نگاهی به روزهای سخت رئیسجمهور آمریکا در بحبوحه استیضاح
«آیپک»، پناهگاه ترامپ!
فرشاد گلزاری
«کار بسیاری از شما معاملات ملکی است و از آنجا که شما را خیلی خوب میشناسم قاتلان بیرحمی هستید. شما اصلاً آدمهای خوبی نیستید اما باید به من رأی بدهید. انتخاب دیگری ندارید». این عبارت بخشی از سخنان روز یکشنبه دونالد ترامپ، رئیسجمهوری ایالات متحده در کنفرانس سالانه شورای اسرائیل- آمریکا (آیپک) در فلوریدا است که سر و صدای زیادی در داخل و خارج آمریکا به پا کرده است. جالب اینجاست که این «افتضاح» به همینجا ختم نمیشود بلکه ترامپ در ادامه سخنان خود در آیپک رسماً میگوید که «اگر رقبای من (دموکراتها) در انتخابات ریاستجمهوری 2020 پیروز شوند، یعنی اینکه شما به مالیات بر ثروت رای دادهاید. حامیان این مالیات میخواهند ۱۰۰ درصد ثروت شما را بگیرند و اگر آنها انتخاب شوند ظرف ۱۵ دقیقه شما را با خاک یکسان میکنند»!
کاملاً واضح است که نامه 500 حقوقدان آمریکایی به کنگره حامل پیامهایی است که میتواند برای وکلا و تیم ترامپ مشکلساز شود، چراکه ادلههای حقوقی که توسط حقوقدان آمریکایی مطرح شده دقیقاً با اظهارات ترامپ در جمع اعضای آیپک یکی است
برای هیچکس باور کردنی نیست که رئیسجمهور کشوری مانند آمریکا (آن هم در قرن 21) اینچنین سخن بگوید و رسماً به دنیا و رقبای دموکراتش بفهماند که سرمایهداری حرف اول و آخر در سیاست او و کشورش را میزند. این اظهارات ترامپ به حدی عریان بود که یکباره تمام رسانههای دنیا (اعم از مکتوب و غیرمکتوب) دست به قلم شدند و یا اینکه مطالب استخراجی خود را در قالب یادداشت، گزارش یا مصاحبه علیه رئیسجمهوری ایالات متحده منتشر کردند. به عنوان مثال «رابرت ریش»، وزیر کار سابق آمریکا و استاد سیاست عمومی در دانشگاه کالیفرنیا که نویسندگی کتاب «نجات کاپیتالیسم» را در کارنامه خود دارد در تحلیلی که از سوی روزنامه گاردین منتشر شده، درباره نابودی دموکراسی در دوران ریاستجمهوری دونالد ترامپ، و پیامدهای مشارکت و جهتگیری شرکتها در کمپینهای انتخاباتی نوشت: «ما به پایان چیزی که احتمالاً دهه ضددموکراسی خوانده میشود، نزدیک میشویم. این دهه از ۲۱ ژانویه ۲۰۱۰ با رای شرمآور دادگاه عالی در پرونده «سیتیزنز یونایتد در برابر کمیسیون انتخاباتی فدرال» آغاز شد که دریچه فوران مبالغ هنگفت به سیاست را با توسل به متمم نخست قانون اساسی آمریکا که از آزادی بیان حفاظت میکند، باز کرد. او معتقد است که این دهه با حضور دونالد ترامپ در کاخ سفید، غرق شدن دولتش در تبانی و دعوت از قدرتهای خارجی برای مداخله در انتخابات آمریکا پایان مییابد». او ادامه میدهد که «ترامپ بیشتر پیامد دهه ضددموکراسی است تا مسبب آن؛ چراکه در انتخابات ۲۰۱۶ جمعیت یک درصدی ثروتمندان آمریکا با ۴۰ درصد مشارکت در کل کمپینهای انتخاباتی رکورد این مشارکت را شکستند و در همین سال، شرکتها در انتخابات ریاستجمهوری، سنا و مجلس نمایندگان ۳.۴ میلیارد دلار هزینه کردند. اتحادیههای صنفی دیگر نتوانستند با این حجم از مشارکت شرکتها رقابت کنند و تنها ۲۱۳ میلیون دلار در این انتخابات هزینه کردند که معادل یک شانزدهم مشارکت شرکتها است».
