نویسنده سرشناس آمریکایی پاسخ داد؛
آیا «شی» صدام حسین چینی است؟!
برای هر دو نفر یعنی «شی جین پینگ» رئیس جمهور فعلی چین و «صدام حسین» رئیس جمهور اسبق عراق قدرت مطلق کافی نبود.
فرارو به نقل از نشنال اینترست در مطلبی به قلم رابرت کاپلان؛ روزنامهنگار و نویسنده سرشناس آمریکایی، نوشت: تحکیم قدرت شی جین پینگ در کنگره اخیر حزب کمونیست در پکن با چرخشی شکسپیری انجام شد. به نظر میرسد «هو جین تائو» سلف شی به عنوان رئیسجمهور که کنار شی نشسته بود توسط دو نفر از حاضران در مقابل دوربینهای تلویزیونی به زور از جلسه پایانی کنگره حذف شد.
این صحنه تحقیر دیگری را به یاد من میآورد هر چند بسیار وحشیانه تر. در ۲۲ ژوئیه ۱۹۷۹ میلادی، شش روز پس از جایگزینی رسمی «احمد حسن البکر» به عنوان رئیس جمهور عراق صدام حسین جلسهای را با رهبران حزب سوسیالیست بعث تشکیل داد که دستور ضبط ویدئویی آن را صادر کرد و در یوتیوب موجود است. صدام که در مرکز صحنه نشسته بود اعلام کرد که 66 رهبر حزب به عنوان خائن آشکار شدهاند و ستون پنجم را تشکیل میدهند. هنگامی که هر نام خوانده میشد نگهبانان مردی گیج را از جایگاهش در میان حضار گرفتند و به زور از سالن خارج کردند.
در پایان این روند آنانی که هنوز نشسته بودند با ترس و هم چنین آسودگی خود به پا خاستند و فریاد وفاداری بیپایان به صدام را سر دادند. از 66 نفر نامبرده 22 نفر به سرعت تیرباران شدند. در پاییز آن سال، تصفیههای گستردهتری دنبال شد. کشور اکنون به معنای واقعی کلمه متعلق به صدام بود. او ترس کامل را بر عراق حکمفرما
ساخته بود.
آن جلسه حزب بعث که در آن او رقبای خیالی خود را از سالن حذف کرد مقدمه تام رویدادهای بعدی رخ داده بود: کشتار حدود ۲۵۰ هزار نفر از هموطنان اش در طول ربع قرن حکمرانی، تهاجم او در سال ۱۹۸۰ به استان نفت خیز خوزستان در ایران، تهاجم او به کویت در سال ۱۹۹۰ میلادی که منجر به آغاز جنگ اول خلیج فارس شد و .... همه چیز از زمانی شروع شده بود که گروهی از مردان را به زور از یک جلسه عمومی حذف کردند. این لحظه دقیقی بود که نشان از مالکیت واقعی صدام بر حزب بعث و در نتیجه کشورش داشت. تحقیر عمومی و متعاقب آن تخریب اعضای حزب برای رمز و راز قدرت او بسیار مهم بود.
تفاوت میان شی و صدام زیاد است. شی یک شاهزاده تحصیلکرده دانشگاهی است که در ردههای دستگاه کمونیستی بسیار نهادینه شده در آن چیزی که اکنون دومین اقتصاد بزرگ جهان است ارتقا پیدا کرد. صدام یکی از اراذل و اوباش طایفهای در پس آبهای امپراتوری عثمانی بود. شی یک مرد را از سالن خارج کرد و صدام دهها نفر را حذف و اعدام کرده بود.
با این وجود، در اینجا پژواک یک صدای مشترک به گوش میرسد. برای هر دو مرد، قدرت مطلق کافی نبود. یک نفر باید به طور علنی و به شکلی دراماتیک تحقیر میشد تا وضعیت به مسیری که باید هدایت میشد. ایده هر دو یکسان بوده است: «هرکس مرا به چالش بکشد نابود خواهد شد». در هر دو مورد بدبینی با ایدئولوژی لنینیستی ادغام شده بود، زیرا حزب بعث نیز شاخهای از کمونیسم بود.
صدام پس از آن جلسه یکی از خونینترین دوران تاریخ خاورمیانه را رقم زد. با این وجود، در مقایسه با ظرفیت بالقوه شی برای ایجاد ویرانی بینالمللی صدام ممکن است تنها یک دست گرمی بوده باشد. با این وجود، چین بسیار متفاوت از عراق است حتی با وجود این که شی به روش بسیار پیچیدهتر خود به اندازه صدام در مورد جاهطلبیهای منطقهای و جهانیاش رویکردی تهاجمی دارد. خطرات نه تنها برای تایوان و دیگر متحدان آسیایی ما بلکه برای کل جهان قابل اغراق نیست.
دیدگاه تان را بنویسید