اینجا خط‌مقدم یمن است

دکلان والش روزنامه‌نگار نشریه نیویورک تایمز در گزارشی خواندنی آخرین وضعیت جنگ یمن و جنگ‌زدگان را تشریح می‌کند. او روایتی تازه از جنایات عربستان سعودی ارائه می‌دهد و می‌گوید جمعیتی از ابنای بشر در گرسنگی، بحران اقتصادی و محاصره نظامی به سر می‌برند. البته روزنامه توسعه ایرانی تنها به نقل این گزارش پرداخته و مواضع نویسنده را تایید نمی‌کند. 

یک اتومبیل با سرعت از درهای ویلایی در کرانه دریای سرخ عبور کرده و وارد عمارتی لوکس می‌شود که این روزها تبدیل به بیمارستانی جنگی شده است. جنگجویانی که غرق عرق میدان‌های نبرد هستند از پشت وانت به پایین پریده و همرزم زخمی خود را پیاده می‌کنند، سربازی که صورتش به خون آغشته است، وارد واحد اورژانس می‌شود. 

قطعه‌ای از یک گلوله جنگی از کنار دماغ او گذشته و در گوشه چشم راست وی لانه کرده است. این مبارز که ابراهیم اواد نام دارد، دوست را صدا زده و می‌گوید: «در سرم احساس سنگینی می‌کنم». چشم سالمش خبر از دردی بی‌اندازه می‌دهد. 

سه سال از آغاز جنگ یمن می‌گذرد. عربستان سعودی با همراهی دیگر کشورهای حاشیه خلیج فارس هزاران شهروند بی‌گناه را کشته است. سازمان ملل این جنگ را فجیع‌ترین بحران بشری جهان نام نهاده است اما جهان تازه دو هفته پس از مرگ خاشقچی به شرارت‌های عربستان پی برده است و امروز وقت آن رسیده که به این بحران فراگیر نگاهی دقیق‌تر بیفکنیم. 

ولیعهد جوان و بی‌پروای سعودی، محمد بن‌سلمان، پس از رسوایی ترور خاشقچی، باید امروز پاسخ‌گوی جنایاتی باشد که در یمن مرتکب شده است. این نیز یکی دیگر از خرابکاری‌های وی در عرصه سیاست خارجی عربستان است که فقیرترین کشور جهان عرب را درگیر فاجعه‌ای جبران ناپذیر کرده است. 

در خارج از یمن این جنگ به شدت نادیده گرفته شده است. عربستان سعودی به خبرنگاران خارجی اجازه نمی‌دهد که از شمال یمن گزارشی تهیه کنند. این منطقه صحنه بزرگترین حملات هوایی این جنگ و البته قطحی طولانی مدتی است که یمنی‌ها فراگرفته است. این منازعه برای بسیاری از آمریکایی‌ها ناشناخته است، این در حالی است ارتش این کشور با بمب‌ها و اطلاعات نظامی ائتلاف سعودی را پشتیبانی کرده و در یکی از بزرگترین جنایات قرن جدید متهم به هم‌دستی است. 

از ماه خرداد امسال جنگ به شهر ساحلی الحدیده در جنوب دریای سرخ کشیده شده است. ما پس از گذر از اتوبانی که مملو از بمب‌ها و کمین‌گاه‌های نظامی بود، توانستیم در اتفاقی نادر به دروازه‌های این شهر رسیده و از میدان نبرد دیدن کنیم. 

در اینجا بود که توانستیم از فاصله‌ای نزدیک دست‌پخت نظامی بن سلمان را  نظاره کرده و در کنار یمنی‌هایی که می‌جنگند و کشته می‌شوند، ابعاد این فاجعه انسانی را گزارش کنیم. 

ولیعهد عربستان در سال 2015 هواپیماهای نظامی خود را به سمت شورشیان حوثی گسیل کرد. آنها توانسته بودند کنترل شرق یمن را به دست گرفته و خود را به عنوان نماینده رقیب منطقه‌ای عربستان، یعنی ایران معرفی کنند. 

جنبش شبه‌نظامیان شیعه یمنی در اصل از کوهستان‌های شمال غرب یمن شروع شد.حوثی‌ها پس از ناآرامی‌های بهار عربی در سال 2011 قدرت گرفته و توانستند در سال 2014 پایتخت کشور یمن، سنعا را به تصرف خود درآورند. آنها به سرعت سه شهر مهم کشور را تحت کنترل خود در آوردند. ایران نیز با ارسال موشک‌ و مایحتاج نظامی از این انقلابیون حمایت می‌کرد. 