تحریک دموکراتها
این اظهارات رابرت ریش (آن هم کمی بعد از انتشار سخنان ترامپ در آیپک) به خوبی نشان میدهد که ترامپ تا چه اندازه زیر بار استیضاح استخوان خُرد کرده و در وضعیت خوبی قرار ندارد. همه ما به خوبی بر خاستگاه و اندیشههای اقتصادی و تجاری ترامپ آگاه بوده و هستیم اما اینکه رئیس جمهوری آمریکا رسماً در جمع اعضای یکی از بزرگترین و قدرتمندترین لابیهای دنیا اعلام کند که باید به او رای دهند و از او در برابر رقبایش حمایت کنند، موضوعی است که نه تنها تعریف دموکراسی و سیاستگذاری در ایالات متحده را زیر سوال میبرد بلکه باعث میشود دموکراتها بیش از پیش از او ناراحت شوند و تقابل را شدت ببخشند. به موازات این وضعیت ۵۰۰ حقوقدان آمریکایی در نامهای به کنگره، رفتار و عملکرد دونالد ترامپ را بر اساس قانون اساسی این کشور در زمره «خیانت» و قابل استیضاح دانستند. در نامه این ۵۰۰ نفر آمده است که استیضاح برای سوءاستفادههای شدید از اعتماد عمومی، یک راه حل است. برای روشن شدن این کنشگری حقوقی باید بدانید که در قانون اساسی ایالات متحده، خیانت و رشوه دو شاخص اساسی و مهم برای استیضاح رئیسجمهور به حساب میآید و حقوقدانان مذکور معتقدند عملکرد ترامپ نشان میدهد که او نه برای وفای به اجرای وظایف عمومی درج شده در قانون اساسی، بلکه برای منافع شخصی (رشوه) یا به نفع یک دشمن خارجی (خیانت) اقدام کرده است. کاملاً واضح است که این نامة سراسر حقوقی و البته بسیار مهم در متن خود حامل پیامهایی است که میتواند برای وکلا و تیم ترامپ مشکلساز شود؛ چراکه ادلههای حقوقی که توسط این 500 حقوقدان آمریکایی مطرح شده دقیقاً با اظهارات ترامپ در جمع اعضای آیپک یکی است و نشان میدهد که ترامپ به هر دری میزند تا بتواند خود را در کاخ سفید ابقا کند.
در انتخابات ۲۰۱۶ جمعیت یک درصدی ثروتمندان آمریکا با ۴۰ درصد مشارکت در کل کمپینهای انتخاباتی رکورد این مشارکت را شکستند و در همین سال، شرکتها در انتخابات ریاستجمهوری، سنا و مجلس نمایندگان ۳.۴ میلیارد دلار هزینه کردند
قیام رسانهها علیه ترامپ
به موازات این وضعیت رسانهها و مطبوعات مطرح آمریکایی هم دست به قلم شدند و با انتشار یک خبر اختصاصی، حمایت خود از طرح استیضاح ترامپ را علناً اعلام کردند. به عنوان مثال هیات تحریریه «روزنامه لسآنجلس تایمز» علاوه بر پیوستن به جمع دیگر مطبوعات سرشناس حامی استیضاح دونالد ترامپ نوشتند: «دیگر مسائل به اندازه کافی برای ما روشن شدهاند. ترامپ باید استیضاح شود». هیات تحریریه نشریه «نیویورک دیلی نیوز» هم در مطلبی نوشت: حقیقت دردناک است؛ کمیته اطلاعاتی مجلس نمایندگان آمریکا یک پرونده منسجم و قانعکننده را برای استیضاح مطرح کرده و ما هم از آن حمایت میکنیم. نشریه «یواسای تودی» هم خاطر نشان کرد که «این حقیقت که ترامپ و تیم حقوقی او از شرکت در جلسات کمیته قضایی مجلس نمایندگان آمریکا خودداری کردهاند «به نوبه خود یک برهان مستدل» است». این همراهی بینظیر رسانههای آمریکا با استیضاح ترامپ به خوبی نشان میدهد که کاخسفید با بحرانی کمسابقه روبرو شده که گویا گره آن در دست لابی یهودیان آمریکا است. نکته مهم این است که اگرچه یهودیان آمریکایی در اقلیت هستند اما در انتخابات ریاستجمهوریِ ایالت فلوریدا نقش اساسی دارند. از جهتی دیگر یهودیان حاضر در آمریکا همچنین با توجه به نفوذی که لابی آیپک در ایالات متحده دارد، نقشی بسزا در به شهرت رسیدن و پیشرفت سیاستمداران حامی اسرائیل در آمریکا دارند. به عنوان مثال «شلدون ادلسون» از صهیونیستهای شاخص آمریکایی، از بنیانگذاران شورای اسرائیل و آمریکا (آیپک) و حامیان جدی ترامپ محسوب میشود که میلیاردها دلار سرمایه در حسابهای خود انباشته است. با این وجود بسیاری از تحلیلگران معتقدند که اغلبِ یهودیان آمریکا به دموکراتها متمایل هستند؛ اما به هر ترتیب باید دانست که هر دو حزب اصلی در آمریکا (جمهوریخواهان و دموکراتها) تعهد بیقید و شرط در حمایت از اسرائیل دارند و به این سادگیها نمیتوان گفت که از ترامپ حمایت نمیکنند.
آنچه در فضای فعلی باید موردنظر قرار بگیرد این است که چه بخواهیم و چه نخواهیم، پرونده ترامپ وارد «روند حیاتی» استیضاح در مجلس نمایندگان شده که مجوز آن را «نانسی پلوسی» به عنوان رئیس مجلس نمایندگان ایالات متحده صادر کرده است. آنچه که در این میان مهم است ارجاع پرونده به سنا و رایگیری در مکانی است که اکثریت آن در دست همحزبیهای ترامپ است؛ شکی وجود ندارد که آنها همحزبی خود را سرنگون نمیکنند، اما بحث اصلی این است که ترامپ به حدی احساس خطر کرده که عملاً لابی یهود را به حمایت آشکار از خود فراخوانده است.
دیدگاه تان را بنویسید