یادگاران مانا در یادها
به بهانه درگذشت پوران شریعت رضوی
علی ربیعی
بعضی از نامها در یادها میمانند. یاد و خاطره شریعتیها، شریعت رضویها _ از مهدی تا پوران _ از دهه سی تاکنون به رغم برخی ناملایمات در حق آنها در حافظه تاریخی این جامعه مانا شده است. ما چند نسل با افکار اینان زیسته و بالیدهایم.
هر چقدر هم نادیده انگاشته شوند و در رسانههای رسمی یادی از آنها نشود مگر میشود تاثیر عمیق بازخوانی شریعتی از دین را بر تفکر انقلابی چند دهه کتمان کرد؟!
افکار شریعتی، حتی مرزهای ایران را درنوردید. تاثیر شگرف اندیشههای این متفکر را به خوبی میتوان بر آسیای میانه، شمال آفریقا و کشورهای عربی مشاهده کرد.
سالها بعد، در ترکیه دیدم که چگونه ترکهای جوان که موفق به اخذ آرای اکثر مردم ترکیه شدهاند، به ترجمه آثار شریعتی روی آورده و از افکار او متاثر بودهاند.
پوران شریعت رضوی هم با خلق آثاری چون طرحی از یک زندگی، یادگاران مانا و... بر حوزه اندیشه تاًثیرگذار بوده است.
پوران هم آسمانی شد.
درگذشت این بانوی فرهیخته، بهانهای شد تا یاد معلم انقلاب را هم گرامی بداریم.
اندیشمند بزرگی که علاوه بر تفکر خاص از خلوص روح و عواطف عاشقانه و پاک _ که در این روزها، سخت نایاب است_ برخوردار بود. خالی از لطف نیست که یکی از نامههای پر از احساس شریعتی به همسرش را بازخوانی کنیم:
«ناگهان دختری که دو سال
خیال آمیخته با ایمان من بود
و دو سال بعد دوست صمیمی من شد
و بعد یک سال معشوق بدخوی و ناآشنا
و پر قهر و دوستداشتنی من گردید
و هجده روز است که به همه هستی من
بدل گشته است، گرد و غبار سالها را
از چهره ام شست و مرا درهم ریخت
و آدم دیگری ساخت و مرا امیدوار کرد
که به جای آنکه دور از وطنم در کناره مدیترانه
با سرنوشت مبهم و وحشی خویش
دست به گریبان باشم میتوانم در کنار او
زندگی نرم و پرشهد دوستانهای داشته باشم.»
فقدان زندهیاد «پوران شریعت رضوی» را به همه اندیشمندان ایرانی و همه آنهایی که با شریعتی بالیدهاند، تسلیت میگوییم
دیدگاه تان را بنویسید