«توسعه ایرانی» ابعاد جدید مجادله دموکرات‌ها و جمهوریخواهان آمریکا را بررسی می‌کند
از رشوه تا سفارش قتل در زندان!
فرشاد گلزاری
در آمریکا همه‌چیز می‌تواند ظرف چند دقیقه خراب شود. در این کشور است که یکباره خبر خروج نظامیانش از سوریه یا هر جای دیگر دنیا منتشر می‌شود یا حتی در پاسی از شب رئیس‌جمهورش کشته شدن سرکرده داعش را توئیت می‌کند. همه چیز می‌تواند در چند دقیقه به هم بریزد اما تمام این محورها، در سیاست خارجی ایالات متحده مشاهده می‌شود که منشأ آ ن‌را باید کاخ‌سفید دانست. سیل اخبار تعجب‌آور در آمریکا از زمانی که ترامپ در ژانویه 2017 بر انجیل لینکلن و در مقابل میلیون‌ها چشمان میلیون‌ها آمریکایی قسم خورد، آغاز شد. ماه‌های اول اقتصاد و راهبردهایش در این محور را برجسته کرد و کمی بعد بحث خروج از توافقنامه‌های مطرح بین‌المللی در دستور کارش قرار گرفت. آرام آرام سمت و سوی این موضع‌گیری‌ها، دموکرات‌ها را هدف قرار داد؛ تا جایی که «باراک اوباما» رئیس جمهور پیشین آمریکا مخاطب سخنان ترامپ قرار گرفت و در آنجا بود که نخبگان سیاسی، تحلیلگران و سیاسیون ایالات متحده متوجه شدند که اتفاق‌های مشکوکی در حال روی دادن است.
ترامپ بر خلاف تمام تحلیل‌ها، خیلی زودتر از آنچه فکر می‌کردیم علیه دموکرات‌ها دست به سم‌پاشی زد. اگر توئیت‌های رئیس‌جمهوری آمریکا را به صورت گذرا مشاهده کنیم، می‌بینیم که او هدف‌های غیر مشخصی را در دستور کارش قرار داده بود. به عنوان مثال ترامپ یک روز به کره‌شمالی، چین، ونزوئلا و ایران حمله می‌کند و روز بعد نگاه خود را از خارج به داخل و خصوصاً دموکرات‌ها معطوف می‌کند. اینجاست که مشخص می‌شود ترامپ در حال طرح‌ریزی برای سناریوی دیگری است. اگر دقت کنید، کاملاً مشخص می‌شود که اظهارات ترامپ علیه دموکرات‌ها حالت سینوسی دارد. او هرچه به انتخابات 2020 نزدیک می‌شود، حملات خود را به رقبای لیبرالش سرعت بخشید و به صورت ضمنی اعلام می‌کند:«من باید مجدداً رئیس جمهور شوم».
دایره حمله ترامپ به دموکرات‌ها روز به روز کم و زیاد شده است که این موضوع مستقیماً به منافع حزبی مربوط نمی‌شود، بلکه نشان از ناشی بودن مرد اول کاخ سفید در مسائل حزبی و داخلی است. شک نکنید که ترامپ اصلاً کار حزبی را فرانگرفته و حتی نمی‌تواند یک خط راهبرد حزبی را بنویسد یا اجرا کند اما به دلیل عقبه سرمایه‌داری و تجاری او همه‌چیز برای به راه انداختن یک جناح تندرو با پشتوانه سیاسی و تجاری را مهیا کرد و امروز ترامپ از تریبون همین پشتوانه‌ها بر رقبای حزبی‌اش می‌تازد.
او اگرچه سیاستمدار مبتدی در مقایسه با 44رئیس جمهور قبلی آمریکا به شمار می‌رود اما از حیث مغز تجاری نسبت به آنها کاملاً ماهر است. بدون تردید ترامپ در به راه انداختن جنگ اقتصادی با تمام دنیا (خصوصاً غول اقتصادی چین) یک پدیده موذی به حساب می‌آید اما همین رئیس جمهور که در محور اقتصادی (به نقل از آنالیزورها) نخبه به حساب می‌آید، خطاهایی داشته که نه تنها نام و چهره خودش بلکه پایه و اساس حزب متبوعش را به لرزه درآورده و مخدوش کرده است.
ترامپ با شعار «اول آمریکا» توانست ناسیونالیسم کابویی را تحریک کند؛ نمادی که از فیلم‌های جان وین گرفته تا فروش اسلحه در تگزاس را در برمی‌گیرد و تمام توده‌هایی که سنت‌های آمریکایی را به عنوان مقدس‌ترین داشته خود می‌شمارند، به او رای دادند. امروز همان طیف که ترامپ را نجات دهنده آرمان‌های آمریکایی می‌دانند، در ایالت‌های شمالی هر جا که کمپین‌های انتخاباتی جمهوریخواهان و میتینگ‌های ترامپ برگزار می‌شود حضور پیدا می‌کنند و با صدای بلند سخنان ترامپ را تایید می‌کنند؛ آنها حتی بخشی از درآمد خود را به حمایت از کمپین‌های ترامپ اختصاص می‌دهند و این نشان می‌دهد که «تحریک ملی‌گرایی با درون مایه پوپولیسم» همچنان ادامه دارد.
