بلومبرگ در گزارشی نوشت: انتظار می‌رود که افزایش قیمت نفت برای اولین بار از سال 2014 تاکنون به 100 دلار در هر بشکه برسد. اگر چه این موضوع می‌تواند باعث آسیب به اقتصاد برخی کشورها شود، اما از طرفی برای برخی دیگر می‌تواند بسیار سودمند باشد.

به گزارش ایرنا به نقل از بلومبرگ، برخی صادرکنندگان نفت از این افزایش قیمت‌ها به دلیل افزایش سود شرکت‌ها و دولت خوشحال خواهد شد. در عوض کشورهای مصرف‌کننده باید هزینه این افزایش قیمت را بپردازند و این خود باعث دامن زدن به تورم و کاهش تقاضای نفت خواهد شد. به گفته اقتصاددانان بلومبرگ، خبر خوب این است که نفت با قیمت 100 دلار در سال 2018 تاثیر کمتری نسبت به جهش قیمت نفت در سال 2011 خواهد داشت. این موضوع بیشتر به دلیل کاهش وابستگی انرژی و استفاده بیشتر از سوخت‌های «شیل» در آمریکاست. شیل نفتی یک سنگ رسوبی دانه ریز و غنی از مواد آلی حاوی کروژن است و از آن می‌توان هیدروکربن مایعی به نام نفت شیل یا نفت ماسه استخراج کرد. نفت شیل یک جایگزین برای نفت خام معمولی است. با این حال، استخراج نفت سنگ از سنگ نفت پرهزینه‌تر از تولید نفت خام متعارف هم از نظر مالی و هم از لحاظ اثرات زیست محیطی آن است. قیمت بالای نفت می‌تواند به درآمد شهروندان و هزینه‌های مصرف‌کنندگان آسیب برساند، اما تاثیر آن می‌تواند در هر کشور متفاوت باشد. برای مثال اروپا بیشتر متحمل این آسیب خواهد بود زیرا بسیاری از کشورهای اروپایی واردکننده نفت هستند. چین نیز یکی از بزرگترین واردکنندگان نفت است و با افزایش قیمت نفت می‌توان افزایش نرخ تورم را برای این کشور پیش‌بینی کرد. تاثیرات فصلی را نیز باید بر کشورهای نیم‌کره شمالی در نظر گرفت. مصرف‌کنندگان می‌توانند منابع انرژی خود را در جهت کاهش هزینه‌ها تغییر دهند. برای مثال می‌توانند از سوخت‌های زیستی یا گاز طبیعی استفاده کنند. اندونزی در حال حاضر اقدامات لازم در جهت استفاده بیشتر از سوخت‌های زیستی و کاهش وابستگی‌های اقتصادی به واردات سوخت را در دستور کار خود قرار داده است. به گفته اقتصاددانان، برای وارد آوردن ضربه پایدار به رشد جهانی، قیمت نفت باید بیش از 100 دلار باشد. حتی با وجود اینکه نفت با دلار قیمت‌گذاری می‌شود باز هم این افزایش نرخ دلار کمکی به این ضربه پایدار نمی‌کند. اقتصاددانان بلومبرگ بر این باورند که نفت 100 دلاری بیش از اینکه برای رشد جهانی مفید باشد، زیان‌بار خواهد بود اما در شرایط اقتصادی امروز دنیا، در مقایسه با سال 2011 تفاوت‌های مهمی وجود دارد. «جیمی موری» اقتصاددان در گزارش اخیر خود نوشت: «انقلاب سوخت‌های شیل، کاهش مصرف انرژی و قیمت‌های بالاتر در سطوح عمومی حاکی از این است که تاثیرات افزایش قیمت نفت، کمتر از سال 2011 خواهد بود. برای ایجاد لغزش در اقتصاد جهانی، قیمت نفت باید از 100 دلار نیز بالاتر برود». تجدید تحریم‌های آمریکا علیه ایران، صادرات نفت کشورهای خاورمیانه را تحت فشار قرار داده است. اگرچه دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا به سازمان کشورهای صادرکننده نفت برای استخراج هرچه بیشتر نفت فشار وارد می‌کند، اما ظرفیت تولید نهایی محدود است. با این حال به پیش‌بینی تحلیگران نرخ نفت با 100 دلار تصویب نخواهد شد.

چه کسی با افزایش قیمت نفت سود می‌برد؟

بزرگترین کشورهای تولیدکننده نفت و پیروزشوندگان این نبرد، اقتصادهای نوظهور هستند. عربستان سعودی با تولید ناخالص نفتی که تقریبا 21درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور در سال 2016 را تشکیل می‌دهد، پیشتاز است. این آمار تقریبا 2 برابر روسیه است که در رتبه‌بندی اقتصادی بلومبرگ بین 15 کشور نوظهور دنیا قرار دارد. نیجریه و کلمبیا نیز در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

چه کسی با اقتصاد دنیا آسیب می‌بیند؟

بلومبرگ بازارهای نوظهور را براساس آسیب‌پذیری این کشورها نسبت به تغییر نرخ نفت رتبه‌بندی کرده است که هند، چین، تایوان، شیلی، ترکیه، مصر و اوکراین ازجمله کشورهایی هستند که اقتصادشان با افزایش بهای نفت و نرخ سود ایالات متحده دچار آسیب خواهد شد. اگر قیمت بالای نفت باعث افزایش تورم شود، بانک مرکزی یک دلیل کمتر برای حفظ سیاست پولی خواهد داشت. در میان تمام اقتصادهای نوظهور دنیا، بانک‌داران مرکزی در هند که بزرگترین وارد کننده نفت است، درباره تاثیرات افزایش قیمت هشدار داده است. فشار افزایش قیمت نفت همچنین می‌تواند سیاست‌های پولی برخی کشورها نظیر تایلند، اندونزی، فیلیپین و آفریقای جنوبی را نیز سریعا تحت فشار قرار دهد.