پیروزی تاریخی راست افراطی در انتخابات پارلمانی اتریش

حزب آزادی اتریش با گرایش راست افراطی روز یکشنبه در حالی در انتخابات پارلمانی این کشور بیشترین میزان آراء را به دست آورد که تضمینی برای به قدرت رسیدن این حزب وجود ندارد. حزب آزادی برای تشکیل دولت بعدی اتریش نیازمند تشکیل دولتی ائتلافی خواهد بود. محتمل‌ترین شریک این حزب در دولت آینده می‌تواند حزب مردم با گرایش راست سنتی باشد. هر دو حزب در زمینه سیاست‌های مهاجرستیز با یکدیگر تفاهم دارند. با این حال تنها مانع بر سر تشکیل دولت آینده از سوی هربرت کیکل، رهبر حزب آزادی پیدا کردن شریک در دولت ائتلافی نیست زیرا رئیس‌جمهوری اتریش گفته که لزوما از رهبر حزبی که بیشترین رای را به دست آورده است برای تشکیل دولت آینده دعوت نخواهد کرد. موضع حزب آزادی علیه اتحادیه اروپا، نزدیکی مواضع آن به سیاست‌های ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان و دفاع راست افراطی اتریش از روسیه از جمله عواملی است که ممکن است باعث شود الکساندر ون در بلن، رئیس‌جمهوری اتریش از حزب آزادی برای تشکیل دولت آینده دعوت نکند.

یکی از سناریوهای احتمالی می‌تواند تشکیل دولتی میانه‌رو از سوی حزب مردم به رهبری کارل نهمر، صدراعظم کنونی اتریش باشد. حزب آزادی اتریش خواستار اخراج همه مهاجرانی است که به طور غیرقانونی وارد این کشور شده‌اند. این حزب همچنین از وضع مقررات بسیار سختگیرانه برای پذیرش مهاجران به طور قانونی دفاع می‌کند. حزب آزادی دو دهه پیش به عنوان شریک ائتلافی حزب مردم در دولت وقت حضور داشت اما نتیجه انتخابات روز یکشنبه نشان می‌دهد که این حزب برای اولین بار بیشترین میزان آراء را به دست آورده و به حزب اول اتریش تبدیل شده است.

دیگر احزاب اتریش با توجه به مواضع تند حزب آزادی اعلام کرده‌اند که حاضر به تشکیل دولت ائتلافی با این حزب نیستند. با این حال هربرت کیکل پس از اعلام نتیجه انتخابات پارلمانی خطاب به طرفداران حزبش گفت که «ما درب را به روی دوره جدیدی گشوده‌ایم». او گفته است که حزبش آماده همکاری با همه احزاب دیگر است. حزب آزادی اتریش ۲۸.۸ درصد آراء و حزب مردم ۲۶.۳ درصد آراء را به دست آورده‌اند. مارین لوپن، رهبر فراکسیون حزب «اجتماع ملی» در مجلس ملی فرانسه پس از اعلام نتایج انتخابات اتریش از آن استقبال کرد. هربرت کیکل بارها از تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه مسکو که پس از تهاجم نظامی روسیه به اوکراین وضع شدند انتقاد کرده است. او همچنین معتقد است که باید «مهاجرت برعکس» را برای آن دسته از مهاجران که نتوانسته‌اند ارزش‌های جامعه میزبان را بپذیرند در دستور کار قرار داد.