جیمی کارتر، سی و نهمین ریاست‌ جمهوری آمریکا که در دوران انقلاب ایران رهبری ایالات متحده را برعهده داشت در سن۱۰۰ سالگی درگذشت. کارتر که در میان روسای جمهور پیشین آمریکا بیشترین طول عمر را داشت روز یکشنبه، پس از ۲۲ ماه پس مراقبت‌های پزشکی در خانه‌اش در شهر کوچک پلینز، ایالت جورجیا، که بیشتر عمر خود را همراه با همسرش، رزالین، در آن گذرانده بود، درگذشت. مرکز کارتر در بیانیه‌ای اعلام کرد که آقای کارتر «در آرامش و در کنار خانواده‌اش» درگذشته است. کارتر در طول زندگی‌اش نقش‌هایی متنوع از جمله تاجر، افسر نیروی دریایی، مبلغ مذهبی، سیاستمدار، نویسنده، نجار و یک فعال جهانی ایفا کرد و سرانجام در یکی از حساس‌ترین برهه‌های تاریخی آمریکا به ریاست جمهوری این کشور رسید. جیمی کارتر، سیاستمدار دموکرات و میانه‌رو، فرماندار ایالت جورجیا بود و در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۹۷۶ پا به عرصه رقابت‌ها گذاشت. او با برنامه‌های عملی برگرفته از تحصیلات مهندسی خود، کارزار انتخاباتی راه انداخت. کمپین او پس از رسوایی واترگیت و شکست آمریکا در جنوب شرق آسیا، توانست اعتماد مردم را جلب کند و او را به ریاست جمهوری ایالات متحده برساند. کارتر بارها در سخنرانی‌هایش می‌گفت: «اگر روزی به شما دروغ بگویم یا حرفی گمراه‌کننده بزنم، دیگر شایسته ریاست‌ جمهوری نخواهم بود و به من رای ندهید.» همین وعده‌ها باعث شد او در رقابتی نزدیک، جرالد فورد، رئیس‌ جمهوری جمهوری‌خواه وقت را که به دلیل عفو نیکسون محبوبیتش کاهش یافته بود، شکست دهد. کارتر در دوران ریاست‌ جمهوری خود با چالش‌هایی چون فشارهای جنگ سرد، بحران‌های نفتی و تحولات اجتماعی ناشی از مبارزات حقوق مدنی، حقوق زنان و تغییر نقش جهانی آمریکا مواجه شد. اما مهم‌ترین دستاورد او، توافق تاریخی صلح خاورمیانه میان انور سادات، رئیس‌جمهوری مصر، و مناخم بگین، نخست‌ وزیر اسرائیل، در سال ۱۹۷۸ بود. این توافق که پس از ۱۳ روز مذاکره سخت در کمپ دیوید حاصل شد، یکی از نقاط مهم کارنامه او به شمار می‌رود و الهام‌بخش تاسیس مرکزی شد که کارتر بعدها برای فعالیت‌های بشردوستانه‌اش بنا کرد. 

 

کپی شد