ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، در یک پیام ویدیویی گفت که هدف این کشور از حمله نظامی به منطقه کورسک روسیه، ایجاد یک «منطقه حائل» برای جلوگیری از حملات بیشتر مسکو در سراسر نواحی مرزی است. این اولین باری است که رئیس‌جمهور اوکراین به وضوح هدف از این عملیات را، که در ۶ اوت آغاز شده، اعلام می‌کند. 

وی گفت: «امروز ما در نابودی تجهیزات روسی در نزدیکی تورتسک به نتایج خوب و بسیار مورد نیاز دست یافتیم. همه این‌ها چیزی فراتر از دفاع برای اوکراین است. اکنون وظیفه اصلی ما در عملیات دفاعی این‌طور تعریف می‌شود: «نابود کردن پتانسیل جنگی روسیه تا حد امکان و انجام حداکثر اقدامات ضد تهاجمی». به گزارش یورونیزو، ۱۳ روز پیش ارتش اوکراین حمله غافلگیرانه‌ای را به خاک روسیه آغاز کرد و نیروهای اوکراینی موفق شدند با نفوذ به عمق خاک روسیه صدها کیلومتر از منطقه کورسک این کشور را به تصرف خود دربیاورند. زلنسکی در نطق ویدئویی شبانه خود همچنین از متحدان بین‌المللی اوکراین خواست تحویل تجهیزات نظامی به این کشور را تسریع کنند.

وی گفت: «نیاز به تحویل سریع‌تر تجهیزات از طرف شرکای ما وجود دارد. من به ویژه این موضوع را خطاب به ایالات متحده، بریتانیا و فرانسه می‌گویم». این سخنان زلنسکی همزمان با انتشار تصاویری از تخریب یک پل کلیدی دیگر در منطقه کورسک توسط ارتش اوکراین مطرح شد. این دومین پل تخریب‌شده در کورسک طی دو هفته اخیر است. ویران کردن پل‌ها باعث اختلال در مسیرهای ارتباطی نیروهای روسیه می‌شود و ممکن است نشان دهد که نیروهای اوکراین به عمد چنین کاری را انجام می‌دهند. 

وبلاگ‌نویسان نظامی طرفدار کرملین در هفته گذشته به تخریب اولین پل، که بر روی رودخانه سیم در نزدیکی شهر گلوشکووو قرار دارد، اذعان کرده بودند. مقامات روسی موقعیت دقیق پل دوم را اعلام نکرده‌اند، اما کانال‌های تلگرامی نزدیک به ارتش روسیه ادعا می‌کنند که این پل نیز بر روی رودخانه سیم و در حوالی روستای زوانو قرار داشته است. 

تهاجم یکباره نظامی اوکراین به کورسک باعث شد که نیروهای کی‌یف چندین روستا را تصرف کنند، صدها تن را به اسارت بگیرند و ده‌ها هزار غیرنظامی را مجبور به تخلیه خانه‌هایشان کنند. از این عملیات با عنوان «بزرگ‌ترین حمله به روسیه از زمان جنگ جهانی دوم» یاد شده است. کی‌یف امیدوار است که این عملیات موازنه در جبهه‌ها را بعد از دو سال درگیری تغییر دهد. مقامات اوکراینی بارها گفته‌اند که هدف این عملیات اشغال روسیه نیست. 

میخائیل پودولیاک، یکی از دستیاران ارشد زلنسکی، روز جمعه در حساب خود در شبکه اجتماعی ایکس گفت: «اوکراین علاقه ای به اشغال سرزمین‌های روسیه ندارد». وی اضافه کرد: «در منطقه کورسک ما به وضوح می‌توانیم ببینیم که چگونه از ابزار نظامی برای متقاعد کردن روسیه به ورود به یک روند مذاکرات عادلانه استفاده می‌شود». 

در این راستا روز گذشته (دوشنبه) وزارت دفاع روسیه در بیانیه‌ای اعلام کرد که «نیروهای مسلح اوکراین ۵۷۰ نیروی نظامی و ۶ خودرو را از دست دادند. نیروهای روس کنترل ایستگاه راه‌آهن ویمکا را در دونتسک به دست گرفته‌اند». در این میان، نیروهای گروه «زاپاد» ۲ ضد حمله انجام داده و ۵۳۵ سرباز اوکراینی را از بین بردند و گروه موسوم به «مرکز» نیز هشت ضدحمله انجام داده و ۴۹۵ سرباز اوکراینی را کشتند. در نبردهایی میان نیروهای گروه «شمالی» نیز کی‌یف ۱۷۰ سرباز خود را از دست داد.  وزارت دفاع روسیه همچنین اعلام کرد نیروهای این کشور کنترل شهر «آرتموو» موسوم به «زالیزنه» را در منطقه دونتسک به دست گرفته‌اند. این وزارتخانه همچنین اعلام کرد، نیروهای مسلح اوکراین از آغاز درگیری‌ها در کورسک ۳۸۰۰ نیرو، ۵۴ تانک، ۲۶ خودروی پیاده‌نظام و ۴۸ نفربر زرهی از دست داده‌اند. وزارت دفاع روسیه در ادامه اعلام کرد، واحدهای گروه شمالی ارتش روسیه گروه‌های نیروهای خرابکار را شناسایی و از بین برده‌اند. حملات از سوی گروه‌های دشمن در مسیر شهرک‌های «اولگوکا»، «روسکوئه» و «چرکاسکوئه پورچنو» خنثی شد. 

در این میان، «اولکساندر سیرسکی» فرمانده کل نیروهای مسلح اوکراین در کانال تلگرامی خود درباره اوضاع جنگ در جبهه شرق نوشت: «درگیری‌ها در مسیر پوکروفسک شدید است. نیروهای ارتش اوکراین هر کاری لازم باشد برای دفاع از تورتسک انجام می‌دهند. ما داریم به نتایجی در کورشچنیا می‌رسیم. ما جای نیروهای از دست رفته را دوباره پر کرده‌ایم. ارتش دارد کار خودش را انجام می‌دهد. پیروزی با اوکراین است».  

این در حالیست که اکونومیست در گزارش جدید خود به این موضوع اشاره کرده که «چندین سناریو برای فشار تهاجمی در ضعیف‌ترین نقاط روسیه در نظر گرفته شد؛ حمله به منطقه بریانسک در شمال، حمله به منطقه کورسک، ترکیبی از این ۲ و یا حملات بیشتر. هدف اصلی این بود که روس‌ها را از دونباس دور کنند و برای هرگونه مذاکره آتی، ابزارهایی در اختیار داشته باشند.  ژنرال سیرسکی برنامه‌های خود را مخفی نگه داشت و آنها را فقط با تعداد کمی از از ژنرال‌ها و مقامات امنیتی در میان گذاشت. او هم‌چنین با رئیس‌جمهور به‌طور خصوصی و بدون حضور کارکنان دفتر ریاست‌جمهوری گفت‌وگو و رایزنی کرد».