کشورهای عرب حوزه خلیج فارس در طول ۳۰سال گذشته خودشان را از اعراب دیگر و مشخصا اعراب شمال جدا می‌کردند نه به خاطر داشتن پول زیاد، بلکه به خاطر اینکه توانایی خویشتن داری و وارد نشدن به انقلاب‌ها را دارند و می‌توانند ثبات کشورهایشان و هویت خلیجی‌شان را حفظ کنند. اما یک نگاه سریع به شورای همکاری خلیج فارس و روابط این روزهای کشورهایش تصویری کاملا مغایر از نظر افزایش اختلافات و نزاع‌ها بین شش کشور عضو و از بین رفتن رویای وحدت را نشان می‌دهد.

عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه رأی الیوم در تحلیلی درباره اختلافات امارات و عربستان نوشت: اختلافات عربستان و امارات این روزها به صورت علنی خود را نشان داده و به سازمان اوپک و نشست اخیر آن در وین رسید. به این دلیل که روسیه و عربستان با افزایش تدریجی تولید ۴۰۰ هزار بشکه نفت در روز تا پایان سال برای کاهش قیمت‌ها و حفظ ثبات اقتصادی جهانی که از بحران بزرگی به دلیل کرونا و عوامل دیگر رنج می‌برد، به توافق رسیدند.

طی دو روز گذشته درگیری لفظی شدید و بی‌سابقه‌ای در تلویزیون دو کشور بین عبدالعزیز بن سلمان، وزیر نفت عربستان و سهیل المزروعی، وزیر نفت امارات رخ داد. این درگیری را وزیر نفت عربستان با انتقاد از امارات به دلیل مخالفت یکجانبه با توافق مذکور شروع کرد. بر این اساس اختلافات میان دو کشور دست‌کم در طول سه سال گذشته وجود داشته اما اختلاف نفتی اخیر به منزله کبریتی بود که آن را منفجر کرد. می‌توان مهمترین اختلافات را در موارد زیر خلاصه کرد:

اول، رقابت اقتصادی میان دو کشور که در سیاست‌های محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان و اصرار وی بر تحکیم اصول اقتصاد گردشگری رقابتی با امارات و در پیش گرفتن سیاست باز داخلی با عنوان رفاه و آزادی زنان و احداث شهر اقتصادی نیوم در دریای سرخ برای رقابت با دبی به اوج خود رسید. ۵۰ درصد توریست‌ها در دبی عربستانی هستند و از اینجا می‌توان ریشه‌های نگرانی امارات را درک کرد.

دوم، آشتی عربستان با قطر که به منزله یک صاعقه برای امارات بود. توافق آشتی العلا یک توافقنامه صرف دوجانبه میان ریاض و دوحه بود و به دور از هم‌پیمانان عربستان مثل بحرین و ابوظبی و چه بسا مصر انجام شد. طی شش ماه اخیر صحت نگرانی‌های امارات درباره آشتی میان دو کشور آشکار شد.

سوم، تصمیم غافلگیرانه عربستان درباره لزوم انتقال شرکت‌ها از امارات به عربستان. عربستان اعلام کرد که هر شرکتی که مخالفت کند تمام فعالیت‌هایش متوقف خواهد شد و این به معنای وارد کردن یک ضربه کشنده به اقتصاد امارات و دبی بود چراکه بیشتر این شرکت‌ها در آنجا بودند.

چهارم، خشم عربستان از تصمیم امارات درباره عقب نشینی یکجانبه از جنگ مشترک در یمن در سال ۲۰۱۹ و بدون هماهنگی قبلی و دلیل آن افزایش تلفات انسانی در نیروهای اماراتی و در امان ماندن از حملات انصارالله به دبی و ابوظبی و متمرکز شدن ابوظبی بر سیطره بر جنوب یمن و ممانعت از بازگشت دولت مستعفی و تشکیل شورای انتقالی جنوب و ارتش آن بود.

پنجم، امارات عربستان را به عادی سازی روابط با اسرائیل و امضای توافقنامه‌های ابراهیم (آبراهام) در چارچوب توافق محرمانه الزام آور با محمد بن سلمان متهم کرد اما بن سلمان توافق را نقض کرد و به خاطر ترس از واکنش‌های داخلی عربستان و رفتن دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق آمریکا از کاخ سفید از آن عقب نشینی کرد. محمد بن سلمان با بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی، مایک پامپئو، وزیر خارجه سابق آمریکا در نیوم دیدار کرد تا در جریان کلیات توافق عادی سازی روابط قرار گیرد اما از آن عقب نشینی و این دیدار را انکار کرد.

 

کپی شد