سر گرفته شود چرا که نجات این صنف نه در پرداخت تسهیلات ۱۶۰میلیون تومانی که در بازگشایی آن است. باید توجه داشت که زیان اقتصادی تالارها از تسهیلات حمایتی و بیمه بیکاری گذشته است. آثار ورشکستگی فعالان این صنف، به پوسته سخت خود رسیده و دولت باید برای این موضوع فکری داشته باشد. تالارها باید کار کنند تا صاحبان آنها بتوانند معوقات مزدی کارگران و بدهی معوق خود به بانک‌ها و اشخاص و شرکت‌ها را بپردازند.
همین حالا در تهران نزدیک به هزار تالار تعطیل شده‌اند که هر واحد ۱۰ تا ۱۲ کارگر داشت، یعنی رقمی نزدیک به ۱۰هزار کارگر تنها در تهران شغل خود را از دست دادهاند. باید راهی اندیشید که این کارگران به سر کار برگردند
این‌گونه که رئیس اتحادیه تالارهای پذیرایی تهران می‌گوید، صاحبان تالارها از زمان اجرای محدودیت‌های اجتماعی منتظر دستورالعمل ستاد ملی مقابله با کرونا برای بازگشایی مجدد بودند اما چنین دستورالعملی به دست آنها نرسیده است: تالارها حدود ۹ ماه است منتظر بازگشایی مجدد هستند تا از فرصت اعیاد مذهبی که موجب رونق در برگزاری جشن‌ها می‌شود، برای درآمدزایی استفاده کنند اما با وجود اینکه رستوران‌ها، کافی‌شاپ‌ها، پاساژها و مراکز خرید و مراکز تفریحی و مذهبی با رعایت دستورالعمل یا در برخی موارد بدون رعایت آنها، فعالیت‌های خود را از سر گرفتند، ستاد ملی مقابله با کرونا به تالارها اجازه فعالیت نمی‌دهد. پرسش این است که آیا فعالیت‌های مراکز دیگر امکان شیوع کرونا را فراهم نمی‌کند و تنها تالارها مشکل ایجاد می‌کنند؟ اگر تالارها مشکل‌زا هستند چرا با وجود تعطیلی آنها، شاهد افزایش تعداد مبتلایان و فوتی‌ها هستیم؟
ابراهیمی‌نیا با اشاره به تدارکاتی که تالارها می‌توانند برای مقابله به شیوع کرونا، در زمان از سرگیری فعالیت‌هایشان ترتیب دهند، گفت: اگر تالاری ۳۰۰ نفر ظرفیت دارد، می‌تواند با ۵۰ تا ۱۰۰ میهمان کار را از سر بگیرد. تالارها می‌توانند به صورت کامل بر تعداد میهمان‌هایی که وارد می‌شوند، نظارت کنند. آنها می‌توانند پیش از برگزاری مراسم تمام سالن و تجهیزات را ضدعفونی کنند و وضعیت سلامتی هر یک از میهمان‌ها را پیش از ورود به تالار، با تب‌سنج بررسی کنند و جلوی ورود افراد مشکوک را بگیرند. ضمن اینکه تمام میهمان‌ها تنها با داشتن ماسک و با رعایت دقیق فاصله‌گذاری‌ها، امکان حضور در محیط تالار را خواهند داشت. در همین حال، پرسنل تالار بر رفتار آنها و رعایت کامل دستورالعمل‌ها نظارت می‌کنند. پس از خروج میهمان‌ها هم تالار و تمام تجهیزات آن مجدد ضدعفونی می‌شوند. باید توجه داشت که تالارها چند سرویس بهداشتی را مخصوص آقایان و چند سرویس بهداشتی مختص خانم‌‌ها دارند. این امر تالارها را به عنوان مراکز مجاز و دارای پروانه فعالیت، از خانه‌ها و پارکینگ‌های غیرمجاز که از فرصت تعطیلی تالارها برای درآمدزایی استفاده کرده‌اند، متمایز می‌کند.
رئیس اتحادیه تالارهای پذیرایی تهران معتقد است آن دسته از تالارداران که محل فعالیت خود را اجاره نکرده‌اند و هنوز به صورت مطلق ورشکسته نشده‌اند، در صورت بازگشایی مجدد، امکان از سرگیری فعالیت‌های خود را دارند اما به گفته وی آن دسته که به دلیل هزینه‌های بالای اجاره مکان و تعطیلی مستمر، به صورت مطلق ورشکسته شده‌اند، دیگر امکان از سرگیری فعالیت‌ها را ندارند.
دیدگاه تان را بنویسید