دموکرات‌ها و در راس آن نانسی پلوسی به دنبال آن است تا روز آخر ترامپ را زیر بار فشار قرار دهد و نگذارد آب خوش از گلویش پایین برود. اینکه رئیس مجلس نمایندگان اعلام می‌کند ترامپ مرتکب رشوه شده دقیقاً نشان می‌دهد که دموکرات‌ها قانون اساسی را بالای سر ترامپ گرفته‌اند
ترامپ متهم است؛ شک نکنید!
این روند با حمله به دموکرات‌ها فضای دیگری را رقم زد. ترامپ علناً مهمترین عضو لیبرال که در قوه مقننه مشغول به کار است را هدف قرار داد که این موضوع برایش هزینه‌های گزافی به همراه داشته است. آری، این شخص کسی نیست جز «ناسی پلوسی» رئیس مجلس نمایندگان آمریکا. پلوسی کسی است که رکورد طولانی‌ترین سخنرانی علیه لایحه بودجه دولت ترامپ و طرح مهاجرتی او ار در کارنامه‌اش دارد؛ هشت ساعت بدون وقفه علیه نفر اول جمهوریخواهان سخنرانی کرد که در ساختار سیاسی آمریکا به «فیلی‌باستر» معروف است و پلوسی رکوردار آن به حساب می‌آید. همین یک نمونه کافیست که متوجه شویم چرا ترامپ تا به این حد به صورت بی‌پروا نانسی پلوسی را مورد هجمه قرار می‌دهد.
این روند اما پس از عملیاتی شدن مراحل تحقیقات استیضاح ترامپ وارد فاز جدیدی شده است. به گونه‌ای که «ویلیام تیلور»، نماینده ارشد ترامپ در امور اوکراین که به عنوان شاهد در اولین جلسه استماع علنی برای پیشبرد تحقیقات استیضاح ترامپ حضور داشت اعلام کرده است که ترامپ یک روز بعد از گفت‌وگو با رئیس جمهور اوکراین در گفت‌وگویی با «گوردون ساندلند»، سفیر آمریکا در اتحادیه اروپا خواستار آن شده که اوکراین این تحقیقات فساد را علیه جو بایدن انجام دهد و اسنادی هم در این رابطه وجود دارد. در همین رابطه نانسی پلوسی شامگاه پنجشنبه طی نشست خبری بعد از اولین جلسه علنی استماع تحقیقات برای استیضاح ترامپ اعلام کرد «رشوه برای اعطا یا تعلیق ارسال کمک نظامی [به اوکراین] در ازای بیانیه عمومی درباره تحقیقات دروغین درباره انتخابات است. به این ارتشا می‌گویند». نانسی پلوسی اعلام کرد ارتشا جرمی است که طبق قانون اساسی آمریکا می‌توان با آن یک رئیس‌جمهور را استیضاح کرد و چیزی که ترامپ به آن اعتراف کرده و می‌گوید درست است، من می‌گویم که کاملاً غلط است؛ این رشوه‌گیری به معنای مشخص است.
این سخنان پلوسی کاملاً مشخص می‌کند که دموکرات‌ها شمشیر را از رو بسته‌اند و در حال کشتن ترامپ به صورت ذره ذره هستند. اما آنچه که معادله را به صورت شکلی (نه ماهوی) تغییر می‌دهد پرونده قتل جفری اپستین (میلیاردر بدنام آمریکایی) در زندان است. اپستین به ایجاد شبکه قاچاق دختران زیرسن قانونی متهم بود و به همین دلیل هم بازداشت شده بود. اما آنچه که بازداشت و مرگ ناگهانی وی را مورد توجه رسانه‌ها قرار داد، روابط دیرینه‌ای بود که با سیاستمداران مهم غرب همانند دونالد ترامپ، بیل کلینتون و خاندان سلطنتی بریتانیا داشت. زمانی که پرونده قتل مذکور منتشر شد، رسانه‌ها اینگونه وانمود کردند که وی در زندان خودکشی کرده اما بعدها طی تحقیقاتی که از سوی مایکل بادن (پزشک مشهور آمریکایی) صورت گرفت، مشخص شد که او در زندان به قتل رسیده است.
امروز همان طیف که ترامپ را نجات‌دهنده آرمان‌های آمریکایی می‌دانند، در ایالت‌های شمالی هر جا که کمپین‌های انتخاباتی جمهوریخواهان و میتینگ‌های ترامپ برگزار می‌شود حضور می‌یابند و با صدای بلند سخنان ترامپ را تایید می‌کنند. این همان تحریک پیاده نظامِ ترامپ است
نکته مهم پرونده، این مسائل نیست بلکه موضع‌گیری ترامپ در این بین بسیار حائز اهمیت است؛ چراکه او بیل کلینتون را مسئول قتل اپستین دانسته است!
این وضعیت تا جایی ادامه پیدا کرده که کلینتون هم به ترامپ حمله کرده و تام اظهارات او را تکذیب کرده است. این روند به صورت واضح نشان می‌دهد که هر چه دایره محاصره ترامپ از سوی مجلس نمایندگان و دموکرات‌ها تنگتر می‌شود، دامنه اتهام‌زنی و خودزنی ترامپ هم گسترده‌تر می‌شود. به نحوی که در روزهای آینده باید منتظر افشاگری‌ها باشیم و بدون تردید «سناریوی برچسب‌زنی» علیه دموکرات‌ها در دستور کار کاخ‌سفید قرار خواهد گرفت.
دیدگاه تان را بنویسید