اتحادی نادر بین ترامپ و دموکراتها؛
از افغانستان و سوریه خارج شویم
سیدمحمد میرزامحمدزاده
دو حزب جمهوریخواه و دموکرات ایالاتمتحده همواره جهتگیریهای مخالف یکدیگر دارند. در موضوع جنگطلبی، همواره جمهوریخواهان بهویژه افراطیهای این حزب هستند که به دنبال کشاندن نیروهای آمریکایی به میدان جنگ بودهاند و در مقابل، دموکراتها همواره از سیاستهای جنگطلبانه جمهوریخواهان انتقاد کردهاند. جنگ 10 ساله عراق بهطور ویژه، نقطه عطفی برای دموکراتها برای سرکوب سیاستهای جمهوریخواهان بود و آنها با استفاده از این امتیاز توانستند در انتخابات بعدی اوباما را پیروز کنند و دو دوره در قدرت بمانند. البته این مواضع تخریب خود دموکراتها را نیز به دنبال داشت و زمانی که جان کری، نامزد انتخابات ریاستجمهوری شد، مواضع وی در حمایت از آغاز جنگ علیه عراق منجر شد در کمپین انتخاباتی خود در معرض استهزا قرار گیرد. حالا اما ترامپ، رئیسجمهور تناقضها، دیدگاهی ظاهراً متفاوت از همتیمیهای خود دارد، باوجودآنکه جمهوریخواهان قصد دارند تصمیم ترامپ مبنی بر خروج از افغانستان و سوریه را بلوکه کنند، وی همسو با دموکراتها قصد دارد از حزب خود عبور کند. اگرچه شاید تصمیم ترامپ برای خروج از افغانستان و سوریه، یک تصمیم ظاهری برای جمعکردن آرای متزلزل دموکراتها باشد. نیویورکتایمز در گزارشی این همگرایی ترامپ و دموکراتها را به تصویر کشیده است.معمولاً این اتفاق را در واشنگتن نمیتوان دید: برخی از لیبرالترین کاندیداهای انتخابات ریاستجمهوری آتی آمریکا (2020)، در موضوع سیاست خارجی این کشور، با رئیسجمهور کنونی، دونالد ترامپ، همسو شدند.
پس از جنگ عراق که منجر به عدم محبوبیت جورج دبلیو بوش شد، دموکراتها عموماً با مداخله نظامی طولانیمدت در دیگر کشورها مخالفت کردهاند؛ بنابراین بیشتر کاندیداهای دموکرات انتخابات 2020 آمریکا میخواهند سربازان را از افغانستان و سوریه هرچه زودتر به خانه برگردانند
موضوع چیست؟
تمامی کسانی که بهطور رسمی کاندیداتوری خود را برای انتخابات 2020 در مجلس سنا اعلام کردهاند، بعلاوه سه سناتور دیگر که قصد دارند در این انتخابات کاندیدا شوند، روز سهشنبه (شانزدهم بهمن ماه) علیه لایحهای رأی دادند که بر اساس آن تصمیم ترامپ برای خروج نیروها از افغانستان و سوریه محکوم میشد.
سناتورهای مخالف این لایحه، کوری بروکر، کیرستین گیلیبراند، کامالا هریس و الیزابت وارن هستند که همگی کاندیداتوری خود را اعلام کردهاند و شرود براون، جف مرکلی و برنی سندرز کسانی بودند که علیه این لایحه رأی دادند و قصد دارند کاندیداتوری خود را اعلام کنند.
سناتور آمی کلوبوچار، دموکرات دیگری که بهشدت انتظار میرود برای ریاستجمهوری کاندیدا شود، همچون سناتور میکائیل بنث که قصد حضور در انتخابات را دارد، موافق این لایحه رأی دادند. درنهایت این لایحه با 77 موافق و 23 مخالف از سنا عبور کرد و به مجلس نمایندگان رسید.
