اعتراض جامعه صیادی به افزایش شناورها

در سال‌های اخیر یکی از جنجالی‌ترین اتفاقات در حوزه صیادی، صید ترال بوده که علاوه بر صیادان، صدای دوستداران محیط‌زیست را هم درآورده است و این گمانه که این صید توسط خارجی‌ها صورت می‌گیرد، ابعاد پیچیده‌تری به موضوع داده است.

به گزارش ایلنا، صید ترال به صیدی گفته می‌شود که در آن با استفاده از توری قیف شکل، آبزیان عمق دریا کف‌روبی می‌شوند. اعتراض به این نوع صید به این دلیل است که استفاده از تورهای بزرگ عمقی موجب صید بی‌رویه شده و ذخایر آبی را به خطر می‌اندازد. در سال‌های اخیر که مواردی از صید ترال در آب‌های ایران صورت گرفت، این گمانه که خارجی‌ها در حال بردن ذخایر آبی ما هستند و نان صیادان را بریده‌اند، حاشیه‌ساز شد. این موضوع البته بارها تکذیب شد. آن‌طور که مسئولان می‌گویند صیادی ترال با مجوز صورت می‌گیرد و خارجی‌ها هم بعضا فقط اجرای کار را برعهده دارند. اما آن‌طور که مسئولان صنفی صیادان می‌گویند به بهانه کنترل صید ترال، برخی نمایندگان مجلس و مسئولان محلی در حال پیگیری طرحی هستند که در صورت اجرا چندین برابر خطرناک‌تر از صید ترال است.

سخنگو و مدیر دریایی و بندری اتحادیه صیادی کشور می‌گوید: «در حال حاضر ۱۲هزار شناور صیادی در ایران به صورت قانونی فعال هستند. از این ۱۲هزار شناور، هشت هزار شناور قایق‌های صیادی و چهار هزار فروند لنج صیادی هستند. برخی به دنبال افزایش تعداد شناورهای صیادی بوده و می‌خواهند تعداد آنها را به ۴۰هزار فروند برسانند؛ اتفاقی که می‌تواند به شدت ذخایر دریایی را تحت‌الشعاع قرار داده و علاوه بر آسیب‌های زیست محیطی، معیشت صیادان را هم به خطر بیندازد». کاپیتان سیدحسن گیتی پسند در گفت‌وگو با ایلنا عنوان می‌کند: ماجرا از این قرار است که به بهانه ایجاد شغل، طرحی جایگزین برای صید ترال دنبال می‌شود که خود می‌تواند خسارت بیشتری داشته باشد. صید ترال در آب‌های ایران صورت می‌گیرد. این یک روش صید است که اگر با ضابطه باشد مضر نیست. فرض بر این است که با این نوع صید، ماهیان حرام گوشت صید شوند. نظارت بر صید ترال و کنترل میزان آن می‌تواند باعث شود این نوع صید هم در کنار صیدهای دیگر باشد اما برخی بر این نظر پافشاری می‌کنند که صید ترال کلا ممنوع شود و جای آن به شناورهای بیشتری (حدود ۳.۵ برابر شناورهای فعلی) مجوز دهند. می‌گویند این‌چنین برای ساحل‌نشینان شغل ایجاد می‌شود. درست است که باید به فکر اشتغال و معیشت ساحل‌نشینان بود اما روش کار درست نیست. آن‌طور که این مسئول صنفی صیادان می‌گوید برخی به جای استفاده از روش‌هایی علمی و درست، دنبال آباد کردن جایی با خراب کردن جای دیگر هستند.

گیتی‌پسند عنوان می‌کند: سیاست در حوزه صیادی در سال‌های اخیر کاهش تعداد شناورهای صیادی و ترویج آبزی‌پروری و پرورش ماهی و میگو در قفس بوده است. اگر دنبال رعایت ضوابط زیست محیطی هستیم و می‌خواهیم ذخایر دریایی خود را حفظ کنیم باید هر چه می‌توانیم از صید دریایی بکاهیم. در شمال و جنوب طرح‌هایی برای آبزی‌پروری و پرورش در قفس اجرا شده است. باید این طرح‌ها توسعه یابند. این‌طور اشتغال و درآمد ایجاد می‌شود اما اگر مدام استفاده از ذخایر دریایی را بیشتر کنیم چند سال دیگر چیزی برای صید نیست و صیادان هم بیکار می‌شوند و معیشت‌شان به خطر می‌افتد.