شما به اندازه کافی آلمانی نیستید

تظاهرات راست‌گرایان افراطی در شهر چیمنیتز آلمان تنش‌آفرین شده است و مردم عادی نیز در اعتراض به حضور مهاجرین به آنها پیوستند. به نظر می‌رسد که نئونازی‌ها در این منطقه از آلمان قدرت گرفته‌اند و زندگی اقلیت‌های نژادی در معرض خطر است. در همین راستا مقاله‌ای از روزنامه‌گاردین را در ادامه خواهیم خواهند.

یکی از کارگران نانوایی معروف Peukert در حال جمع کردن سینی‌های نان و بیسکوییت است و از فرارسیدن زمان تعطیلی خوشحال است. بیرون از مغازه پلیس و معترضان در ادامه تظاهرات راست‌گرایان افراطی روبه‌روی یکدیگر قرار گرفته‌اند. کارگر سالمند مغازه می‌گوید: «ما قبلا هم چنین صحنه‌هایی را شاهد بوده‌ایم؛ سی سال پیش هم باید موضع خود را به گوش دولت می‌رساندیم»

این پیرزن آلمانی که نام خود را فاش نمی‌کند با اشاره به تظاهرات سال 1989 برضد حزب کمونیستی «جمهوری دموکراتیک آلمان» می‌گوید: «دقیقا مانند آن زمان است؛ به نظر می‌رسد که هیچ‌کس به صدای مردم عادی گوش نمی‌دهد، به همین خاطر است که مردم به خیابان‌ها ریخته‌اند»

شهر چیمنیتز که در شرق آلمان و ایالت ساکسونی قرار دارد پس از مرگ جوان 35 ساله آلمانی تبدیل به صحنه تظاهرات راست‌گرایان شده است. البته دو مرد عراقی و سوری به جرم قتل این جوان آلمانی بازداشت شده‌اند. این تظاهرات خشن به سرتیتر تمامی روزنامه‌های جهان تبدیل شده است و به نظر می‌رسد که این شهر به عنوان پایگاه نئونازی‌های آلمان شهرت یافته و مردم شهر از حضور خارجی‌ها خوشنود نیستند.

البته بعضی از مردم شهر نظر متفاوتی دارند: «ما نازی نیستیم، ما تنها مخالف حضور کسانی هستیم که جان ما را تهدید می‌کنند؛ ما ترسیده‌ایم». تظاهرکنندگان فریاد می‌زنند: «ما مردم هستیم». مردم در روزهای آخر حکومت کمونیستی در آلمان شرقی هم همین شعار را می‌دادند. تلاش‌های خبرنگار گاردین برای مصاحبه با تظاهرکنندگان بی‌نتیجه ماند؛ آنها پاسخ تکراری داشتند: «با رسانه‌های دورغ‌گو صحبتی نداریم».  گرد اشمیت، یک صندوق‌دار بازنشسته آلمانی، در کنار نیروهای پلیس ایستاده و تظاهرات را تماشا می‌کند. او آخر هفته پیش در مراسم 875مین سالگرد تاسیس این شهر شرکت کرده بود. آن مراسم با مرگ دانیل اچ به تباهی کشیده شد. ظاهرا وی در پی مجادله دو گروه مورد اصابت چاقو قرار گرفته بود و جان خود را از دست داد.

اشمیت از حضور گسترده افراطیان راست‌گرا تعجب نکرده است و معتقد است که آنها سال‌ها در این منطقه حضور داشته‌اند، بلکه از همراهی مردم عادی در تظاهرات اعتراضی متعجب شده است.

او حزب «AfD» را مقصر می‌داند، این حزب که به مخالفت با ورود مهاجرین به آلمان مشهور شده است در منطقه ساکسونی آلمان طرفداران بسیاری دارد. بنا به آخرین نظرسنجی این حزب مورد حمایت یک چهارم مردم ساکسونی است. اشمیت معتقد است: «آنها باعث شده‌اند که نفرت از خارجیان و بروز آن برای مردم قابل‌ قبول و عادی شود؛ من به نئونازی‌ها عادت دارم؛ اما قبلا شاهد همراهی همسایگان خود با آنها در روز روشن نبودم. شما نمی‌توانید مردم را از حضور در اینجا منع کنید». وی معتقد است که این روند در سه سال گذشته پیشرفت بسیاری داشته است؛ آن زمان آنجلا مرکل در پاسخ به اعتراضات از ورود یک میلیون پناه‌جو سوری جلوگیری کرد.

در این تظاهرات افراطیون با سلام نظامی هیتلر همدیگر را تحویل می‌گیرند و در شب اول گروه‌های انبوه نژادپرستان به دنبال خارجیان می‌گشتند تا آنها را کتک بزنند. مردم این صحنه‌ها را با قتل‌عامی که نازی‌ها در دهه30 به راه انداختند مقایسه می‌کنند.

روز جمعه دادگاه شهر چیمنیتز اعلام کرد که فرد مضنون به چاقی‌کشی و قتل دنیل اچ، دو سال پیش به اخراج از آلمان و بازگشت به بلغارستان محکوم شده بود؛ اما آن زمان مقامات نتواسته بودند وی را بیابند و از کشور اخراج کنند.

یوسف، پیرمرد 56 ساله مراکشی که در مغازه قلیان‌فروشی کار می‌کند تمایل چندانی به اظهارنظر در مورد اتفاقات اخیر ندارد. او نام خانوادگی خود را فاش نکرد اما در نهایت گفت: «راستش را بخواهید من نگران همسر، فرزندان و نوه‌هایم هستم؛ آخر هفته شاهد وضعیت وحشتناکی بودیم؛ من مغازه خود را تعطیل کردم اما معلوم نیست پلیس بتواند بار دیگر از ما در برابر انبوه جمعیت محافظت کند». وی که 23 سال پیش به آلمان مهاجرت کرده است هیچگاه شاهد چنین وضعیت خصمانه‌ای نبوده است.

