مطرود بلژیکی!

 ملیت سرمربی تیم ملی ایران در مصاحبه‌های مهدی تاج هر روز تغییر می‌کند. رییس فدراسیون فوتبال چند روز قبل از «ایرانی» بودن سرمربی بعدی تیم ملی خبر داده بود و حالا دوباره از توافق با یک گزینه «خارجی» صحبت کرده است. پس از کلینزمن، رنار، لوپتگی و چند نام دیگر، حالا از «مارک ویلموتس» به عنوان جدی‌ترین گزینه برای ملحق‌ شدن به تیم ملی نام برده می‌شود. مردی که به عنوان سرمربی، تجربه کاری چندانی نداشته است. 

ویلموتس به عنوان یک هافبک هجومی بلندقامت، در باشگاه فوتبال سن ترویدن بلژیک ستاره شد. او در تیم میشلن رشد کرد و در سال 1991 به استانداردلیژ بلژیک پیوست. مارک برای پنج سال برای استاندارد توپ زد و سپس با اولین پیشنهاد اروپایی، از این باشگاه جدا شد و به شالکه آلمان ملحق شد. او چهار سال در عضویت باشگاه شالکه قرار داشت، یک فصل برای بوردو بازی کرد و سپس دوباره به شالکه برگشت و در سال 2003 در همین باشگاه استوک‌هایش را آویخت و بازنشسته شد. هواداران شالکه علاقه زیادی به این بازیکن و نیروی جنگجویی‌اش در زمین داشتند و لقب «خوک جنگی» را برای او در نظر گرفته بودند. ویلموتس که 12 سال نیز برای تیم ملی بلژیک توپ زده بود، همواره مربیگری را یک انگیزه بزرگ برای خودش می‌دانست. تنها یک سال بعد از بازنشستگی، او به اولین باشگاهی رفت که فوتبال را در آن آغاز کرده بود. ویلموتس بدون تجربه دستیاری و یا کار کردن در رده‌های پایه، مستقیما سرمربی باشگاه سن ترویدن بلژیک شد. شاید برای این تجربه کمی زود به نظر می‌رسید. چراکه مارک نتایج خوبی در این باشگاه به دست نیاورد و بعد از مدتی از کار برکنار شد. بعد از اخراج شدن در اولین تجربه کاری، ویلموتس به مدت چهار سال دور از دنیای فوتبال بود و خیلی‌ها تصور می‌کردند دیگر به سراغ مربیگری نخواهد آمد. او در سال 2005 به دنیای سیاست وارد شد و برای تبدیل شدن به یک سناتور سیاسی تلاش کرد اما در این تجربه نیز به موفقیت چندانی نرسید. سیاست به جز خلق جنجال، تاثیر دیگری روی زندگی ویلموتس نداشت و او تصمیم گرفت دوباره به دنیای فوتبال برگردد. 

پس از چند سال دوری از سطح اول فوتبال، ویلموتس تصمیمش برای بازگشت را علنی کرد. او این بار دیگر قصد سرمربیگری نداشت و تصمیم گرفته بود با کار کردن در جایگاه یک دستیار، دانش مربیگری‌اش را به سطح بالاتری برساند. مارک در سال 2009 دستیار اول دیک ادووکات روی نیمکت تیم ملی بلژیک شد. بعد از مدتی ادووکات شغلش را از دست داد و جرج لیکنز (که حالا سرمربی تراکتورسازی به شمار می‌رود) سرمربی بلژیک شد، مارک ویلموتس باز هم جایگاهش را به عنوان یک دستیار حفظ کرد. او در سال 2012 صاحب یک موقعیت بزرگ شد و توانست شانس سرمربیگری شیاطین سرخ را به دست بیاورد. ویلموتس که رابطه خوبی با ستاره‌های بلژیک داشت، کارش را با یک نسل فوق‌العاده و یک تیم پرستاره آغاز کرد. او در ابتدا سرمربی موقت تیم ملی بلژیک بود و پس از مدتی سرمربی دائمی این تیم لقب گرفت. بلژیک با این مربی به جام جهانی 2014 برزیل صعود کرد. او با بخشیدن اعتماد به نفس به نفرات جوان تیمش، رابطه خوب با بازیکنان و برقراری نظم و انضباط در اردوی بلژیک، مورد ستایش قرار گرفت. قرمزها هر سه دیدار مرحله گروهی را با پیروزی پشت سر گذاشتند اما در اولین جدال حذفی به آرژانتین برخورد کردند و ناچار به ترک زودهنگام تورنمنت شدند. ویلموتس تا سال 2016 روی نیمکت بلژیک باقی ماند و در یورو 2016 نیز سرمربی این تیم بود. نسلی که با لوکاکو، هازارد، فرتونگن و کورتوآ برای قهرمانی اروپا از همیشه پرامیدتر به نظر می‌رسید، در یورو ناامیدکننده نشان داد و ناکامی در این جام، شرایط را برای اخراج ویلموتس فراهم کرد.

پس از ناکامی در یورو 2016، ویلموتس از هدایت بلژیک برکنار شد. او پس از مدتی به عنوان مرد اول نیمکت ساحل عاج در نظر گرفته شد. ماموریت بزرگ او در رساندن ساحل عاج به جام جهانی 2018 خلاصه می‌شد. 6 ماه بعد اما وقتی ساحل عاج در مرحله گروهی پشت سر مراکش قرار گرفت و فرصت رسیدن به جام جهانی را از دست داد، مدیران خشمگین فدراسیون فوتبال این کشور ویلموتس را برکنار کردند. او در سومین تجربه کار به عنوان سرمربی برای سومین بار اخراج شد. از آن روز تا همین حالا، ویلموتس به عنوان سرمربی در هیچ تیمی مشغول به کار نبوده است. او شاید بازیکن خوبی بوده باشد اما به عنوان یک سرمربی، تجربه‌های چندان موفقی نداشته است. مارک نه در سن‌ترویدن، نه در تیم ملی بلژیک و نه حتی در ساحل عاج، نتیجه‌ لازم را به دست نیاورده و مورد توجه قرار نگرفته است. شاید یک شکست دیگر، برای پایان کار او در جایگاه سرمربی کافی باشد. آیا این شکست در فوتبال ایران برای این مربی رقم خواهد خورد؟