مدیرعامل فولاد مبارکه در گفتوگو با ایلنا:
بورسکالا، سود تولید را به تولیدکنندگان رساند
حمیدرضا عظیمیان مدیرعامل فولاد مبارکه اصفهان با اشاره به اینکه بورس کالا راه حلی شفاف و روشن برای کشف قیمتها است، میگوید: حمایت از تولید در فضای غیرشفاف امکانپذیر نیست و بورس کالای ایران یکی از بهترین مسیرها به منظور ایجاد شفافیت و تقویت بازارهای رسمی در کشور است. در ادامه مشروح گفتوگوی ایلنا با مدیرعامل فولاد مبارکه به عنوان بزرگترین شرکت بورسی کشور را میخوانید:
سال گذشته شاهد شکستهشدن رکوردهای 10 ساله بورس کالا در حجم و ارزش معاملات بودیم. به نظر شما دلیل ثبت این رکوردها چیست؟
سال گذشته بر اساس آمار و دادهها، بورس کالا توانست بیش از 100هزار میلیارد تومان یا نیمی از ارزش معاملات بازارسرمایه را به خود اختصاص دهد که این امر نشاندهنده اعتماد صنایع به این بازار است. بورس کالا در طول 11سال گذشته همواره تلاش کرده تا با ایجاد فضایی مثبت جهت انجام معاملات به صورت شفاف، زمینه توزیع و تخصیص بهینه مواد اولیه تولید را فراهم کند و سود خوبی را نیز از طریق حذف واسطهها و استفاده از ابزارهای مالی به تولیدکنندگان برساند. با این اقدام، هزینههای تولیدکننده تا حد زیادی کاهش یافته و بهای تمام شده کالای معامله شده در بورس نیز به مراتب کمتر میشود؛ چون فرآیند عرضه در بورس مانع از دست به دست شدن کالا میان چند واسطه میشود و محصولات به صورت مستقیم در اختیار مصرف کننده قرار میگیرد که این نتیجه از نظر اقتصادی بسیار حائز اهمیت است.
اکنون 11 سال از فعالیت بورس کالا میگذرد؛ آیا امروز نگاه صنایع به بورس، به عنوان حامی و تکیهگاه بوده است؟
حمایت از تولید در فضای غیرشفاف امکانپذیر نیست؛ یکی از بهترین مسیرها به منظور ایجاد شفافیت، تقویت بازارهای رسمی در کشور است. فعالان اقتصادی و سرمایهگذاران میدانند که حضور در بازارهایی که براساس قانون ایجاد شدهاند، براساس قواعد اقتصادی و شفافیت است برهمین اساس از طریق بورس کالا میتوان توازن میان عرضه و تقاضا و حمایت از تولید را مهیا کرد. بورس علاوه بر نقشی که در تنظیم بازار دارد، میتواند با در اختیار داشتن ابزارهای نوین در راستای تامین مالی شرکتها نیز گام بردارد تا به حمایت از تولید و کالای ایرانی نزدیکتر شود.
معاملات سنتی همواره مشکلات زیادی در نحوه انجام معاملات و نظارت بر آنها، کسب تضامین لازم، اطمینان از کیفیت کالا، کشف قیمت عادلانه و واسطهگری داشته و همین دلایل موجب شده تا ساز وکاری نظاممند برای انجام معاملات کالایی در دنیا به نام بورسهای کالایی ایجاد شود. بورس کالای ایران نیز بر اساس همین الگو از سال 86 با ادغام بورس فلزات و کشاورزی، مسئولیت تبدیل بازار سنتی کشور به بازاری مدرن و شفاف را برعهده گرفت. پیش از تاسیس بورس کالای ایران، بازار محصولات صنعتی و فولادی در کشور همواره با محدودیتها و نواقص ساختاری بسیار زیادی مواجه بود. یکی از این مسائل به نوسانات قیمتی، وجود افراد واسطه و نبود نظام قیمتگذاری شفاف برای کشف مناسب قیمت براساس تقابل عرضه و تقاضا بازمیگردد؛ از این رو، بین عرضه و تقاضا هیچ تعادلی وجود نداشت و افراد واسطه به راحتی این فرصت را در اختیار داشتند که عرضه را در دست بگیرند و با تشنه کردن بازار، قیمتها را تا میزان نامعقولی افزایش دهند، اما با راه اندازی بورس، قیمت کالاها واقعی شد و سود اصلی به جیب تولیدکننده و مصرف کننده رفت.
نقش بورس کالا در حذف زمینههای سوء استفاده در بازارهای کالایی را چگونه ارزیابی میکنید؟
سود عدهای در آشفتگی بازارهاست که اتخاذ تصمیمات منطقی و براساس اصول اقتصادی به منظور تنظیم بازار، تنها راه جلوگیری از آشفتگیها است. به این ترتیب کشف واقعی قیمتها و براساس میزان واقعی عرضه و تقاضاها در بورس از اصلیترین کانالهای ایجاد شفافیت و تعادل در معاملات به شمار میرود. تجربه چندماه اخیر و نوسانات نرخ ارز به وضوح نشان داد که اگر در بازارهای مختلف دارای شفافیت مناسب بودیم، برخی سودجوها اجازه ایجاد التهاب را پیدا نمیکردند. تمام مسئولان و فعالان بازار فلزات بر این موضوع تاکید دارند که به کمک بورس کالای ایران، کشور از نظام حواله ای و غیرشفاف که برای محصولات فولادی وجود داشت، رها شده است. پیش از تاسیس بورس کالای ایران، توزیع کالاهای اساسی به بهانه کنترل قیمت و تحویل کالای ارزان به دست مصرف کننده، به صورت حوالهای و کوپنی انجام میشد و در آن سالها، افرادی که به کالاهایی مانند فولاد نیاز داشتند، باید مواد مورد نیاز خود را از بازار آزاد میخریدند؛ این در حالی بود که بسیاری از افراد حواله فولاد را با رانت به دست میآوردند و بلافاصله پس از خروج بار از کارخانه فولادسازی، آن را به فروش میرساندند. بورس کالا با این فلسفه تاسیس شد که اگر حاشیه سودی در بازار وجود دارد به کارخانه و سهامداران آن واحد تولیدی برسد، نه به جیب دلالانی که سرمایهگذاری نکردهاند و زحمتی نیز برای تولید متحمل نمیشوند. بنابراین، با راهاندازی بورس فلزات، نقش واسطهها روز به روز کمتر شد و سود به تولیدکننده و سرمایهگذار واقعی رسید. این شفافیت همچنین باعث شده است تا امکان نظارت نهادهای نظارتی و تنظیمگر وجود داشته باشد.
دیدگاه تان را بنویسید