منبعی در اتاق تجارت و صنایع افغانستان به بی‌بی‌سی گفت که تصمیم اخیر طالبان برای بستن تمام آرایشگاه‌های زنانه باعث بیکاری حدود ۶۰ هزار زن در سراسر کشور خواهد شد.

این منبع که نخواست نامش فاش شود، افزود که ۳۱۰۰ سالن زیبایی زنان در کابل پایتخت و ۱۲ هزار آرایشگاه زنانه در کل کشور فعالیت دارد که در هر یک به طور متوسط پنج زن مشغول به کار هستند.

این منبع افزود که وزارت «امر به معروف و نهی از منکر» حکومت طالبان نیز به طور شفاهی به آنها هشدار داده است که در مورد تعطیلی آرایشگاه‌ها با رسانه‌ها صحبت نکنند.

پیشتر مقام‌های طالبان گفتند دستور بستن تمام آرایشگاه‌های زنانه را «تا یک ماه دیگر» صادر کرده‌اند. حکومت طالبان توضیحی نداده که چه چیزی باعث این ممنوعیت شده است، یا در صورت بسته شدن سالن‌ها، چه جایگزین‌هایی برای زنان در دسترس خواهد بود.

دستور طالبان برای تعطیلی آرایشگا‌های زنانه، واکنش‌هایی در پی داشته است.

سازمان ملل متحد خواستار لغو دستور طالبان برای تعطیلی تمام آرایشگاه‌های زنانه شد.

دفتر نمایندگی سازمان ملل در افغانستان (یوناما) همچنین تاکید کرده که چنین سیاستی به اقتصاد کشور ضربه می‌زند و مغایر ادعاهای طالبان درباره حمایت از کار زنان است.

هدر بار، مسئول بخش زنان در سازمان دیده‌بان حقوق بشر در مصاحبه‌ای به بی‌بی‌سی گفت برای رسیدگی به بحرانی که زنان هر روز با آن در افغانستان روبرو هستند، جامعه بین‌المللی به ویژه سازمان ملل باید اقداماتی بیشتری مثل ساختن ساز و کاری پاسخگویی در زمینه جنایت‌هایی که در افغانستان صورت می‌گیرد، انجام دهند.

او گفت تصمیم اخیر بخشی از روندی است که طالبان زنان را تبدیل به زندانی در خانه‌های خودشان می‌کنند.

بار افزود: «آرایشگاه‌ها جایی بود که زنان می‌توانستند بروند و با زنان دیگر در ارتباط باشند و باعث دلگرمی آن‌ها شود که آن هم حالا از آن‌ها گرفته شده است.»

در عین حال برخی از زنان و مردان در داخل افغانستان هم به تصمیم تعطیلی آرایشگاه‌ها واکنش نشان داده‌اند.

یکی از زنان آرایشگر در پیام خود به بی‌بی‌سی می‌گوید سالن‌های زیبایی محیطی پوشیده مثل یک خانه برای زنان است و «نمی‌دانم به چه دلیلی آن را تعطیل می‌کنند».

او می‌گوید مسئولان طالبان از آن‌ها مالیات چند ساله را هم گرفته‌اند و اکنون آن را تعطیل می‌کنند.

در همین حال، راضیه بارکزی، فعال حقوق بشردر گفتگویی با بی‌بی‌سی گفت: «در واقع زنان تمام دروازه‌های زندگی اجتماعی را به روی زنان بسته‌اند... با دوام حکومت طالبان در افغانستان این آخرین حکم طالب برای مقید سازی زنان نخواهد بود و همچنان زندگی زیر سیطره طالبان برای زنان سخت‌تر و دشوارتر خواهد شد.»

بارکزی می‌گوید طالبان نمی‌خواهد زنان استقلالیت مالی داشته باشد و پیشرفت کند: «طالب از فعالیت‌های زنان در افغانستان هراس دارد و می‌داند بنیاد شان توسط زنان کنده خواهد شد.»

این فعال حقوق زنان همچنین از سیاست تعامل جامعه بین‌الملل با طالبان انتقاد کرد و گفت: «سیاست تعامل‌گرا و انعطاف‌پذیر در مقابل طالب خشن، طالب سرسخت و طالبی که ناقض حقوق بشر در افغانستان است چاره‌ساز نیست، بلکه برعکس زندگی مردم افغانستان را روز به روز به قهقرای مصیبت و بحران بشری  سوق می‌دهد.»

در پیام صوتی که یک زن به بی‌بی‌سی فرستاده می‌گوید: «تنها دلخوشی زنان در افغانستان همین آرایشگاه‌ها بود که این را هم سر ما بند (تعطیل) کردند. اصلاً باید به ما بگویند که حق زندگی کردن را نداریم. همگی ما را راحت کنند... نه تفریح داریم، نه تحصیل داریم و آرایشگاه‌ها را هم از ما گرفتند دیگر هیچ خبر بدی نیست که بشنویم.»