عقیم‌سازی «کاروان اعتراض» در اتاوا

فرشاد گلزاری

با گذشت حدود دو سال از پیدایش کرونا در سراسر جهان و سایه سنگین قرنطینه بر سر جوامع بشری، هنوز بسیاری از مردم کشورهای مختلف، نتوانسته‌اند با این موضوع کنار بیایند و هر از چندگاهی شاهد اعتراض در برخی از جغرافیا‌‌هایی هستیم که به نوعی «جهان اولی» شناخته می‌شوند. در این میان یک موضوع دو وجهی وجود دارد که بخشیاز آن به زمان اوایل پاندمی بر می‌گردد و بخشی دیگر از آن به بازه زمانی پیدایش و خلق واکسن این ویروس خانمان‌سوز مربوط می‌شود. زمانی که کووید 19 یکباره جهان را درنوردید، هیچکس نمی‌دانست که قرار است چه بلایی بر سر بشریت بیاید و حتی خیلی‌ها هم نمی‌دانستند که اقتصاد بین‌الملل چگونه می‌خواهد در این میان دوام بیاورد. تمام دولت‌ها در مقابله با کرونا دست و پاچه شده بودند و نمی توانستند به صورت درست و آنی در مورد تهمیدات قرنطینه و تامین ملزومات روزانه مردمشان، به صورت دقیق تصمیم‌گیری کنند و به همین دلیل ناآمدی و یأس با بوی مرگ در هر کشور ادغام شد. زمانی که هزاران تابوت‌ حامل اجساد آلوده به کرونا از مقابل دوربین خبرگزاری‌ها و شبکه‌های تلویزیونی عبور داده شد و تصاویر آنها بر روی خروجی قرار گرفت، در مدت کمتر از چند روز یکباره خیابان‌ها خالی از سکنه شد؛ گویی گردِ مرده بر تمام پایتخت‌های دنیا پاشیدند و در همین موقع بود که صنعت توریسم و سایر اصناف با سقوط آزاد مواجه شدند. این روند تا زمانی که بحث واکسیناسیون مطرح شد، با یک خط سیر نسبتاً عادی همراه بود اما پس از آنکه بحث تزریق دوز دوم و سوم واکسن به میان آمد، همه‌چیز تغییر پیدا کرد. بسیاری از عوام و کسانی که به غلط آموزه‌های مذهبی را دخیل در این امر کرده بودند، آرام آرام صدایشان به آسمان بلند شد و اعلام کردند که به هیچ وجه دوز دوم و سوم را تزریق نمی‌کنند. توهماتی که شخصیت‌های سیاسی مانند دونالد ترامپ به سمت افکار عمومی مخابره کردند، موجب آن شد تا اوضاع بیش از حد بهم بریزد. یکباره از آمریکا گرفته تا عمق اروپا شاهد آن بودیم که شهروندان کشورهای مختلف به خیابان‌ها آمدند و علیه واکسیناسیون اجباری قیام کردند. در فرانسه زد و خوردها جدی میان پلیس و معترضان درگرفت. آلمان، هلند، اتریش و حتی سوئد هم به صحنه اعتراضات و رویارویی پلیس و معترضان تبدیل شد. روسیه هم پس از اجباری کردن واکسیناسیون نتوانست مردمش را قانع کند تا این اقدام را انجم بدهد و طرح واکسیناسیون توسط نیروهای امنیتی و پلیسی به صورت خانه به خانه شروع شد و «تهدید سخت» باعث شد تا واکسیناسیون سراسری سرعت بیشتری به خود بگیرد. در خاورمیانه هم اعتراض‌های بسیار پراکنده‌ای را شاهد بودیم اما در نهایت همه مردم از ترس مرگ، تا دوز سوم را تزریق کردند. حالا در کانادا مشابه این اعتراضات حدود 12 روز است که در جریان است ولی این مدل اعتراض به موضوع‌های دیگری هم ربط دارد که حالا به تیتر یک اخبار تمام رسانه‌های جهان تبدیل شده است و کانادا را انگشت‌نما کرده است.