در سال 2015، عربستان سعودی و امارات متحده عربی تحت ائتلافی نظامی جنگی را علیه حوثی‌ها آغاز کرده تا دولت سرنگون شده این کشور را به قدرت برگردانند. اما امیدهای این دو کشور برای پیروزی سریع نقش بر آب شده و آنها در باتلاقی گیر کرده‌اند که به خون یمنی‌ها آغشته است. این جنگ باعث قحطی و گرسنگی در یمن شده است و علاوه بر این کمبود امکانات باعث شیوع وبا در این کشور شده است. سازمان‌های بین‌المللی این شیوع فراگیر را بدترین نمونه در تاریخ اعلام کرده‌اند. 

در الحدیده جنگ وارد ریتمی بی‌قاعده شده است. نبرد در سحرگاه و غروب‌ها اوج می‌گیرد و دو طرف با خمپاره‌ها مواضع دشمن را هدف قرار می‌دهند. 

پس از گذشت چند دقیقه، وانت‌های پیکاپ در بیرون از بیمارستان‌های نظامی صف کشیده و مردانی که در میدان نبرد زخمی شده‌اند را به همراه آورده‌اند. جنگجویان آغشته به خون یا هدف تک‌تیراندازها قرار گرفته یا زخمی از ترکش خمپاره‌ها هستند. 

پس از آن نوبت شهروندان غیرنظامی می‌رسد، مادرانی که هدف خمپاره‌ها قرار گرفته‌اند، کودکانی که از سوءتغذیه و اسهال حاد رنج می‌برند و سالمندانی که دستان و پاهای خود را بر اثر انفجار مین‌های زمینی از دست داده‌اند. 

پزشکان یمنی ماه ژوئن در دورالهیمی در جنوب الحدیده بیمارستانی نظامی تاسیس کرده‌اند. آن زمان آنها به ساحل رسیدند و توانستند ویلای مذکور را تغییر کاربری دهند. 

در این منطقه هیچ محدودیتی برای استفاده از سلاح و مواد مخدر وجود ندارد. جنگجویان جوان در اتاق‌های اورژانس کلاشنیکف به دست گرفته و با اضطراب بالای سر پزشکانی هستند که همرزمان آنها را مداوا می‌کنند. بعضی از پرستاران قاط می‌جوند؛ ماده مخدری که بین یمنی‌ها محبوب است. آنها شب‌ها در خوابگاه‌ها دور هم جمع شده و معاشرت می‌کنند. آنها به شوخی با یکدیگر پرداخته و خود را از آتش دشمن دور نگه می‌دارند. 

پیش از آنکه ما برسیم، یک پهباد حوثی در بالای اتاق‌های آنها منفجر شده بود. دکتر عبدالله که 34 سال سن دارد، تعریف می‌کند که وقتی برای شنا به دریا رفته بود با مین‌های دریایی روبه‌رو شده بود که عربستانی‌ها کار گذاشته بودند. او می‌گوید: «به محض اینکه مین‌ها را دیدم به سرعت از آب خارج شدم.»

وی در ادامه از بهار عربی می‌گوید. در سال 2011 این جنبش یمن و دیگر کشورهای عربی را در بر گرفت و او نیز از شعار تغییر حمایت کرد: «من فکر می‌کردم که چیزی شبیه انقلاب فرانسه در انتظار ماست و درهای آزادی به روی ما باز خواهد شد؛ اما در عوض ما اکنون در جهنم به سر می‌بریم.»

میدان نبرد شن‌زاری است که در جنوب الحدیده واقع شده است. این منطقه بین فرودگاه مین‌گذاری شده یمنی‌ها و تقاطع استراتژیک «Kilo 16» قرار گرفته است. 

در آنجا شاهد وانت‌هایی بودیم که مملو از جنگویانی بود که به دل صحرا می‌رفتند. آنها از میان تیررس تک‌تیراندازها و خمپاره‌اندازها عبور می‌کردند. شبه‌نظامیان حوثی که سارنگ می‌پوشند پشت خاکریزهای شنی خم شده و زیر درخت‌ها پناه گرفته‌اند. هواپیماهای نظامی از بالای سر آنها عبور می‌کنند. جفتی گاو در میدان نبرد کشته شده و بوی تعفن آنها فضا را آلوده کرده است.