مسعود حیدری، مدیر مسئول

چندی است که «جلیقه زردها» به دلیل اعتراضات گسترده و پرسرو صدایشان، حضور خود در رسانه‌ها را تثبیت کرده‌اند و بعضاً در صدر اخبار و تحلیل‌های فضای رسانه‌ای قرار گرفته‌اند. اما قبل از هر گونه تحلیلی در خصوص ماهیت و دلیل اعتراض «جلیقه‌زردها» و طولانی شدن روند اعتراضات مذکور بد نیست بدانیم که «جلیقه‌زردها» چه کسانی هستند و چرا به این نام خوانده می‌شوند؟ نخست اینکه جلیقه زرد، جلیقه‌ای‌ست که بنا بر قانون، باید در خودروی همه فرانسوی‌ها باشد تا وقتی ماشین آنها خراب می‌شود، آن را بر تن کنند و منتظر کمک بمانند لذا دسترسی به جلیقه زرد در فرانسه برای همه بسیار ساده است. از همین رو، عده‌ای از شهروندان فرانسوی که در اعتراضات سراسری علیه افزایش مالیات سوخت در خیابان‌ها و بزرگراه‌های شهرهای مختلف فرانسه شرکت می‌کنند، به دلیل نوع پوشش آنها، «جلیقه‌زردها» خوانده می‌شوند. «جلیقه‌زردها» اغلب شهروندانی هستند که با وجود کار و درآمد در گذران زندگی و معاش به مشکل برمی‌خورند و عمدتاً خانواده‌هایی هستند که در حومه شهرهای بزرگ یا مناطق روستایی زندگی می‌کنند و در رفت و آمدهای روزانه خود به خودروهای شخصی متکی هستند. البته صرف‌نظر از افزایش مالیات وضع شده به سوخت مصرفی توسط شهروندان فرانسوی، توافقنامه پاریس با مضمون تلاش برای کاستن از انتشار گازهای گلخانه‌ای نیز از دیگر علل و عوامل نضج گرفتن و شعله‌ور شدن اعتراض «جلیقه‌زردها» ست که در فرصت دیگری باید بدان پرداخت. اما سوال اینجاست که صرفا فشار معیشتی ناشی از افزایش مالیات به سوخت، عامل بحران کنونی جامعه فرانسه است و اینکه دولت تا کجا تن به خواسته‌های معترضان خواهد داد و نتیجه این همراهی با معترضان چه خواهد بود؟ اگرچه بسیاری اعتقاد دارند حرکت «جلیقه‌زردها» واکنشی اعتراضی به نابرابری‌های اقتصادی در جامعه امروز فرانسه است و قصد دارند همه آنچه را که رخ داده را از دریچه اقتصاد و معیشت تحلیل کنند اما عده‌ای در مقابل این باور و طرز نگاه قرار دارند، بدین معنا که این عده، بحران جلیقه‌زردها را بحران دموکراسی در فرانسه می‌دانند. یعنی آنکه قول و قرار میان مردم و حاکمیت شکسته شده و از این رو بحران‌هایی رخ نموده که اعتراض به معیشت و وضع بد اقتصادی، تنها بخشی از این کوه یخ است که نمایان شده است. اینجاست که باید اذعان داشت مکرون و دولتش اکنون در برابر آزمونی سرنوشت‌ساز قرار دارند. آن آزمون سرنوشت‌ساز این است که دولت می‌خواهد بدون توجه به خواسته‌های معترضین و البته ریشه‌ها و عوامل این اعتراضات که افزایش مالیات سوخت فقط یک بعد از جنبه‌های اعتراضی را تشکیل می‌دهد، به برخوردها و سرکوب ادامه دهد یا آنکه با سعه صدر و تحمل، حرف‌های معترضان را بشنود و به ریشه‌یابی بحرانی که فراتر از موضوع سوخت است، بپردازد؛ چه اگر فقط بحث بر سر مالیات سوخت بود، با تعلیق مالیات‌های وضع شده بر حامل‌های انرژی، باید تظاهرکنندگان آرام می‌نشستند. از این روست که ریشه‌یابی اعتراضات «جلیقه‌زردها» در مهد دموکراسی اروپا، روزنامه «توسعه ایرانی» را بر آن داشت که نگاهی موشکافانه به بحران «جلیقه‌زردها» داشته باشد و فارغ از تعصبات و نگاه‌های مبتنی بر پیش‌داوری‌های جانبدارانه به انتشار برخی از تحلیل‌ها و بررسی‌ها درباره آنچه رخ داده، بپردازد.

 

کپی شد