اعتراض کامیون‌داران نشان می‌دهد که دولت کانادا در حال وقت خریدن برای ترمیم اقتصادی است که طی دو سال گذشته از هر طرف ضربه خورده و نمی‌تواند کمر صاف کند و حالا نبض حمل و نقل جاده‌ای از کار افتاده است

اردوکشی علیه واکسیناسیون

خیزش روزهای اخیر در اتاوا که تاکنون نظیر آن دیده نشده است باعث شد جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا و خانواده‌اش به دلیل نگرانی‌های امنیتی از خانه‌شان به مکانی نامعلوم در شهر منتقل شوند ولی معترضان این اقدام را فرار از پاسخگویی می‌دانند

اواخر ژانویه سال جاری میلادی بود که رویترز یکباره اعلام کرد هزاران تن از مردم اتاوا (پایتخت کانادا) علیه تصمیم دولت این کشور در اجبار واکسیناسیون سراسری کرونا، دست به اعتراضات خیابانی زده و در مقابل پارلمان این کشور تجمع کردند. چند دقیقه بعد هم اعلام شد که جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا و خانواده‌اش به دلیل نگرانی‌های امنیتی از خانه‌شان به مکانی نامعلوم در شهر منتقل شدند؛ چراکه مقامات امنیتی و سیاسی این کشور اعتراضات خیابانی را چندان جدی نمی‌دیدند. شاید بسیاری از مخاطبان بگویند که این اعتراضات چندان اهمیت نداشته که به خاطر آن بالاترین مقام کانادا را به «خانه امن» منتقل کنند، اما واقعیت این است که کاروان آزادی (نام اطلاق شده بر این اعتراضات) متشکل از 2700 کامیون بود و همه آنها یکباره وارد شهر اتاوا شدند تا به سیاست‌های ترودو در مورد کووید-19 اعتراض کند. این کاروان که از همه طرف به پایتخت نزدیک می‌شد، به عنوان اعتراض علیه دستور واکسیناسیون برای کامیون‌داران کانادایی که از مرز ایالات متحده و کانادا عبور می‌کردند آغاز شد، اما به نارضایتی از سیاست‌های دولت برای مقابله با کرونا تبدیل شد که صرفاً دیگر بحث دستور واکسیناسیون اجباری را در بر نمی‌گرفت؛ بلکه مسائل فراتر از آنرا شامل می‌شود. آنچه در این میان باید مورد توجه قرار بگیرد، گزارش میدانی شبکه خبری سی.بی.سی بود که به نوعی نشان داد این اعتراضات دارای ابعاد گوناگونی است. بسیاری از کامیون‌داران کانادایی اعلام کرده‌اند که آنها نمی‌توانند از مرز آمریکا و کانادا به منظور بازگشت به اشتغال از طریق حمل و نقل جاده‌ای عبور کنند و دولت ان موضوع را به تزریق دوزهای دوم و سوم واکسن موکول کرده‌اند، اما در حقیقت هیچ کاری برای آنها وجود ندارد. اعتراض این طیف نشان می‌دهد که دولت کانادا در حال وقت خریدن برای ترمیم اقتصادی است که طی دو سال گذشته از هر طرف ضربه خورده است و نمی‌تواند کمر صاف کند و حالا که نبض حمل و نقل جاده‌ای از کار افتاده است و کامیون‌داران اتاوا را تسخیر کرده‌اند، نه تنها هیچ پاسخی برای مطالبه آنها وجود ندارد، بلکه حالا پلیس در حال اعمال سیاست‌های جدید است تا کامیون‌داران پس از 11 روز بساط خود را از خیابان‌های اتاوا، آنهم در دمای منفی 20 درجه جمع کنند. پلیس کانادا با اعلام اینکه اعتراض کامیون‌داران که موجب تعطیلی 8 روزه پایتخت این کشور شده، در حال خطرناکشدن است و این دقیقاً همان شورع تهدیدها به حساب می‌رود. دقایقی پس ز اعلام این خبر، یک مرد کانادایی با خودروی شاسی‌بلند خود به سمت جمعیت معترض به واکسیناسیون کرونا رفت و آنها را زیر گرفت که در نتیجه چهار نفر زخمی شدند. پلیس بلافاصله پس از دیدن این صحنه در گام اول وضعیت اضطراری در اتاوا اعلام کرد و در گام دوم هزاران لیتر سوخت و کامیون نفت‌کش را توقیف کرد. کامیون‌داران کانادایی اعلام کرده‌اند که این اقدام به نوعی سرکوب اعتراضات صنفی آنها به حساب می‌آید اما رئیس پلیس اتاوا معتقد است که با این اقدام توانسته است اوضاع را کنترل کند؛ به گونه‌ای که او اعلام کرده در اوایل هفته جاری، پلیس ۱۰۰۰ کامیون و ۵۰۰۰ معترض را شمارش کرد که نسبت به ۳۰۰۰ کامیون و ۱۰ تا ۱۵ هزار معترض هفته گذشته، کاهش یافته است. این اعداد و ارقام اگرچه نشان از کاهش روند خیزش «کاروان اعتراض» است، اما دلیلی بر تمام شدن این اعتراضات نیست. حال باید دید که آیا دولت موفق به عقیم‌سازی این جریان اعتراضی در اتاوا می‌شود یا خیر!