مرحله مقدماتی لیگ ملت‌های والیبال برای تیم ملی ایران به پایان رسید. پس از شکست دادن صربستان و البته پیروزی سه بر صفر مقابل بلغارستان، دیدار برابر آمریکا برای والیبال ایران کاملا تشریفاتی بود. درست مثل دیدار با فرانسه، کولاکوویچ در این مسابقه نیز از نفرات دومش استفاده کرد و یک‌طرفه‌ترین شکستش در لیگ ملت‌ها را پشت سر گذاشت. در واقع تیم ملی در این رقابت‌ها تنها سه بار شکست خورده و در جریان این سه شکست، دو بار از تیم  ذخیره‌اش استفاده کرده است. پرونده این مرحله با پیروزی سه بر یک برزیل مقابل ایتالیا رسما بسته شد. در پایان دور مقدماتی، برزیل با 14 پیروزی در صدر جدول قرار گرفت، ایران و روسیه با 12 برد دوم و سوم شدند، فرانسه و لهستان و آمریکا نیز در رده‌های چهارم تا ششم قرار گرفتند. شکست خوردن ایتالیا از برزیل، موجب شد این تیم دیگر شانسی برای حضور در دور نهایی نداشته باشد. پنج تیم بالای جدول رقابت‌ها در کنار آمریکای میزبان، دور نهایی مسابقه‌ها را در شیکاگو برگزار خواهند کرد. در این مرحله، تیم‌ها به دو گروه سه تیمی تقسیم می‌شوند و تیم‌های اول و دوم هر گروه، به نیمه‌نهایی راه پیدا می‌کنند. تیم کولاکوویچ در گروه دوم دور نهایی لیگ ملت‌ها، با برزیل و لهستان همگروه شده و در گروه دیگر، فرانسه، روسیه و آمریکا قرار دارند. در نگاه اول، اوضاع برای تیم ملی به شدت دشوار به نظر می‌رسد. ایران در مرحله مقدماتی، برابر برزیل شکست خورد و لهستان را در یک بازی نزدیک و حساس شکست داد. اگر همین نتایج تکرار شوند، تیم ملی شانس زیادی برای رسیدن به نیمه‌نهایی دارد اما نباید فراموش کرد که لهستانی‌ها با انگیزه انتقام به این جدال وارد می‌شوند و دست به هر کاری می‌‌زنند تا شکست مرحله گروهی را به فراموشی بسپارند. والیبال ایران تا همین امروز در لیگ ملت‌ها شاهکار کرده اما برای رسیدن به بهترین نتیجه تاریخ در این رقابت‌ها، این تیم نباید دست از پیروزی بردارد. شکست شاید چیزی از ارزش‌های این تیم کم نکند اما بدون تردید، جلوی تاریخ‌سازی والیبال ایران را خواهد گرفت. یک پیروزی در دو جدال با لهستان و برزیل، می‌تواند تیم ملی را برای اولین بار در تاریخ به نیمه‌نهایی این تورنمنت برساند. بازی‌های مرحله گروهی لیگ ملت‌ها، ثابت می‌کند که ایران مقابل هیچ‌کدام از این دو رقیب، از پیش‌ بازنده نخواهد بود. 

تیم ملی به ازای هر پیروزی در لیگ ملت‌ها، پاداشی از فدراسیون جهانی دریافت کرده اما در صورت بردن جام، رقم قابل توجه یک میلیون دلار را به دست خواهد آورد. رقمی که اگر مثل پاداش‌های فوتبال حیف و میل نشود، می‌تواند والیبال ایران را برای چند سال مقابل همه مشکلات بیمه کند. تیم‌های دوم و سوم این رقابت‌ها نیز به ترتیب 500 و 300 هزار دلار پاداش می‌گیرند و سهم تیم چهارم 150 هزار دلار است. البته که انگیزه اصلی تیم برای درخشش، فراتر از مسائل مالی است اما ادامه دادن این راه فوق‌العاده، می‌تواند همه دغدغه‌های والیبال را به دست خود والیبال حل کند.