این لایحه چندین بخش دارد که برخی از آنها بحثبرانگیز و برخی دیگر پیشپاافتاده هستند. از طرفی، سناتورهایی که به این لایحه رأی دادند، لزوماً به دنبال خروج نیروها از سوریه و افغانستان نیستند. برای مثال براون گفت که وی نگران مشروعیت سایر مقررات مشروط به این لایحه است که به دولت و دولتهای محلی اجازه میدهد شرکتهایی که محصولات اسرائیل را تحریم میکنند، مجازات کنند.
رأیگیری روز سهشنبه نشان داد همچنانکه بخشهای لیبرال حزب دموکرات قویتر میشوند؛ مسائل عموما سیاسی نیروهای نظامی و بودجهبندی نیز در مناسبات دخالت دارند
اهمیت این موضوع کجاست؟
پس از جنگ عراق که منجر به عدم محبوبیت جورج دبلیو بوش شد، دموکراتها عموماً با مداخله نظامی طولانیمدت در دیگر کشورها مخالفت کردهاند؛ پس اینکه بیشتر کاندیداهای دموکرات انتخابات 2020 آمریکا میخواهند سربازان را از افغانستان و سوریه هرچه زودتر به خانه برگردانند، موضوع عجیبی نیست.
اما اعجاب این داستان در ناباور بودن آن است؛ چراکه بهصورت ایدئولوژیک، ترامپ بر سر این موضوع بیشتر از جمهوریخواهان، با دموکراتها همسو است و این مسئله وضعیت سیاسی عجیبی را برای دموکراتهایی ایجاد کرده است که از هیچ فرصتی برای سرزنش کردن ترامپ نمیگذرند.
اما حتی در دوره روسایجمهور پیشین نیز موضوع سیاست خارجی منجر به شکافهای عمیق در بین دموکراتها شده است.
جان کری، بهعنوان نامزد دموکرات در سال 2004، زمانی که رأیدهندگان ضد جنگ، حمایتهای گذشته وی از جنگ عراق را محکوم کردند، مجبور شد درد این شکاف را به جان بخرد. وی فوراً عنوان کرد او از تخصیص بودجه تکمیلی برای جنگ دفاع کرده است و نه خود جنگ و گفت وی به بودجه 87 میلیاردی رأی داده و رأی او علیه جنگ بوده است. همین یک جمله بهانهای برای مخالفان بود تا او را دمدمیمزاج بنامند و تا آخرین لحظات کمپین انتخاباتی او را به استهزا بگیرند.
رأیگیری روز سهشنبه نشان داد همچنان که بخشهای لیبرال حزب دموکرات قویتر میشوند، مسائل مملو از سیاست نیروهای نظامی و بودجهبندی در مناسبات دخالت دارند.
بعد چه میشود
این لایحه حالا به مجلس نمایندگان میرود، جایی که اکثریت جدید دموکراتها احتمالاً بهصورت روتین مقرراتی همچون تجدید کمکهای نظامی برای رژیم صهیونیستی و اردن را تأیید میکند. دموکراتها بهشدت مشتاق پیشرفت قوانین خروج نیروها و ضد بایکوت هستند؛ قوانینی که هر دو منجر به شکافهایی در دل حزب شد. و حکیم جفریز، نماینده نیویورک و عضو رهبری دموکراتها، این قوانین را شیرینکاری سیاسی جمهوریخواهان خواند. حتی اگر لایحه مقابله با خروج آمریکا به تصویب مجلس نرسد، تصمیم ترامپ بر خروج نیروها بدون حمایت حزبی است. درواقع این قانون بیانگر عدم تأیید تصمیمات ترامپ است و وی باید تصمیم بگیرد که به تصمیمهای حزب خود پشت کند و نیروها را به خانه بازگرداند، یا همراه حزب خود بماند و تصمیم دموکراتها را بپذیرد.
دیدگاه تان را بنویسید