این شادروان را نچسبانید بیخ اسمش. بگذارید هنوز ناباور باشیم

درگذشت به‌راستی نابهنگام خشایار الوند، نویسنده‌ توانمندی که لبخند بر لبان هموطنانش می‌نشاند؛ بازتاب‌های فراوانی در میان هنرمندان و مسئولان داشت. امیرمهدی ژوله از همکاران نزدیک این نویسنده فقید در واکنش به درگذشت وی متنی را منتشر کرده است که در آن آورده است:

«پسرکی پدرش را با صورت روی زمین دید. دختر شش ساله فکر کرد بازیست، می‌خندید. زنی تنها شد. کمر برادری شکست. پسرک دور از چشم خواهرش تک تک زنگ زد به دوستان پدر: سلام بابام مُرد.

اشک اشک اشک.اشک حسرت، اشک حیرت. اشکِ پس چی شد همه کارهایی که داشتی. همه آرزوهایی که کردی.

فردا یا پس فردا خاک میریزند رویش.روی صورتش که همیشه می‌خندید.روی همه شور و هیجانش وقتی یکی از سکانس‌هایش را برای جمع تعریف می‌کرد.روی همه آرزوهایی که داشت.

این شادروان را نچسبانید بیخ اسمش. بگذارید هنوز ناباور باشیم به مرگش.بگذارید شوک باشیم هنوز.بگذارید منتظر باشیم این شوخی بی مزه تمام شود و خشایار برگردد سر جدول‌های نیمه تمامش.

باید آرام شویم. باید اشک‌ها را پاک کنیم. باید بنشینیم دورهم، عقل‌ها را روی هم بگذاریم ببینیم چطور باید برای دردانه شش ساله‌‌اش نبودن را معنا کنیم.»