بازنده‌های جدایی پیروز

آریا طاری

در اولین لحظات حضور آندره‌آ استراماچونی در تهران، پیروز قربانی یکی از چهره‌هایی بود که دائما در کنار این مربی دیده می‌شد. باشگاه از مدافع سابقش دعوت کرده بود تا به عنوان دستیار مربی ایتالیایی فعالیت کند و بخشی از کادر فنی او باشد. انتخابی که با استقبال خوب استقلالی‌ها همراه شد. چراکه پیروز هم به عنوان یک مربی و هم به عنوان یک کارشناس تلویزیونی، اعتبار قابل توجهی در بین هواداران فوتبال به دست آورده بود. با این وجود در مراسم معارفه استرا، خبری از معرفی قربانی به عنوان یکی از اعضای کادر فنی نشد. در این مراسم، سرمربی ایتالیایی به همراه دو دستیارش معرفی شد و بهزاد غلامپور نیز در نقش مربی دروازه‌بان‌های استقلال قرار گرفت. هنوز اما خبری از جدایی پیروز قربانی نبود و او تصور می‌کرد معارفه‌اش در جلسه بعدی صورت خواهد گرفت. خیلی زود اما مشخص شد که چنین معارفه‌ای در کار نیست. استراماچونی به مدیران باشگاه اعلام کرد که کادر فنی‌اش با گزینه‌های خارجی تکمیل است و نیازی به یک دستیار ایرانی ندارد. او از پیروز خواست که به عنوان آنالیزور در کنار تیم باشد. پیشنهادی که طبعا با مخالفت قربانی روبه‌رو شد تا پرونده حضور این چهره روی نیمکت استقلال بسته شود. شاید مشاوران استراماچونی او را از نشاندن یک دستیار سرشناس ایرانی روی نیمکت ترسانده‌اند. چراکه کادر فنی او اصلا شلوغ نیست و بدون شک برای مربیان دیگری نیز جا دارد. این احتمال وجود دارد که او از انتخاب یک دستیار ایرانی برای خودش پرهیز کرده تا آینده‌اش در فوتبال ایران به خطر نیفتد. اتفاقی که در گذشته برای چند مربی خارجی در لیگ برتر، رقم خورده است.

تسلط پیروز به زبان انگلیسی، ارتباطش با سرمربی جدید تیم را تقویت می‌کرد و فریادهای او بر سر بازیکنان در اولین روزهای تمرین، می‌توانست تیم را در جهت درستی قرار بدهد

پیروز در دوران بازی، یکی از محبوب‌ترین چهره‌ها در بین هواداران استقلال به شمار می‌رفت. او هشت سال برای آبی‌ها توپ زد و در این دوره زمانی، به بازوبند کاپیتانی تیم و البته دو قهرمانی لیگ رسید. قربانی با یکی از دیرهنگام‌ترین گل‌های تاریخ دربی تهران، محبوبیتش را بین هوادارها چند برابر کرد. او پس از پایان دوران بازی، دوره‌های مربیگری را پشت سر گذاشت و برای مدتی، سرمربی باشگاه سردار بوکان نیز شد. قربانی توانایی‌هایش را هم به عنوان مربی و هم به عنوان کارشناس تلویزیونی ثابت کرد و برای دستیاری سرمربی ایتالیایی، مورد توجه مدیران باشگاه قرار گرفت. این قرارداد اما هرگز امضا نشد و در نهایت پیروز تصمیمش برای جدایی از باشگاه را عملی کرد. شاید در این مقطع زمانی، استقلال بیشتر از هر کس دیگری به این چهره نیاز داشت. او هم بین بازیکنان تیم یک چهره مقبول به شمار می‌رفت و هم روی سکوها، می‌توانست برای تیمش مفید باشد. تسلط پیروز به زبان انگلیسی، ارتباطش با سرمربی جدید تیم را تقویت می‌کرد و فریادهای او بر سر بازیکنان در اولین روزهای تمرین، می‌توانست تیم را در جهت درستی قرار بدهد. در فصلی که استقلالی‌ها مهره‌هایی مثل سیدمهدی رحمتی، خسرو حیدری و شاید پژمان منتظری را از دست داده‌اند و بیشتر از همیشه با فقدان تجربه دست و پنجه نرم می‌کنند، حضور چهره باتجربه‌ای مثل پیروز قربانی می‌توانست کاملا به نفع تیم باشد. استراماچونی اما حاضر به پذیرفتن این مربی در نزدیکی‌اش نشد و مدیران باشگاه نیز نتوانستند سرمربی جدید تیم را برای پذیرفتن یک دستیار خوب ایرانی مجاب کنند. شاید تاثیر این جدایی، بعدها در آینده استقلال مشخص شود.

کی‌روش و برانکو در فوتبال ایران، هرگز زیر بار استفاده از یک دستیار پرانگیزه با عزم و اراده سرمربیگری در آینده نرفتند و اجازه ندادند چنین فردی در کنارشان روی نیمکت قرار بگیرد. کی‌روش برای مدت بسیار کوتاهی با جواد نکونام و علی کریمی ساخت اما در نهایت هر دو نفر نیمکت تیم ملی را به بدترین شکل ممکن ترک کردند. 

برانکو نیز در همه این سال‌ها تنها کریم باقری را به عنوان دستیار ایرانی در کنار خودش داشت. مردی که بارها تاکید کرده بود که قصد سرمربی شدن ندارد. شاید اگر یک دستیار خوب و مستعد در کنار این دو مربی قرار می‌گرفت، حالا تیم ملی و پرسپولیس برای انتخاب جانشین آنها با این حجم از دردسر دست و پنجه نرم نمی‌کرد. استقلالی‌ها اما از آن‌چه برای این دو مربی در ایران اتفاق افتاد درس نگرفتند و یک دستیار ایده‌آل را برای آینده در کنار استراماچونی قرار ندادند. با این روند اگر حتی مرد ایتالیایی دوران موفق و درخشانی را در باشگاه سپری کند، پس از جدایی او باشگاه با مشکلات زیادی روبه‌رو خواهد شد.