فرانسه روزهای پنجم و ششم فوریه جاری (شانزدهم و هفدهم بهمن ماه) یک کاروان نظامی را که برای براندازی دولت ادریس دبی، رئیس‌جمهور فعلی چاد در حال حرکت به سمت انجامنا، پایتخت این کشور بود، هدف قرار داد. به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک روسیه، این عملیات که به درخواست ادریس دبی انجام شد، سؤالاتی را درباره این‌که در پنجمین کشور بزرگ آفریقایی چه اتفاقی در حال وقوع است در ذهن ایجاد می‌کند و تاریخچه این درگیری در کشوری که از قرن هجدهم میلادی مستعمره فرانسه بود و از سال ۱۹۶۰ استقلال یافت، مهم است. به نوشته روزنامه لو فیگارو چاپ فرانسه، ژان ایو لودریان، وزیر خارجه این کشور روز سه‌شنبه (23 بهمن ماه) اظهار کرد: دخالت نظامی فرانسه در چاد در هفته گذشته باهدف توقف کودتای نظامی برای براندازی دولت ادریس دبی بوده است. لودریان افزود: این اقدام نظامی فرانسه پس از درخواست کتبی دبی از فرانسه برای حمایت از کشورش و بر اساس قوانین بین‌المللی انجام شده است. ستاد مشترک ارتش چاد در ۹ فوریه (بیست بهمن ماه) اعلام کرد: عملیاتی نظامی با حمایت جنگنده‌های فرانسوی علیه آنچه حمله تروریستی خواند، انجام شد؛ و مخالفان شورشی قصد داشتند از آن برای حمله به چاد استفاده کنند. طبق گزارش خبرگزاری رسمی چاد، عزم برمندوا، سخنگوی ارتش این کشور اظهار کرد: در این عملیات بیش از ۴۰ خودرو منهدم شدند. این در حالی‌ است که خبرگزاری فرانسه اعلام کرد، جنگنده‌های فرانسوی حملات هوایی را علیه یک گروه مسلح که قصد عبور از مرزهای شمالی چاد با لیبی را داشتند، انجام دادند؛ که دخالت پایگاه نظامی فرانسه در آخرین لحظات درگیری معادلات را به نفع ادریس دبی برهم زد. روزنامه انجامنا الیوم چاپ چاد اتفاقات این روزهای این کشور را به اتفاقات روزهای دوم و سوم فوریه (سیزدهم و چهاردهم بهمن ماه) سال ۲۰۰۸ که با خارج شدن کنترل انجامنا از دست ارتش نجات و آغاز درگیری‌ها در این شهر مرتبط دانست و نوشت، ائتلاف مخالفان نظامی که نتوانسته بود مدیریت درگیری‌ها در پایتخت را به دست بگیرد، کنترل امور سیاسی را نیز از دست داد. این روزنامه فرانسوی همچنین نوشت، دخالت فرانسه در این عملیات سؤالات مهمی را درباره قدرت ارتش چاد که از فرانسه درخواست حمایت کرد و باوجود این‌که تعداد خودروهای زرهی به کار گرفته شده در این حمله تنها ۴۰ دستگاه بود، در ذهن‌ها ایجاد می‌کند.

چاد در سال ۱۹۶۰ میلادی از استعمار فرانسه خارج شده و به استقلال دست یافت و تحت حاکمیت یک حاکم مسیحی از جنوب این کشور درآمد. طبق گزارش سایت عربستانی الاوکه، در سال‌های ۱۸۸۳ تا ۱۸۹۳ میلادی مناطق چاد در کنترل سودان به رهبری رابح الزبیری بود. فرانسه در سال ۱۹۰۰ میلادی توانست ارتش الزبیری را در چاد شکست دهد و در سال ۱۹۱۳ نیز کاملاً بر این کشور کنترل یافت و چاد به یکی از مستعمره‌های فرانسه تبدیل شد. اعتراضات و خشونت‌های گروه‌های مخالف اسلامی در شمال این کشور پس از ممنوعیت احزاب سیاسی در سال ۱۹۶۳ شکل گرفتند.

طبق نوشته مجله تایم چاپ آمریکا، در سال ۱۹۷۳ نیروهای فرانسوی در اتمام انقلاب در شمال چاد که نیمی از ساکنان آن مسلمان بودند، شرکت کردند. لیبی در سال ۱۹۷۷ نوار مرزی شمال چاد را به خاک خود ملحق کرده و نام منطقه اوزو بر آن نهاد و در سال ۱۹۸۰ برای حمایت از جوکونی کوایدی، رئیس‌جمهور چاد که تا سال ۱۹۸۲ در قدرت ماند، نیروهای خود را به آنجا اعزام کرد. طبق گزارش بی.بی.سی، حسن حبری در سال ۱۹۹۰ به دست ادریس دبی، هم‌پیمان سابقش برکنار شد؛ و جبهه آزادسازی ملی چاد اعتراضات را هدایت کرد و پس از سه سال این انقلاب به جنگی چریکی تبدیل شد.

در سال ۲۰۱۱ گروه‌های مخالف انتخابات ریاست جمهوری را تحریم کردند اما درنهایت ادریس دبی اعلام کرد در این انتخابات پیروز شده است.

روزنامه عبری زبان هاآرتص به نقل از منابعی در چاد نوشت، اسرائیل سلاح‌های پیشرفته‌ای را در اختیار کشوری که غالب ساکنان آن مسلمان هستند، جهت حمایت از آن در برابر شورشی‌ها قرار داد.

 

کپی شد