توفان مایکل خرابه‌ای مسطح بر جای گذاشت

ابعاد فاجعه‌آمیز توفان مایکل با فروکش‌ کردن آن برملا می‌شود، توفانی که پنج‌شنبه هفته پیش سواحل جنوب شرق آمریکا را درنوردید. نیروهای نجات در میان خانه‌های تخریب شده، درختان سرنگون شده و ماشین‌های واژگون به دنبال کمک به بازماندگانی هستند که در سواحل ایالت فلوریدا به کمک نیاز دارند. 

منطقه ساحلی Mexico Beach که محل برخورد توفان مایکل با مناطق مسکونی بود، به خرابه‌ای مسطح تبدیل شده است. در طول ساحل این شهر تفریحی و ماهی‌گیری، اسکله‌ها تخریب شده‌اند، قایق‌های ماهیگیری به طرز دیوانه‌واری به سمت ساحل پرت شده‌اند و مردم شهر هراسان و بلاتکلیف در خیابان‌های شهر به سر می‌برند. 

شهردار سابق این منطقه، تام بیلی در مورد خانه‌های مسکونی می‌گوید: «این خانه‌ها از بلوک‌های سیمانی و گچ ساخته شده بودند و همگی خراب شده‌اند. مادر تمام بمب‌ها هم نمی‌توانست بیش از این خرابی به وجود آورد»

با وجود اینکه منطقه Mexico Beach میزبان بیشترین صدمات بوده است اما دیگر سواحل فلوریدا نیز از این توفان در امان نبودند و در طول کرانه اقیانوس شاهد ساختمان‌های تخریب شده و جاده‌های مسدود هستیم. نیروهای نجات بیمارستان‌ها را تخلیه کرده‌اند و در میان خرابه‌ها به دنبال بازماندگان هستند، باقی آنها از آسمان و به وسیله هلکوپترها مواد مورد نیاز مردم را به پایین می‌اندازند. 

این توفان استوایی 6 ایالت آمریکا را درنوردیده است و بیش از یک میلیون خانه و بنگاه اقتصادی روز پنج‌شنبه را بدون دسترسی به برق سپری کردند.   تا این لحظه 6 نفر به طور قطع جان خود را از دست داده‌اند و مقامات عقیده دارند که این آمار طی روزهای آینده افزایش خواهد یافت. صلیب سرخ آمریکا اعلام کرده است که حدود 7800 نفر روز پنج‌شنبه در پناه‌گاه‌ها به سر می‌بردند. 

ریک اسکات، فرماندار فلوریدا در این باره گفت: «زندگی افراد بسیاری برای همیشه تغییر خواهد کرد، خانواده‌های بسیاری همه چیزشان را از دست دادند؛ خانه‌های نابود شده‌اند، بنگاه‌های اقتصادی نابود شده‌اند. جاده‌ها و زیرساخت‌هایی که در مسیر توفان قرار داشتند به کلی نابود شده‌‌اند. این توفان هیولایی مطلق بود»

این توفان بیش از اینکه مخرب باشد، فریبنده بود. در شهر سنت جیمز فلوریدا، خانه‌های جدید از جای خود تکان نخوردند، این در حالی است که خانه‌های قدیمی به تلی از چوب خیس تبدیل شده‌اند. حتی خانه‌هایی که توانستند در برابر توفان مقاومت کنند مملو از شن و ماسه هستند. 

این توفان علاوه بر خانه‌ها و مراکز اقتصادی، مراکز اجتماعی را نیز تخریب کرده‌اند و برای مثال دو درخت بلوط معروف در گرینزبرو که محل اجتماع مردم بود، شکسته و به زمین افتادند. 

یکی از چهارنفری که در منطقه گادستن جان خود را از دست داد، مرد میانسالی بود که بر اثر سکته قلبی در صبح پنج‌شنبه جان باخت. نیروهای نجات با تلی از خرابه‌ها مواجه شده‌اند و نتوانستند به سرعت او را نجات دهند، اما همسایگان و دیگر مردم با تراکتورها و اره‌هایشان به کمک آنها رفتند و مسیر را برای عبور و کمک بازکردند. 

یکی از نیروهای محلی سازمان آتش‌نشانی می‌گوید: «این توفان طی 24 ساعت همه چیز را نابود کرد اما ما کمتر از 12 ساعت کنترل اوضاع را به دست گرفتیم؛ شهروندان با یکدیگر متحد شده‌اند» در ابتدا کمک‌رسانی به گرینزبرو بسیار مشکل بود زیرا جاده مواسلاتی در مقاطع مختلف توسط آوارهای ناشی از توفان مسدود شده بود. جابه‌جایی در کرانه اقیانوس بسیار مشکل شده است. 

در شهر ساحلی کارابل، دو ماشین سنگین گارد ملی هنگامی که به سدی از درختانی رسیدند که جاده را مسدود کرده بود، راه خود را کج کردند. پیش از این بن‌بست که دسترسی به شهرهای آپالاچیکولا و ایستپوینت را غیرممکن کرده است، قسمتی از جاده طوری دهان باز کرده بود که گویی زمین‌لرزه‌ای اتفاق افتاده است. 

روبه‌روی کارخانه کاغذسازی، مایکل ویلیام 70 ساله بدون لباس بیرون از خانه‌اش ایستاده‌ و نشانه‌ای را در دست گرفته‌ که روی آن نوشته شده است: «کمک، آب، غذا، هرچیز که دارید» آقای ویلیام که خود از معلولیت رنج می‌برد، گمان می‌برد که توفان به سرعت از این منطقه عبور خواهد کرد، بنابراین خود را درگیر تهیه آذوقه نکرده بود. او به همراه پسر 8 ساله‌اش و زنی که مبتلا به اوتیسم است در آن خانه زندگی می‌کردند. چندین درخت در مسیر خانه‌ای او سقوط کرده‌اند و راه را بر وسیله نقلیه‌اش بسته‌اند. بنابراین او آنجا گیر افتاده است، بعضی از مردم به او کنسرو غذا داده بودند و به او کمک کرده بودند که آتشی درست کرده تا این سه نفر بیرون از خانه مخروبه خود را گرم نگه دارند.