سوتی گلر، سوتی مالک!

محسن فروزان یک روز کابوس‌وار را در ورزشگاه سردار جنگل رشت سپری کرد اما برخورد مالکان باشگاه تراکتور با اشتباه‌های این گلر، از خود این اشتباه‌ها عجیب‌تر به نظر می‌رسیدند. زنوزی قبل از رسیدن تیم به فرودگاه رشت، حکم اخراج فروزان تا پایان فصل را امضا کرد و به همین سادگی باشگاه را در معرض حاشیه‌ای بزرگ قرار داد. این اتفاق در حالی رقم خورد که فروزان یک فصل درخشان را در ترکیب تیم تبریزی سپری کرده بود. 

تنها یک دقیقه بعد از شروع نبرد سپیدرود و تراکتورسازی در ورزشگاه سردار جنگل، محسن فروزان با یک اشتباه فاجعه‌بار مهرداد بایرامی را صاحب توپ کرد تا مهاجم سابق تبریزی‌ها این بار در لباس سپیدرود یکی از زودهنگام‌ترین گل‌های این فصل فوتبال ایران را به ثمر برساند. تیم لیکنز با شوت دیدنی مسعود شجاعی به بازی برگشت اما این بار نوبت میثم فردوسی بود که با یک ضربه مهارنشدنی، دروازه حریف را باز کند. فروزان بر خلاف گل اول، روی گل دوم حریف مقصر نبود اما در نیمه دوم مرتکب یک اشتباه بزرگ دیگر شد و شرایط را برای به ثمر رسیدن گل سوم سپیدرود فراهم کرد. تنها دقایقی پس از پایان بازی، خبر اخراج این بازیکن از تراکتور تا پایان فصل به گوش رسید و گروهی از هوادارها و خبرنگارها نیز در حوالی فرودگاه با این سنگربان درگیر شد. خیلی‌ها او را به «شرط‌بندی» روی نتیجه این بازی متهم می‌کردند، گروه دیگری از علاقه این دروازه‌بان «رشتی» برای کمک به همشهریان‌اش برای فرار از سقوط می‌گفتند و عده‌ای حتی درباره تلاش او برای کمک به استقلال در جدول رده‌بندی صحبت به میان می‌آوردند. همه تراکتوری‌ها انگشت اتنهام را به طرف این گلر نشانه رفتند و او را به عنوان تنها مقصر رقم خوردن این شکست معرفی کردند. شاید این برخوردها تا حدودی تاوان رفتار خود فروزان در شبکه‌های اجتماعی باشد. او معمولا حریم خصوصی را جدی نمی‌گیرد و زندگی شخصی‌اش را با بسیاری از هواداران‌اش به اشتراک می‌گذارد. علاوه بر این گلر تراکتوری‌ها به طور معمول مصاحبه‌هایی نیز انجام می‌دهد که در نهایت برایش گران تمام می‌شوند. البته که او مقصر اصلی شکست در زمین سپیدرود بوده اما این واکنش‌ها برای او تا حدود زیادی بی‌رحمانه به نظر می‌رسند. تراکتوری‌ها می‌توانند فروزان را دوست نداشته باشند. حتی می‌توانند از او متنفر باشند اما به وجود آوردن ذهنیت «عمدی» بودن هر اشتباه برای بازیکنان، در نهایت به خود تیم لطمه خواهد زد. 

 محسن فروزان در حالی با سیل تهمت‌ها روبرو شده که یک فصل فوق‌العاده را درون دروازه تیم تبریزی سپری کرده و یکی از بهترین‌های این فصل لیگ برتر بوده است. او پیش از دیدار با سپیدرود، دروازه‌اش را در هفت دیدار متوالی بسته نگه داشته بود و یکی از اصلی‌ترین دلایل بالانشینی تیم لیکنز در جدول به شمار می‌رود. همه فوتبالیست‌ها، روزهای بدی هم دارند اما آیا می‌توان هر روز ناامیدکننده‌ای را به یک نمایش ضعیف «عمدی» گره زد؟ با این فرمول آیا اشکان دژاگه که یکی از بدترین نمایش‌های این فصل را در زمین سپیدرود سپری کرد نیز روی نتیجه بازی «شرط‌بندی» کرده بود؟ آیا استوکس هم دست به شرط‌بندی زده بود که یک موقعیت تک به تک را به راحتی از دست داد؟ بر خلاف آن‌چه عموما تصور می‌شود، شرط‌بندی‌های خارجی روی نتایج لیگی مثل لیگ برتر ایران محدودیت‌هایی دارند و رقم‌هایی که در آن‌ها رد و بدل می‌شود، برای یک بازیکن لیگ برتری چندان جذاب نیست. شاید این رقم‌ها یک فوتبالیست لیگ دویی را به وجد بیاورند اما در مقایسه با دستمزد لیگ برتری‌ها، چیزی شبیه شوخی به نظر می‌رسند. چرا یک گلر باید آینده‌اش را برای چنین رقم‌هایی به خطر بیاندازد؟ چرا باید برای این رقم‌ها دست به چنین ریسکی بزند؟ آیا این اولین بار است که فروزان در این سال‌ها با تیمی از رشت روبرو می‌شود؟ چرا او پیش از این به فکر کمک به فوتبال رشت نبوده و روبروی همشهری‌ها مرتکب اشتباه عمدی نشده است؟ هواداران تراکتورسازی پیش از صادر کردن حکم، باید همه جوانب را در نظر بگیرند و به دفاع دروازه‌بان تیم‌شان هم گوش بدهند. 

 کاریوس در فینال لیگ قهرمانان اروپا درون دروازه لیورپول قرار گرفت و با چند اشتباه مرگبار، جام قهرمانی را به زیدان و تیمش تقدیم کرد. با این وجود لیورپولی‌های حاضر در ورزشگاه به جای متهم کردن این گلر، در پایان بازی او را در مورد تشویق قرار دادند. در فوتبال ایران اما حتی مالکان باشگاه‌ها نیز با احساسات هوادارانه در مورد مسائل مهم تصمیم می‌گیرند. زنوزی قبل از بررسی همه جانبه ماجرا، «مقصر» را پیدا کرده و شکست را به گردن او انداخته است. با چنین رفتارهایی، بعید به نظر می‌رسد باشگاه تراکتورسازی هرگز آرامش چندانی به دست بیاورد. این تیم برای به دست آوردن اولین قهرمانی در تاریخ لیگ، بیشتر از هر چیزی به آرامش نیاز دارد اما مدیریت «نمایشی» زنوزی، هرگز اجازه نمی‌دهد که چنین آرامشی در باشگاه به وجود بیاید و تیم ثبات لازم را برای رسیدن به موفقیت پیدا کند.