ماه ژوئن امسال شاهد برگزاری انتخابات در ۲۷ کشور اروپایی خواهیم بود، انتخاباتی که پیامدهای گسترده‌ای برای اتحادیه اروپا و فراتر از آن خواهد داشت. از فنلاند در شمال تا قبرس در جنوب و ایرلند در غرب تا بلغارستان در شرق، حدود ۴۰۰ میلیون واجد حق رای وجود دارد. ترکیب پارلمان بعدی اروپا در این انتخابات مشخص خواهد شد، پارلمانی که رابط مستقیم مردم و نهادهای اتحادیه اروپا است.

به گزارش بی.بی.سی، چگونگی رای اروپایی‌ها جهت‌گیری اتحادیه در پنج سال آینده را مشخص خواهد کرد، از مسائل اقلیمی گرفته تا موضوع مهاجرت، ادغام بیشتر یا افزایش ناسیونالیسم. احزاب راست میانه و افراطی پیشرفت‌های زیادی در سراسر اروپا داشته‌اند، و این چرخش به راست احتمالا در پارلمان بعدی اروپا نیز بازتاب خواهد یافت. این پارلمان قوانینی تصویب می‌کند که بر زندگی شهروندان اتحادیه تاثیر می‌گذارد و تایید بودجه سالانه که امسال به ۱۸۹ میلیارد یورو رسید به عهده این نهاد است. نتیجه این انتخابات در عین حال در انتخاب رئیس بعدی کمیسیون اروپا نیز نقش خواهد داشت.

رای‌گیری روز ۶ ژوئن در هلند آغاز می‌شود و دو روز بعد از آن ایرلند و مالت پای صندوق می‌روند. انتخابات بسیاری از کشورهای عضو روز یک‌شبنه ۹ ژوئن برگزار می‌شود. رای‌گیری عمدتا در یک روز است، اما در جمهوری چک می‌شود هم در روز جمعه رای داد و هم شنبه، و ایتالیایی‌ها هم شنبه و یک‌شنبه می‌توانند پای صندوق بروند. بلژیکی‌ها در ۹ ژوئن نه تنها در انتخابات پارلمان اروپا رای خواهند داد، بلکه تکلیف انتخابات سراسری و محلی را هم مشخص خواهند کرد. در بیشتر کشورها سن قانون رای دادن ۱۸ سال است، اما اگر ۱۶ ساله باشید در آلمان، اتریش، بلژیک و مالت می‌توانید رای بدهید، و در یونان هم برای رای دادن باید ۱۷ ساله باشید. در چند کشور، از جمله بلغارستان و لوکزامبورگ، رای دادن اجباری است.

نتایج انتخابات بر اساس نمایندگی نسبی مشخص می‌شود، برای همین همه رای‌ها حساب است، هر چند که بعضی از کشورها آستانه انتخابی حداقلی ۵ درصد دارند. میانگین مشارکت در سال ۲۰۱۹ اندکی بیش از ۵۰ درصد بود. در پایان روز ۹ ژوئن، مشخص خواهد شد که کدام احزاب اکثریت ۷۲۰ کرسی پارلمان را که ۱۵ کرسی بیشتر از سال ۲۰۱۹ است به خود اختصاص داده‌اند. بریتانیا پیش از خروج از اتحادیه اروپا در انتخابات قبلی شرکت کرده بود، و بعضی از کرسی‌هایش را یا بین دیگران تقسیم کرده‌اند یا برای بزرگتر شدن احتمالی اتحادیه در آینده کنار گذاشته‌اند. تعداد نمایندگان هر کشور نسبت به جمعیتش محاسبه می‌شود. آلمان، پرجمعیت‌ترین کشور عضو، ۹۶ نماینده دارد. مالت، لوکزامبورگ و قبرس هم هر کدام با شش نماینده کمترین سهم را دارند.

پارلمان به عنوان تنها نهاد اتحادیه که با رای مستقیم مردم در ۲۷ کشور انتخاب می‌شود رابط میان شهروندان و دو نهاد بزرگ دیگر است: کمیسیون اروپا که همان قوه مجریه اتحادیه است و شورای اروپا که از وزیران دولت‌های عضو تشکیل می‌شود. پارلمان اروپا جهت‌گیری قانونی و سیاسی اتحادیه را با تصویب و اصلاح قوانین و تایید توافقات بین‌المللی یا تصمیم بر بزرگتر کردن اتحادیه تعیین می‌کند. بودجه سالانه باید به تاییدش برسد، و می‌تواند از کمیسیون بخواهد که برای قانون‌گذاری طرح ارائه دهد. نمایندگان همچنین بر کار کمیسیون و شورا نظارت می‌کنند. مسئولیت اتخاذ قوانین پیشنهادی کمیسیون بین پارلمان و شورا تقسیم شده است. بیشتر نمایندگان در فراکسیون‌هایی می‌نشینند که از چپ تا راست را پوشش می‌دهند، و نه بر اساس ملیت، لذا در خیلی از مواقع باید بین وفاداری ملی و وفاداری حزبی یک را انتخاب کنند.

به طور سنتی «حزب مردم اروپا» و «اتحاد مترقی سوسیالیست‌ها و دموکرات‌ها» بزرگترین دو گروه پارلمان بوده‌اند، اما با گذر زمان بر اهمیت گروه‌های دیگر نیز اضافه شده است.