در ابتدا حدود 6000 تظاهرکننده افراطی از سرتاسر آلمان به این شهر ریختند و در عمل کار را برای پلیس شهر پیچیده کردند؛ پلیس شهر نیروهای انسانی لازم برای کنترل تظاهرات را نداشت. در پی آخرین دور تظاهرات پلیس آلمان با کمک گرفتن از نیروهای پلیس 5 ایالت دیگر به کنترل تظاهرات 2000 نفری پرداختند. چند متر آنطرف‌تر مایکل کرتچمر، فرماندار ساکسونی، در سالن اجتماعات شهر به سخنرانی پرداخته و دغدغه‌های مردم را بررسی می‌کند. دنیل اشمیت، پرستار کارآموز از کار افتادگان می‌گوید: «من امیدوارم سیاستمداران برای حل مشکل امنیتی ما پیشنهادهای قانع‌کننده‌ای ارائه دهند؛ من معتقدم در صورتی که دولت در عوض پرداخت پول به خارجی‌ها به مردم آلمان توجه کند، این اعتراضات پایان می‌یابد؛ آنها پول زیادی را خرج سرپا نگه‌داشتن یونان می‌کنند و از مهاجران را به آلمان می‌کشانند»

دوست وی، سوزان کاردوس، فروشنده 19 ساله معتقد است که پس از ورود مهاجران در سال 2015 به این شهر، چیمنیتز امنیت خود را از دست داده است: «من دیگر نمی‌توانم به راحتی پا به خیابان بگذارم، هربار یک غیرآلمانی راه من را سد کرده و با لحنی توهین‌آمیز با من صحبت می‌کند». وی در نتیجه دیگر عصرها از خانه بیرون نمی‌آید.

این دو به شدت از برچسب «نازی» بر روی شهر و شهروندانش خشمگین هستند و معتقدند که مردم تنها ترسیده‌اند. او معتقد است که فعالیت منفی رسانه‌ها وضعیت شهر را به هم زده است: «من نمی‌خواهم در کنار کسانی که سلام نظامی هیتلر می‌دهند بایستم اما حق تظاهرات را برای خود قائل هستم» فرماندار ساکسونی، کرتچمر که در استادیوم فوتبال شهر حضور یافته یکی از اعضای حزب دموکرات مسیحی آلمان است که پس از اتحاد مجدد این کشور در سال 1990 در ایالت ساکسونی به فعالیت سیاسی پرداخته است. اما وی در حال حاضر شاهد از بین رفتن پایگاه مردمی خود است.

او پس از درخواست یک دقیقه سکوت به احترام دنیل اچ، در میان تشویق مردم شروع به سخنرانی کرد: «برخلاف عقیده بسیاری، شهر چیمنیتز و شهروندان آن راست‌گرایان افراطی نیستند، مردم شهر به این واقعیت باور دارند و من هم با آنها موافقم؛ اما من از شما می‌خواهم فاصله خود را با افراطیون حفظ کنید. ما باید با کمک یکدیگر راهی برای همکاری پیدا کنیم» مردم حاضر در ورزشگاه نسبت به قسمت دوم گفته‌های وی معترض بودند و او را هوو کردند.

شهردار چیمنیتز، باربارا لودویگ که از اعضای حزب سوسیال دموکرات است در سخنانی گفت: «ما پیشتر به عنوان شهروندان آلمان شرقی برای حق برگزاری تظاهرات جنگیده‌ایم اما این به معنای آن نیست که حق حمله به کسانی را داشته باشیم که با ما فرق دارند». این اظهارات وی هم با مخالفت مردم روبه‌رو شد. در نهایت شهردار نسبت به نتایج احتمالی این ناآرامی‌ها و تاثیرگذاری منفی آن بر اقتصاد این شهر دانشگاهی تاکید کرد: «اگر مردم از پیاده‌روی در شهر بترسند، دیگر به اینجا نخواهند آمد»

لودویگ معتقد است که هیچگاه نمی‌توان امنیتی صد درصدی ایجاد کرد. این گفته وی نیز با مخالفت و خشم معترضان و حاضران همراه بود. یکی از تظاهرکنندگان فریاد می‌زند: «اگر از ورود خارجیان چاقوکش جلوگیری کنید، وضعیت بهتر می‌شود» مردم در کنار مجسمه نیم‌تنه کارل مارکس که نماد حکومت کمونیستی از زمان آلمان شرقی است ایستاده‌اند و به احترام دنیل اچ، مکان کشته‌شدن وی را گل‌باران می‌کنند.

واکنش مردم نسبت به این حادثه متفاوت است. بعضی از آنها در محل یادبود مذکور پیام‌های مختلفی بر جای گذاشته‌اند: «مرگ تو بیهوده نخواهد بود»؛ «آلمانی‌ها کار آنها را تمام خواهند کرد» در مقابل خانواده دنیل اچ، قربانی ناآرامی‌های اخیر نسبت به سوءاستفاده افراطیون راستگرا از این حادثه معترضند. آنها معتقدند که خود دنیل هم به عنوان یک کوبایی-آلمانی در سال‌های گذشته قربانی رفتار نژادپرستانه افراطیون بوده است.

یکی از دوستان دنیل در صفحه فیسبوک خود نوشته است: «دست راستی‌ها همان افرادی هستند که ما در زمان نوجوانی با آنها درگیر بودیم؛ آنها معتقدند که ما به اندازه کافی آلمانی به نظر نمی‌رسیم»